When a syllable does not have a final consonant, it is called
open—the pronunciation of the vowel ends the pronunciation
of the syllable. If there is a final consonant, the syllable is called
closed. In this article we will be discussing closed
syllables and the characteristics of their final consonants. There are only six consonant ending sounds used in Thai (eight if
you count diphthong endings -
ย /-y/ and
ว /-w/). It's imporant to recognize the endings of closed syllables as
either
live or
dead; this information is used in the
tone rules
to determine the
lexical tone of the syllable.
Live Endings
Sonorant or
live consonant endings (sometimes referred to as "long final consonants") are characterized by their sonorous
sound. They can be hummed indefinitely and tend to resonate. In phonetics, they're called "nasal."
Now that you know the
live and
dead endings, you'll be able to apply the
tone rules like a pro.
The Eight Word-Ending Protocols
Sometimes it's interesting to look at the way native Thais learn their language. Thai school-children memorize
eight word-ending protocols, or
มาตรา /maat
F dtraa
M/,
commonly called
แม่ /maae
F/. Each represents one of the valid endings for a closed syllable. Let's look at each, with some sample words:
Eight Word Ending Protocols |
Protocol: | Final Consonant: | Samples: |
|
แม่กก /maaeF gohkL/ | ก ข ค ฆ | กาก , ก๊าก , กิ๊ก , กรอก, ครก , คราก , โครก , โคก , งก, โงก , งอก , จัก , จาก , กระชาก , กระโชก , กรรโชก , ฉก , ฉาก , โฉลก , ปฏัก , มุข, มรรค , วรรค , ยาก , ยักษ์ , สุข , ทุกข์ , สุนัข , อนรรฆ , อุปัฏฐาก |
แม่กง /maaeF gohngM/ | ง | กรง , กร่าง , โกร่ง , แกง , แก่ง , แกล้ง , แก๊งค์, ลูกข่าง, ข้าง , ขิง , ของ , ข้อง , ค้าง , โค้ง , งง , โง้ง , จง , จูง , โจ่งแจ้ง , แฉ่ง , ช้าง , ชิง , เชิง , ซาง , ซุง , ดง , โด่ง , ด่าง , กระด้าง , กระดิ่ง , แดง , โด่งดัง, สุดโต่ง, ตรง , แตกต่าง, ตะราง , ถาง , ถ่าง , ทาง , ธง , จำนง , นาง , นั่ง , นิ่ง , นิ้ง , นุ่ง , ถุงน่อง, บาง , บ่าง , บ้าง , บ่ง , ปาง , โป่ง , โป้ง , ปลง, ปรุง , ปุ้ง , ผง , โผงผาง , ฝัง , ฝั่ง , ฟาง , ฟ่าง , ประมง , มุง , โหม่ง, นกยูง, ยุง , กระยาง , สาง , สร่าง, สร้าง , ส่ง , สูง , หงส์ , หาง , ห่าง , ห้าง , อางขนาง , อ่าง , อ้าง , องค์ , โอ่ง |
แม่กด /maaeF gohtL/ | จ ฉ ช ซ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ด ต ถ ท ธ ศ ษ ส | กำสรด, งัด , งด , ฉกาจ , พจน์, ภุช, รัฐ , กฎ , ศุภวุฒิ, สุวิทย์, อาตม์, ขบถ , ปัทม์, นิเสธ, วิเศษ , อิศเรศ, ภูเบศร์, รหัส , ตรวจ , กอด , ผักกาด , ขด , ขอด , คด , ปัด , ปด , ปาด |
แม่กน /maaeF gohnM/ | ญ ณ น ร ล | ผลาญ , ชำนาญ , ชาญ , ควร , คำนวณ , ก้าน , กาญจน์, การ , กาล, กาฬ, กบาล , ขัน , ขาน , ขาล , ขนุน , มน, มนตร์ , ยล ยนต์ |
แม่กบ /maaeF gohpL/ | บ ป พ ฟ ภ | รูป , ลูบ , ลาบ , ลาภ , ละโมบ , โลภ , สาบ , สาป , ฉบับ , ศพ , สบ , พบ , พิภพ , นับ , ยุบ , บาป , กษาปณ์, ภาพ , เคารพ , จบ , ประจบ , ทำนบ , นับ , ครับ , กรับ , กับ , กัป |
แม่กม /maaeF gohmM/ | ม | กาม, ขม , คม , ชม , ชิม , ชาม , มะขาม , โคม , โยม , มะยม , ปม , ลม , อาศรม, อาราม, นิยาม, นิยม , มาตุคาม, นิคม, ตูมตาม , ไถ่ถาม , ตะกลาม , ตะกรุม |
แม่เกย /maaeF geeuyM/ | ย | กาย , กรีดกราย, ก่าย , ขาย , ข่าย , เขนย, ข้าว , เคย , คอย , ค่อย , ค้อย , คล้อย , ครัว , ง่อย, ง่าย , ง้าว , จะงอย , ฉ่อย , เฉย, ชาย , เชย, ชัย , ชุ่ย , ตาย , ตาข่าย, กระต่าย , ถ่าย , ถุย , ทาย , ท้าย , ทุย , ตุ้ยนุ้ย , เหนียว |
แม่เกอว /maaeF guaawM/ | ว | แก้ว , หวิว , ไหว |
As you review these groups, see if you can name which are live endings and which are dead.
These groups are alternately named with
มาตรา /maat
F dtraa
M/, for example:
มาตรา กก /maat
F dtraa
M gohk
L/,
มาตรา กง /maat
F dtraa
M gohng
M/, etc., but
แม่ /maae
F/ seems to be more common.
Among other uses, these are the canonical endings used in the Thai phonemics that you might see in Thai dictionaries. By the way, the 'word ending protocol' for
open syllables is
แม่ก กา /maae
F gaa
M/.