thai-language.comInternet resource
for the Thai language
Lookup:
» more options here
Browse

F.A.Q. Check out the list of frequently asked questions for a quick answer to your inquiry

e-mail the author
guestbook
site settings
site news
bulk lookup
Bangkok
Thanks for your

recent donations!

Narisa N. $+++!
John A. $+++!
Paul S. $100!
Mike A. $100!
Eric B. $100!
John Karl L. $100!
Don S. $100!
John S. $100!
Peter B. $100!
Ingo B $50
Peter d C $50
Hans G $50
Alan M. $50
Rod S. $50
Wolfgang W. $50
Bill O. $70
Ravinder S. $20
Chris S. $15
Jose D-C $20
Steven P. $20
Daniel W. $75
Rudolf M. $30
David R. $50
Judith W. $50
Roger C. $50
Steve D. $50
Sean F. $50
Paul G. B. $50
xsinventory $20
Nigel A. $15
Michael B. $20
Otto S. $20
Damien G. $12
Simon G. $5
Lindsay D. $25
David S. $25
Laurent L. $40
Peter van G. $10
Graham S. $10
Peter N. $30
James A. $10
Dmitry I. $10
Edward R. $50
Roderick S. $30
Mason S. $5
Henning E. $20
John F. $20
Daniel F. $10
Armand H. $20
Daniel S. $20
James McD. $20
Shane McC. $10
Roberto P. $50
Derrell P. $20
Trevor O. $30
Patrick H. $25
Rick @SS $15
Gene H. $10
Aye A. M. $33
S. Cummings $25
Will F. $20
Get e-mail

Sign-up to join our mail­ing list. You'll receive e­mail notification when this site is updated. Your privacy is guaran­teed; this list is not sold, shared, or used for any other purpose. Click here for more infor­mation.

To unsubscribe, click here.

Reading Exercise: Culture » Auto Exhaust And Schools


From Nation Weekend, October 3, 2557 (2014), page 33 เนชั่นสุดสัปดาห์, วันที่ ๓ ตุลาคม ๒๕๕๗, หน้า ๓๓ "ปักกลดกลางป่ากระดาษ หมอนไม้" “Planting your umbrella in a forest of paper”
 Javascript feature

