พอรถจอดในสถานีเขาก็สั่งทหารราบที่อยู่โบกี้หลังติดกันให้รีบกระโดดลงยึดสถานี
phaawM rohtH jaawtL naiM saL thaaR neeM khaoR gaawF sangL thaH haanR raapF theeF yuuL bo:hM geeF langR dtitL ganM haiF reepF graL do:htL lohngM yeutH saL thaaR neeM
"As soon as the train pulled into the station, he ordered the soldiers who were housed in the next bogie to jump down and secure the station."

ใครที่นั่งรถไฟใต้ดินหรือรถไฟฟ้าไม่ว่าจะนั่งประจำหรือนั่งเป็นครั้งคราว ต่างคงทราบดีนะครับว่าบรรยากาศในโบกี้เป็นแบบไหน
khraiM theeF nangF rohtH faiM dtaiF dinM reuuR rohtH faiM faaH maiF waaF jaL nangF bpraL jamM reuuR nangF bpenM khrangH khraaoM dtaangL khohngM saapF deeM naH khrapH waaF banM yaaM gaatL naiM bo:hM geeF bpenM baaepL naiR
"Anyone who has been on the MRT or on the BTS, whether he has been a regular passenger or just rides occasionally, knows what the experience of being on the train is like."

ไม่มีที่ว่างให้ความเงียบบนโบกี้ขบวนนี้หรอกครับ
maiF meeM theeF waangF haiF khwaamM ngiiapF bohnM bo:hM geeF khaL buaanM neeH raawkL khrapH
"There is no quiet area on this train at all."

เปลี่ยนไปใช้รถใต้ดินหรือรถไฟฟ้าก็ถูกระเบิดด้วยเสียงโฆษณาตั้งแต่ในสถานี เสียงเตือนประตูโบกี้ปิดที่น่าตกใจว่าโอ๊ย ต้องใช้เสียงดังขนาดนี้จริง ๆ เหรอ
bpliianL bpaiM chaiH rohtH dtaiF dinM reuuR rohtH faiM faaH gaawF thuukL raH beertL duayF siiangR kho:htF saL naaM dtangF dtaaeL naiM saL thaaR neeM siiangR dteuuanM bpraL dtuuM bo:hM geeF bpitL theeF naaF dtohkL jaiM waaF ooyH dtawngF chaiH siiangR dangM khaL naatL neeH jingM jingM ruuhrR
"[If] we change to use the underground train or the BTS [we] are blasted by advertisements from when we enter the station, to warnings that the train doors are closing which are so jarring that we have to wonder, hey, do they really need to use sounds this loud."

ในโบกี้ก็มีเสียงโฆษณาที่ถูกเร่งโวลุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า
naiM bo:hM geeF gaawF meeM siiangR kho:htF saL naaM theeF thuukL rengF wo:hM loomF khrangH laaeoH khrangH laoF
"Inside the train high-volume advertising is blasted over and over again."

ผมนั่งรถไฟโบกี้ใหม่ทันสมัยมาก จากหัวลำโพงไปลำปาง เป็นรถนอน
phohmR nangF rohtH faiM bo:hM geeF maiL thanM saL maiR maakF jaakL huaaR lamM pho:hngM bpaiM lamM bpaangM bpenM rohtH naawnM
"I took a train from Hua Lampong to Lampang riding in a new, modern sleeping car."

บรรยากาศในโบกี้ขบวนนี้ เอื้ออำนวยให้เราค่อย ๆ ละเมียดไปกับห้วงคำนึงของตนยิ่งนัก
banM yaaM gaatL naiM bo:hM geeF khaL buaanM neeH euuaF amM nuayM haiF raoM khaawyF laH miiatF bpaiM gapL huaangF khamM neungM khaawngR dtohnM yingF nakH
"The atmosphere in the train carriage gently created a feeling within us of great contentment and expansive contemplation."