ภาษาถิ่นเป็นภาษาที่แสดงเอกลักษณ์เฉพาะถิ่นที่ควรรักษาและใช้ในท้องถิ่นด้วยความภูมิใจ แต่เมื่อสื่อสารกับคนต่างถิ่น ซึ่งไม่เข้าใจภาษาของท้องถิ่นนั้น อาจทำให้เป็นอุปสรรคในการสื่อสาร เพื่อให้สื่อสารตรงกันจึงควรใช้ภาษากลางด้วยสำเนียงที่ถูกต้องชัดเจน
phaaM saaR thinL bpenM phaaM saaR theeF saL daaengM aehkL gaL lakH chaL phawH thinL theeF khuaanM rakH saaR laeH chaiH naiM thaawngH thinL duayF khwaamM phuumM jaiM dtaaeL meuuaF seuuL saanR gapL khohnM dtaangL thinL seungF maiF khaoF jaiM phaaM saaR khaawngR thaawngH thinL nanH aatL thamM haiF bpenM oopL bpaL sakL naiM gaanM seuuL saanR pheuuaF haiF seuuL saanR dtrohngM ganM jeungM khuaanM chaiH phaaM saaR glaangM duayF samR niiangM theeF thuukL dtawngF chatH jaehnM
"Local dialects, languages which demonstrate local identity, should be preserved and proudly used in those areas. But, when we try to talk with people from other regions who do not understand our dialect, [using the dialect] would create an obstacle to communications. In order to enhance understanding, we should speak in Central dialect with proper and clear pronunciation."