ปิดเทอมแล้ว หน้าบ้านปลอดมลพิษจากควันรถไปได้อีกเป็นเดือน
bpitL theermM laaeoH naaF baanF bplaawtL mohnM laH phitH jaakL khwanM rohtH bpaiM daiF eekL bpenM deuuanM
The school term is over and the front of our home is once again free from the air pollution given off by the auto exhaust for [the last] several months.
แต่ ๑๐ เดือนกว่าที่โรงเรียนเปิด ฉันเชื่อว่าสมัยนี้ แทบทั่วประเทศจะต้องเจอกับปัญหาจราจรติดขัด
dtaaeL sipL deuuanM gwaaL theeF ro:hngM riianM bpeertL chanR cheuuaF waaF saL maiR neeH thaaepF thuaaF bpraL thaehtF jaL dtawngF juuhrM gapL bpanM haaR jaL raaM jaawnM dtitL khatL
But for more than 10 months when school is open, I believe that almost the entire country has to cope with the problems of traffic congestion.
และผลของมันคือ เขม่าควันพิษจากรถที่ไม่ยอมดับเครื่องตอนที่มารับส่งลูกไปโรงเรียนเช่นเดียวกับที่ฉันพบ
laeH phohnR khaawngR manM kheuuM khaL maoL khwanM phitH jaakL rohtH theeF maiF yaawmM dapL khreuuangF dtaawnM theeF maaM rapH sohngL luukF bpaiM ro:hngM riianM chenF diaaoM gapL theeF chanR phohpH
And, the result is exhaust fumes and soot emitted by drivers who are not willing to turn off their engines when they take their kids to and pick them up from school, just like I experience.
บางคนมาจอดรอรับลูกกว่า ชั่วโมง ก็ติดเครื่องยนต์ไว้เช่นนั้น
baangM khohnM maaM jaawtL raawM rapH luukF gwaaL saamR chuaaF mo:hngM gaawF dtitL khreuuangF yohnM waiH chenF nanH
Some people park their cars for more than three hours waiting to pick up their kids and [they] leave their motors running like that.
จนเมื่อเห็นลูกเดินออกจากหน้าประตูโรงเรียนก็ดับเครื่องเป็นเวลา นาที แล้วเดินไปรับลูก
johnM meuuaF henR luukF deernM aawkL jaakL naaF bpraL dtuuM ro:hngM riianM gaawF dapL khreuuangF bpenM waehM laaM haaF naaM theeM laaeoH deernM bpaiM rapH luukF
[They do this] until, when they see their kids coming out the school gates, they turn their engines off for five minutes so that they can walk over to pick up their kids.
แล้วก็ติดเครื่อง ขับรถจากไป
laaeoH gaawF dtitL khreuuangF khapL rohtH jaakL bpaiM
Then, they turn on their engines and drive away.
เป็นเช่นนี้ทุกวัน
bpenM chenF neeH thookH wanM
It’s like this every day.
กระทั่งวันหนึ่ง โรงเรียนใกล้บ้านได้ให้ตำรวจจราจรนำกรวย ห้ามจอด มาวางตลอดแนวรั้วของโรงเรียน
graL thangF wanM neungL ro:hngM riianM glaiF baanF daiF haiF dtamM ruaatL jaL raaM jaawnM namM gruayM haamF jaawtL maaM waangM dtaL laawtL naaeoM ruaaH khaawngR ro:hngM riianM
Until one day, the school near our home had the traffic police put out “No Parking” cones along the school’s entire fence line.
พร้อม ๆ ทั้งทาสีขาวแดงที่ฟุตบาทเป็นเครื่องหมายว่า "ห้ามจอด"
phraawmH phraawmH thangH thaaM seeR khaaoR daaengM theeF footH baatL bpenM khreuuangF maaiR waaF haamF jaawtL
At the same time they painted red and white stripes along the sidewalk which is the symbol for "No Parking".
แต่ขอโทษ กรวยที่วาง และสีห้ามจอดเฉพาะรั้วโรงเรียน แล้วสิ้นสุดตรวจหน้าบ้านฉัน
dtaaeL khaawR tho:htF gruayM theeF waangM laeH seeR haamF jaawtL chaL phawH ruaaH ro:hngM riianM laaeoH sinF sootL dtruaatL naaF baanF chanR
But, excuse me! The traffic cones and the painted no-parking zones are for the school area only and the area right in front of my house is not patrolled.
ดังนั้น รถทุกคันจึงวิ่งมาจอดติดเครื่องที่หน้าบ้านทุกวัน
dangM nanH rohtH thookH khanM jeungM wingF maaM jaawtL dtitL khreuuangF theeF naaF baanF thookH wanM
So, all the cars come and park with their motors running in front of my house every day.
เป็นดั่งนี้มาตลอด จนในที่สุดฉันคิดว่าไม่ไหวแล้ว
bpenM dangL neeH maaM dtaL laawtL johnM naiM theeF sootL chanR khitH waaF maiF waiR laaeoH
It’s like this all the time until, finally, I thought to myself, “I can’t take this anymore”.
