for the Thai language
| | Internet resource for the Thai language |
F.A.Q. Check out the list of frequently asked questions for a quick answer to your inquiry
recent donations!
Sign-up to join our mailing list. You'll receive email notification when this site is updated. Your privacy is guaranteed; this list is not sold, shared, or used for any other purpose. Click here for more information.
To unsubscribe, click here.
| มติชนสุดสัปดาห์, ฉบับประจำวันที ๑ - ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๙, หน้า ๔๐, “เหตุใดเราจึงรู้สึกดี เมื่อเดินเล่นระหว่างท่องเที่ยว” โดย นิ้วกลาง Adapted from “Matichon Weekend”, 1-7 July 2559 (2016), page 40, “Why Do We Feel Good When We Walk While on Vacation” by “Middle Finger” |
เหมือนได้นำตัวเองออกไปจากโลกที่คุ้นเคย meuuanR daiF namM dtuaaM aehngM aawkL bpaiM jaakL lo:hkF theeF khoonH kheeuyM | It was as if I took myself outside of the familiar world I inhabit. |
| ช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ผมใช้เวลาไปกับการเดินทางในต่างแดน ไอร์แลนด์ อังกฤษ และ สหรัฐอเมริกา chuaangF saawngR deuuanM theeF phaanL maaM phohmR chaiH waehM laaM bpaiM gapL gaanM deernM thaangM naiM dtaangL daaenM aiM laaenM angM gritL laeH saL haL ratH aL maehM riH gaaM | During these past two months I spent my time traveling overseas to Ireland, England, and the United States. |
| ทั้งหมดเป็นการเดินทางท่องเที่ยวที่ไม่มีเป้าหมายชัดเจน thangH mohtL bpenM gaanM deernM thaangM thaawngF thiaaoF theeF maiF meeM bpaoF maaiR chatH jaehnM | All of these were trips without any clear objective. |
| ในไอร์แลนด์เราขับรถไปเรื่อย ๆ แวะพักตามจุดท่องเที่ยวสำคัญ naiM aiM laaenM raoM khapL rohtH bpaiM reuuayF waeH phakH dtaamM jootL thaawngF thiaaoF samR khanM | In Ireland we drove about, stopping in various interest tourist spots. |
| บางแห่งจอดข้างทางแล้วลงมาเดินเล่นถ่ายรูปทิวทัศน์ ต้นไม้ใบหญ้า baangM haengL jaawtL khaangF thaangM laaeoH lohngM maaM deernM lenF thaaiL ruupF thiuM thatH dtohnF maaiH baiM yaaF | Some places we parked on the side of the road, got out and went for a stroll, taking pictures of the scenery and local flora. |
| บางแห่งก็เดินเรื่อยเบื่อยดูกิจกรรมและผู้คนในเมือง baangM haengL gaawF deernM reuuayF beuuayL duuM gitL jaL gamM laeH phuuF khohnM naiM meuuangM | At other places we walked around looking at the activities and the people in the towns. |
| เช่นกันกับที่ลอนดอนและนิวยอร์ก ซึ่งเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยผู้คนที่หลากหลาย chenF ganM gapL theeF laawnM daawnM laeH niuM yaawkF seungF bpenM meuuangM theeF dtemM bpaiM duayF phuuF khohnM theeF laakL laaiR | We went on like this in London and New York which are cities full of different kinds of people. |
| การเดินดูเมืองและคนนับเป็นกิจกรรมหรรษาอย่างยิ่ง gaanM deernM duuM meuuangM laeH khohnM napH bpenM gitL jaL gamM hanR saaR yaangL yingF | Walking around and seeing the cities and [their] people is a very pleasant activity. |
| ในแต่ละวันก็เดินเข้าพิพิธภัณฑ์บ้างสักสาม-สี่ชั่วโมง naiM dtaaeL laH wanM gaawF deernM khaoF phiH phitH thaH phanM baangF sakL saamR seeL chuaaF mo:hngM | Each day we would walk into a museum somewhere [and stay] for three or four hours. |
| บางวันก็ออกมานั่ง ๆ นอน ๆ ในสวนสาธารณะเพราะเป็นช่วงกำลังเข้าสู่ฤดูร้อน baangM wanM gaawF aawkL maaM nangF naawnM naiM suaanR saaR thaaM raH naH phrawH bpenM chuaangF gamM langM khaoF suuL reuH duuM raawnH | Some days [we] would go out and sit around or sleep in the public park because it was the beginning of summer. |
| อากาศกำลังดี ไม่ร้อนไม่หนาวจนเกินไป aaM gaatL gamM langM deeM maiF raawnH maiF naaoR johnM geernM bpaiM | The weather was nice; it was not too hot or too cool. |
