for the Thai language
| | Internet resource for the Thai language |
F.A.Q. Check out the list of frequently asked questions for a quick answer to your inquiry
recent donations!
Sign-up to join our mailing list. You'll receive email notification when this site is updated. Your privacy is guaranteed; this list is not sold, shared, or used for any other purpose. Click here for more information.
To unsubscribe, click here.
| Excerpted from มติชนสุดสัปดาห์, ฉบับวันที่ วันที่ 07 มิถุนายน พ.ศ. 2556 ปีที่ 33 ฉบับที่ 1712, หน้า 24 Matichon Weekend, June 7, 2013, page 24 |
ไอน์สไตน์จะเดินจากบ้านไปที่ทำงานทุกวัน aiM saL dtaiM jaL deernM jaakL baanF bpaiM theeF thamM ngaanM thookH wanM | Einstein would walk from his home to his office every day. |
| คนส่วนใหญ่จะคุ้นชินกับภาพของเขาที่เดินครุ่นคิดไปตามถนน khohnM suaanL yaiL jaL khoonH chinM gapL phaapF khaawngR khaoR theeF deernM khroonF khitH bpaiM dtaamM thaL nohnR | Most people were used to seeing him in deep thought as he walked down the road. |
| บางทีเดินถึงบ้านแล้วก็ยังยืนคิดอยู่หน้าบ้าน baangM theeM deernM theungR baanF laaeoH gaawF yangM yeuunM khitH yuuL naaF baanF | Sometimes he would walk home but then stand there in front of his house just thinking. |
| แล้วเดินกลับไปที่ทำงาน laaeoH deernM glapL bpaiM theeF thamM ngaanM | Then he would turn around and walk back to his office. |
| คนในบ้านต้องคอยดูบางทีต้องดึงอัจฉริยะคนนี้เข้าไปในบ้านเพื่อทานอาหารกลางวัน khohnM naiM baanF dtawngF khaawyM duuM baangM theeM dtawngF deungM atL chaL riH yaH khohnM neeH khaoF bpaiM naiM baanF pheuuaF thaanM aaM haanR glaangM wanM | The people at home would keep an eye on him: sometimes they needed to pull this genius into the house to eat lunch. |
| วันหนึ่ง มีผู้ชายคนหนึ่งโทรศัพท์ไปที่สถาบันที่ไอน์สไตน์ทำงาน ขอพูดสายกับคณบดี wanM neungL meeM phuuF chaaiM khohnM neungL tho:hM raH sapL bpaiM theeF saL thaaR banM theeF aiM saL dtaiM thamM ngaanM khaawR phuutF saaiR gapL khaH naH baawM deeM | One day a man called the Institute where Einstein worked and asked to speak to the dean. |
| เลขานุการแจ้งว่าคณบดีไม่ว่าง laehM khaaR nooH gaanM jaaengF waaF khaH naH baawM deeM maiF waangF | The secretary informed him that the dean was not available. |
| เขาก็เอ่ยปากขอที่อยู่ของ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ khaoR gaawF eeuyL bpaakL khaawR theeF yuuL khaawngR anM beertL aiM saL dtaiM | He said that he wanted to know the address of Albert Einstein. |
| เลขานุการ ตอบว่าให้ไม่ได้ laehM khaaR nooH gaanM dtaawpL waaF haiF maiF daiF | The secretary replied that she couldn’t give it to him. |
| ปลายสายเงียบไปนิดหนึ่งก่อนบอกด้วยเสียงเกือบกระซิบ bplaaiM saaiR ngiiapF bpaiM nitH neungL gaawnL baawkL duayF siiangR geuuapL graL sipH | The other end of the line was quiet, before replying in a whisper..., |
| "อย่าบอกใครนะ ผมนี่ล่ะ ดร. ไอน์สไตน์ ผมกำลังจะกลับบ้าน แต่ลืมไปว่าบ้านตัวเองอยู่ที่ไหน" yaaL baawkL khraiM naH phohmR neeF laF daawkL dtuuhrM aiM saL dtaiM phohmR gamM langM jaL glapL baanF dtaaeL leuumM bpaiM waaF baanF dtuaaM aehngM yuuL theeF naiR | Don’t tell anyone. This is Dr. Einstein. I am on my way home, but I forgot where my own house is. |
| ครับ สูตรฟิสิกส์ยาก ๆ จำได้หมด khrapH suutL fiH sikL yaakF jamM daiF mohtL | See? He could remember the most difficult aspects of physics. |
| แต่ไอน์สไตน์จำบ้านของตัวเองไม่ได้ dtaaeL aiM saL dtaiM jamM baanF khaawngR dtuaaM aehngM maiF daiF | But Einstein could not remember his own house. |
| อัจฉริยะมักเป็นเช่นนี้เอง atL chaL riH yaH makH bpenM chenF neeH aehngM | [Being a] “genius” is like this. |
| ดังนั้น ถ้าสามีของใครไม่กลับบ้านหรือกลับบ้านดึก ผู้หญิงต้องรู้จักมองโลกในแง่ดี dangM nanH thaaF saaR meeM khaawngR khraiM maiF glapL baanF reuuR glapL baanF deukL phuuF yingR dtawngF ruuH jakL maawngM lo:hkF naiM ngaaeF deeM | Therefore, if someone’s husband doesn’t come home or returns home very late, his wife should take an optimistic perspective. |
| บางทีเขาอาจเป็นอัจฉริยะเหมือนไอน์สไตน์ baangM theeM khaoR aatL bpenM atL chaL riH yaH meuuanR aiM saL dtaiM | It may be that [her husband] is a genius like Einstein. |
| แค่จำที่อยู่ไม่ได้เท่านั้นเอง khaaeF jamM theeF yuuL maiF daiF thaoF nanH aehngM | [And] merely could not remember where he lives. |