ยามเช้าทุกวันจึงต้องเดินไปย้ายกรวยที่วางซ้อนอยู่บนเส้นสีแดงขาวบริเวณรอบโรงเรียน มาวางไว้ที่หน้าบ้านบ้าง เพื่อบอกรถทั้งหลายว่า บริเวณนี้ก็ห้ามจอดเช่นกัน
yaamM chaaoH thookH wanM jeungM dtawngF deernM bpaiM yaaiH gruayM theeF waangM saawnH yuuL bohnM senF seeR daaengM khaaoR baawM riH waehnM raawpF ro:hngM riianM maaM waangM waiH theeF naaF baanF baangF pheuuaF baawkL rohtH thangH laaiR waaF baawM riH waehnM neeH gaawF haamF jaawtL chenF ganM
Therefore, every morning I have to walk to move the cones from where they were placed in the red and white striped area in front of the school to in front of my house to let all the cars know that they cannot park in this area either.
ไม่เช่นนั้นหน้าบ้านก็คงเป็นศูนย์รวมมลพิษ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เป็นผู้ก่อ
maiF chenF nanH naaF baanF gaawF khohngM bpenM suunR ruaamM mohnM laH phitH thangH thangH theeF maiF daiF bpenM phuuF gaawL
Otherwise, the front of my house would be an air pollution zone, even though we were not the ones who created [this problem].
นับวัน การศึกษาไทย ยิ่งเข้ารกเข้าพงมากขึ้น
napH wanM gaanM seukL saaR thaiM yingF khaoF rohkH khaoF phohngM maakF kheunF
Every day that goes by, the Thai education system continues to lose its bearings.
พ่อแม่ที่พอมีกำลังทรัพย์ และยังคงยึดติดในความสำเร็จ ยังคงนิยมพาลูกเข้ามาเรียนในโรงเรียนเอกชนและโรงเรียนนานาชาติกันมากมาย เพื่อปูทางการแข่งขันให้ลูกเป็นนักต่อสู้
phaawF maaeF theeF phaawM meeM gamM langM sapH laeH yangM khohngM yeutH dtitL naiM khwaamM samR retL yangM khohngM niH yohmM phaaM luukF khaoF maaM riianM naiM ro:hngM riianM aehkL gaL chohnM laeH ro:hngM riianM naaM naaM chaatF ganM maakF maaiM pheuuaF bpuuM thaangM gaanM khaengL khanR haiF luukF bpenM nakH dtaawL suuF
Parents who are sufficiently wealthy and who are concerned with success, more and more are prone to send their children to private and international schools in order to pave the way for their children to be contenders in the competitive landscape.
และหวังว่าเขาจะเป็นแชมเปี้ยนในทางไดทางหนึ่งในอนาคต
laeH wangR waaF khaoR jaL bpenM chaaemM bpiianF naiM thaangM daiM thaangM neungL naiM aL naaM khohtH
And, they hope that in the future [their children] will become “champions” in some specific field.
เด็กสมัยนี้จึงมีโอกาสที่จะเรียนโรงเรียนใกล้กันบ้านน้อยที่สุดมาก เพราะต้องเรียนตามใจพ่อแม่
dekL saL maiR neeH jeungM meeM o:hM gaatL theeF jaL riianM ro:hngM riianM glaiF ganM baanF naawyH theeF sootL maakF phrawH dtawngF riianM dtaamM jaiM phaawF maaeF
Very few of today’s children have a chance to go to school near their homes because they have to study where their parents want them to.
เมื่อเป็นดังนี้ พ่อแม่จึงต้องปลุกลูกแต่เช้า
meuuaF bpenM dangM neeH phaawF maaeF jeungM dtawngF bplookL luukF dtaaeL chaaoH
When this happens, parents have to wake them up early in the morning.
แล้วขับรถมาส่งในระยะไกลเกินไปกว่าที่ลูกจะเดินมาโรงเรียนเองได้
laaeoH khapL rohtH maaM sohngL naiM raH yaH glaiM geernM bpaiM gwaaL theeF luukF jaL deernM maaM ro:hngM riianM aehngM daiF
Then they drive their children to school because it is too far away for them to walk by themselves.
ผลเสียที่เกิดกับชุมชนก็คือควันพิษที่ท่วมปอดชาวบ้าน และมันก็สะสมอยู่ในปอดเด็กด้วย
phohnR siiaR theeF geertL gapL choomM chohnM gaawF kheuuM khwanM phitH theeF thuaamF bpaawtL chaaoM baanF laeH manM gaawF saL sohmR yuuL naiM bpaawtL dekL duayF
The deleterious result in the community is that the poisonous smoke fills the lungs of the villagers and collects in the lungs of the children too.
เมื่อการศึกษาอยู่บนความคาดหวัง และความฝันยังคงเป็นเป้านิ่งในใจไม่เปลี่ยนแปลง โรงเรียนที่ตอบโจทย์จินตนาการภาพฝันดังกล่าวในหัวของพ่อแม่ ก็ผุดขึ้นมากมายรับสนองพ่อแม่ที่ต้องการให้ลูกเก่งกว่าคนอื่น