| กิจวัตรหลักในแต่ละวันคือการเดิน gitL jaL watH lakL naiM dtaaeL laH wanM kheuuM gaanM deernM | Our primary routine [activity] was our daily walk. |
| กลับมาจากสองทวีปนี้พบว่าน่องแข็งแกร่งขึ้นมาก glapL maaM jaakL saawngR thaH weepF neeH phohpH waaF naawngF khaengR graengL kheunF maakF | When we came back from these two trips, we found that the calves of our legs had become much stronger. |
| ระหว่างเดินเล่นด้วยความรื่นเริงและรื่นรมย์ ก็มีบางคำถามผุดขึ้นในหัวว่า "เหตุใดเราจึงรู้สึกดีเมื่อเดินเล่นระหว่างท่องเที่ยว" raH waangL deernM lenF duayF khwaamM reuunF reerngM laeH reuunF rohmM gaawF meeM baangM khamM thaamR phootL kheunF naiM huaaR waaF haehtL daiM raoM jeungM ruuH seukL deeM meuuaF deernM lenF raH waangL thaawngF thiaaoF | While we strolling along happily, a question came to mind, “Why do we feel so happy while we are travelling?” |
| ไม่ว่าสถานที่เที่ยวใดก็ตาม เราจะพบเห็นนักท่องเที่ยวสนุกสนานกับการเดินเล่นแบบไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย maiF waaF saL thaanR theeF thiaaoF daiM gaawF dtaamM raoM jaL phohpH henR nakH thaawngF thiaaoF saL nookL saL naanR gapL gaanM deernM lenF baaepL maiF ruuH jakL netL jakL neuuayL | No matter where we travel to, we see tourists enjoying themselves walking around without getting tired. |
| จริงก็เหนื่อยแหละ แต่มันก็แค่เหนื่อย jingM gaawF neuuayL laeL dtaaeL manM gaawF khaaeF neuuayL | In truth, they are tired, but they are just tired. |
| พวกเขาไม่รู้สึกเครียด หน้านิ่วคิ้วขมวดจากความเหนื่อยนั้น phuaakF khaoR maiF ruuH seukL khriiatF naaF niuF khiuH khaL muaatL jaakL khwaamM neuuayL nanH | They do not feel tense or anxious; their brows are knit only from fatigue. |
| หากลองตอบง่าย ๆ แหม มันจะแปลกอะไร haakL laawngM dtaawpL ngaaiF maaeR manM jaL bplaaekL aL raiM | If I were to try to give you a simple answer: well, what’s strange about it? |
| ก็ในเมื่อทุกคนอยู่ในอารมณ์ผ่อนคลาย พวกเขากำลังเที่ยวอยู่ บางคนอาจจะบอกว่า ไม่แปลกเลยถ้าเป็นเมืองนอก เพราะในช่วงอากาศดีมันน่าเดินมาก gaawF naiM meuuaF thookH khohnM yuuL naiM aaM rohmM phaawnL khlaaiM phuaakF khaoR gamM langM thiaaoF yuuL baangM khohnM aatL jaL baawkL waaF maiF bplaaekL leeuyM thaaF bpenM meuuangM naawkF phrawH naiM chuaangF aaM gaatL deeM manM naaF deernM maakF | Because everyone is relaxed on vacation, some people will say that they are not surprised if they are travelling in a foreign country because good weather is conducive to walking. |
| ไม่เหมือนเมืองไทยที่ร้อนจนเหนียวเหนอะหนะ maiF meuuanR meuuangM thaiM theeF raawnH johnM niaaoR nuhL naL | It’s not like in Thailand where when it’s so hot that [we feel] wet and sticky. |
| ว่าแต่ว่า มันมีอะไรมากกว่านั้นไหม waaF dtaaeL waaF manM meeM aL raiM maakF gwaaL nanH maiR | And do, is there anything more than that? |
| ผมพบว่าการเดินอย่างเพลิดเพลินนั้นให้อารมณ์ที่แตกต่างไปจากการเดินอย่างมีจุดหมายซึ่งเราทำกันอยู่ทุกวันในเมืองที่เรามีภาระหน้าที่ phohmR phohpH waaF gaanM deernM yaangL phleertF phleernM nanH haiF aaM rohmM theeF dtaaekL dtaangL bpaiM jaakL gaanM deernM yaangL meeM jootL maaiR seungF raoM thamM ganM yuuL thookH wanM naiM meuuangM theeF raoM meeM phaaM raH naaF theeF | I have found that walking for pleasure is emotionally different from walking with an objective in mind like we do everyday in the city where we have burdens and responsibilities. |
| เช่นต้องรีบจ้ำไปโรงเรียน ไปทำงาน ไปเจอลูกค้า ไปประชุม chenF dtawngF reepF jamF bpaiM ro:hngM riianM bpaiM thamM ngaanM bpaiM juuhrM luukF khaaH bpaiM bpraL choomM | For example, [we] need to rush to go to school, to get to work, to meet customers and clients, and to go to meetings. |