meuuaF gaanM seukL saaR yuuL bohnM khwaamM khaatF wangR laeH khwaamM fanR yangM khohngM bpenM bpaoF ningF naiM jaiM maiF bpliianL bplaaengM ro:hngM riianM theeF dtaawpL jo:htL jinM dtaL naaM gaanM phaapF fanR dangM glaaoL naiM huaaR khaawngR phaawF maaeF gaawF phootL kheunF maakF maaiM rapH saL naawngR phaawF maaeF theeF dtawngF gaanM haiF luukF gengL gwaaL khohnM euunL
When education rests on certain expectations and our dreams remain immutable in our hearts, schools which respond to the images and visions in the parents’ minds, sprout up in abundance to meet the needs of these parents who want their children to be higher achievers than their peers.
ประเทศไทยจึงเป็นศูนย์รวมการศึกษาที่ค่อนข้างจะไร้ทิศทางในการสร้างคนให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในชาติมากยิ่งขึ้น
bpraL thaehtF thaiM jeungM bpenM suunR ruaamM gaanM seukL saaR theeF khaawnF khaangF jaL raiH thitH thaangM naiM gaanM saangF khohnM haiF bpenM anM neungL anM diaaoM ganM naiM chaatF maakF yingF kheunF
Thailand is thus an education hub, increasingly lacking in direction toward developing a unified people with a national identity.
เมื่อการแก่งแย่งที่เรียนมากขึ้น ความเห็นแก่ตัวที่มีอยู่ในจิตใจก็ขยายผลออกมาภายนอก
meuuaF gaanM gaengL yaaengF theeF riianM maakF kheunF khwaamM henR gaaeL dtuaaM theeF meeM yuuL naiM jitL jaiM gaawF khaL yaaiR phohnR aawkL maaM phaaiM naawkF
As students learn to be more and more competitive, the [students’] inherent self-interest becomes manifest.
กลายเป็นรั้วโรงเรียนที่ก่อตัวสูงขึ้นตามระดับค่าเล่าเรียน
glaaiM bpenM ruaaH ro:hngM riianM theeF gaawL dtuaaM suungR kheunF dtaamM raH dapL khaaF laoF riianM
The walls of the school have become higher and higher as tuition costs have increased.
ลูกกรงหนาบ่งบอกถึงความแยกตัวเองออกจากสังคมรวมถึงกรวยวางห้ามจอดรถตลอดแนว
luukF grohngM naaR bohngL baawkL theungR khwaamM yaaekF dtuaaM aehngM aawkL jaakL sangR khohmM ruaamM theungR gruayM waangM haamF jaawtL rohtH dtaL laawtL naaeoM
The heavy bars [of the school walls] obviate the differences between [the school] and the society [around it], in addition to the traffic cones which prevent parking all along the front [of the school].
แต่ให้ไปจอดบ้านชาวบ้านรอบโรงเรียนได้
dtaaeL haiF bpaiM jaawtL baanF chaaoM baanF raawpF ro:hngM riianM daiF
But they do have [the parents] go and park their cars in front of the houses of local people adjacent to the school.
จึงเป็นดั่งสัญลักษณ์ของการใช้อำนาจในการเสพสุขของตน โดยไม่สนใจผู้คนรอบข้างเป็นต้น
jeungM bpenM dangL sanR yaH lakH khaawngR gaanM chaiH amM naatF naiM gaanM saehpL sookL khaawngR dtohnM dooyM maiF sohnR jaiM phuuF khohnM raawpF khaangF bpenM dtohnF
These are metaphors for the [school children’s parents] use of power for their own enjoyment, without regard to the people who live in the area.
ดังในงานรับปริญญาของบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งห้ามชาวบ้านเข้าขายดอกไม้ของขวัญที่จะมอบให้กับบัณฑิตใหม่
dangM naiM ngaanM rapH bpaL rinM yaaM khaawngR banM ditL jaakL maH haaR witH thaH yaaM laiM haengL neungL haamF chaaoM baanF khaoF khaaiR daawkL maaiH khaawngR khwanR theeF jaL maawpF haiF gapL banM ditL maiL
Take, for example, graduation ceremonies at a university [where the university] prevents local people from coming in and selling flowers and other gifts to be given to the new graduates.
แต่ทางมหาวิทยาลัยกลับขายเองได้เท่านั้น
dtaaeL thaangM maH haaR witH thaH yaaM laiM glapL khaaiR aehngM daiF thaoF nanH
But the university turns around and only allows their own people to sell [flowers and gifts].
นี่หรือ คือคำตอบของการศึกษาไทย ที่กำลังห่างไกลชุมชนออกไปเรื่อย ๆ?
neeF reuuR kheuuM khamM dtaawpL khaawngR gaanM seukL saaR thaiM theeF gamM langM haangL glaiM choomM chohnM aawkL bpaiM reuuayF
Is this really the answer for Thai education [establishments] which continue to become alienated from their communities?