| สังเกตง่าย ๆ จากช่วงเวลาทั้งเร่งรีบและไม่ sangR gaehtL ngaaiF jaakL chuaangF waehM laaM thangH rengF reepF laeH maiF | [We] can easily observe the times when we are in a hurry and when we are not. |
| เห็นจะต้องเร่งรีบในเขตเมือง บริเวณรถไฟฟ้าหรือถนนที่มีอาคารสำนักงานตั้งอยู่เนืองแน่น henR jaL dtawngF rengF reepF naiM khaehtL meuuangM baawM riH waehnM rohtH faiM faaH reuuR thaL nohnR theeF meeM aaM khaanM samR nakH ngaanM dtangF yuuL neuuangM naaenF | We see that [people] need to rush around in urban areas where there are electric trains and streets crowded with office buildings. |
| จะพบว่าผู้คนก้าวเท้ากันราวกับกำลังวิ่งแข่งเข้าเส้นชัย jaL phohpH waaF phuuF khohnM gaaoF thaaoH ganM raaoM gapL gamM langM wingF khaengL khaoF senF chaiM | [We] would find that people walk about like they are racing to the finish line. |
| ทุกคนรีบไปไหนสักแห่งอยู่เสมอ thookH khohnM reepF bpaiM naiR sakL haengL yuuL saL muuhrR | Everyone is always rushing to go one place or another. |
| ในชีวิตประจำวัน เมื่อเราเคลื่อนที่ เมื่อเราเดิน เราปักหมุดปลายทางไว้เสมอว่าเรากำลังมุ่งหน้าไปที่ใด naiM cheeM witH bpraL jamM wanM meuuaF raoM khleuuanF theeF meuuaF raoM deernM raoM bpakL mootL bplaaiM thaangM waiH saL muuhrR waaF raoM gamM langM moongF naaF bpaiM theeF daiM | In our daily lives when we move about when we walk, we always know where we want to end up at the end of our journey. |
| ดังนั้น ภารกิจสำคัญก็คือรีบไปให้ถึงที่นั้น dangM nanH phaaM raH gitL samR khanM gaawF kheuuM reepF bpaiM haiF theungR theeF nanH | Therefore, our critical task is to hurry to reach that [objective]. |
| ตรงนี้เองที่ต่างจากการเดินทอดน่องเรื่อยเปื่อยเวลาไปเที่ยว dtrohngM neeH aehngM theeF dtaangL jaakL gaanM deernM thaawtF naawngF reuuayF bpeuuayL waehM laaM bpaiM thiaaoF | It is precisely this [factor] which distinguishes strolling about and walking aimlessly when we travel for pleasure. |
| ซึ่งบางคนอาจไม่ได้กำหนดจุดหมายปลายทางที่แน่นอนเอาไว้ seungF baangM khohnM aatL maiF daiF gamM nohtL jootL maaiR bplaaiM thaangM theeF naaeF naawnM aoM waiH | [In this regard] some people might not have a particular destination in mind for the end of their [walk]. |
| หรืออาจมีปลายทางในใจแต่ไม่ได้กำหนดเวลาไปถึงที่ชัดเจน reuuR aatL meeM bplaaiM thaangM naiM jaiM dtaaeL maiF daiF gamM nohtL waehM laaM bpaiM theungR theeF chatH jaehnM | Or, they may have a particular end point in mind, but they have not set a particular time limit for getting there. |
| จึงไม่จำเป็นต้องเร่งฝีเท้าไปให้ถึง และสามารถเพลิดเพลินใจไปกับสิ่งต่าง ๆ ข้างทางได้ jeungM maiF jamM bpenM dtawngF rengF feeR thaaoH bpaiM haiF theungR laeH saaR maatF phleertF phleernM jaiM bpaiM gapL singL dtaangL khaangF thaangM daiF | So, it is not important for them to walk quickly to arrive [somewhere] and they are able to enjoy various things they encounter along the way. |
| เป้าหมายไม่ใช่จุดหมายแค่อย่างเดียว แต่เป้าหมายของการเดินเล่นคือการเดินโดยตัวมันเอง bpaoF maaiR maiF chaiF jootL maaiR khaaeF yaangL diaaoM dtaaeL bpaoF maaiR khaawngR gaanM deernM lenF kheuuM gaanM deernM dooyM dtuaaM manM aehngM | Our goal is not merely to reach our destination; rather, the goal of taking a pleasurable walk is just walking for its own sake. |
| ไม่ต้องถึงจุดหมายเพื่อจะได้มีความสุข แต่มีความสุขไปเรื่อย ๆ ระหว่างก้าวเท้าไป maiF dtawngF theungR jootL maaiR pheuuaF jaL daiF meeM khwaamM sookL dtaaeL meeM khwaamM sookL bpaiM reuuayF raH waangL gaaoF thaaoH bpaiM | We do not need to reach our destination to attain happiness; we can be happy continuously while we are on our journey. |