for the Thai language
| | Internet resource for the Thai language |
F.A.Q. Check out the list of frequently asked questions for a quick answer to your inquiry
recent donations!
Sign-up to join our mailing list. You'll receive email notification when this site is updated. Your privacy is guaranteed; this list is not sold, shared, or used for any other purpose. Click here for more information.
To unsubscribe, click here.
| เนชั่นสุดสัปดาห์, วันที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๑๕๕๗, หน้า 33 Nation Weekend Magazine, 14 November 2557 (2014), Page 33 ปักกลดกลางป่ากระดาษ "Setting Up A Tent in a Paper Jungle" |
เวลาปกติ ก็ขาดสติบ่อย ๆ อยู่แล้ว waehM laaM bpaL gaL dtiL gaawF khaatL saL dtiL baawyL yuuL laaeoH | I am a the type of person who often becomes distracted. |
| ยิ่งไปเข้า คอร์ส ปฏิบัติธรรมเจริญสติด้วยแล้ว และก็เห็นเลยว่า สติ มันขอลาจากกายและใจไปพักร้อนซะเลย! ให้รู้แล้วรู้รอดไป yingF bpaiM khaoF khaawsF bpaL dtiL batL thamM jaL reernM saL dtiL duayF laaeoH laeH gaawF henR leeuyM waaF saL dtiL manM khaawR laaM jaakL gaaiM laeH jaiM bpaiM phakH raawnH saH leeuyM haiF ruuH laaeoH ruuH raawtF bpaiM | So, I took a course in Buddhist practice to improve my concentration and I discovered that my mind will always a break from my body and my heart. And, my mind will always be like that. |
| เช่นเดียวกับครั้งนี้ ที่เพิ่งกลับมาจากปฏิบัติธรรม หลังจากลงจากแท็กซี่ ก็ลืมกระเป๋าของแม่ ที่ใส่อุปกรณ์จำเป็นของชีวิตไว้ทั้งหมด chenF diaaoM gapL khrangH neeH theeF pheerngF glapL maaM jaakL bpaL dtiL batL thamM langR jaakL lohngM jaakL thaekH seeF gaawF leuumM graL bpaoR khaawngR maaeF theeF saiL ooL bpaL gaawnM jamM bpenM khaawngR cheeM witH waiH thangH mohtL | Just like the time that I just was coming back from my Buddhist practice class, after I got off the taxi, I lost my mother’s handbag in which she put all the things she needs for her daily life. |
| อาทิ ยาสามัญประจำตัว เสื้อกันหนาวตอนขึ้นรถทัวร์ กระบอกน้ำร้อน-เย็น กุญแจบ้าน หนังสือธรรมะที่ครูบาอาจารย์เพิ่งให้มา และสิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ฟันปลอม ที่ทำให้ฉันรู้สึกผิดมหาศาลกับการลืมกระเป๋าของแม่ในครั้งนี้ aaM thiH yaaM saaR manM bpraL jamM dtuaaM seuuaF ganM naaoR dtaawnM kheunF rohtH thuaaM graL baawkL naamH raawnH yenM goonM jaaeM baanF nangR seuuR thamM maH theeF khruuM baaM aaM jaanM pheerngF haiF maaM laeH singL theeF samR khanM theeF sootL kheuuM fanM bplaawmM theeF thamM haiF chanR ruuH seukL phitL maH haaR saanR gapL gaanM leuumM graL bpaoR khaawngR maaeF naiM khrangH neeH | For example, [she had] the pills and other medication she took; the sweater she wore on tour buses; her vacuum bottle for hot and cold water; her house keys; the Dharma book which her Buddhist teacher just gave her; and, the most important thing of all, her false teeth. [The false teeth] made me feel the most guilty for forgetting about my mother’s handbag this time. |
| จริง ๆ แล้วก็ไม่เคยลืมกระเป๋าของแม่เลย เพราะฉันระมัดระวังเป็นที่สุด jingM jingM laaeoH gaawF maiF kheeuyM leuumM graL bpaoR khaawngR maaeF leeuyM phrawH chanR raH matH raH wangM bpenM theeF sootL | Really, though, I never forgot my mother’s handbag because I am extremely careful. |
| แต่ครั้งนี้ด้วยความรีบเร่งที่ออกจากคอร์สเพราะเป็นห่วงอาที่กำลังให้เลือดอยู่ในโรงพยาบาล ทำให้จิตตกอยู่กับความคิดกังวลซะมากกว่า dtaaeL khrangH neeH duayF khwaamM reepF rengF theeF aawkL jaakL khaawsF phrawH bpenM huaangL aaM theeF gamM langM haiF leuuatF yuuL naiM ro:hngM phaH yaaM baanM thamM haiF jitL dtohkL yuuL gapL khwaamM khitH gangM wohnM saH maakF gwaaL | But this time, since I was so rushed leaving the course because I was worried about my aunt who was giving blood at the hospital, my thoughts were worried more [about her than about the handbag]. |
| ก็ในเมื่อจิตรับอารมณ์ได้เพียงอารมณ์เดียวในแต่ละขณะ ก็เลยทำให้เห็นชัด ๆว่า ขาดสติ ไปนานเพียงได gaawF naiM meuuaF jitL rapH aaM rohmM daiF phiiangM aaM rohmM diaaoM naiM dtaaeL laH khaL naL gaawF leeuyM thamM haiF henR chatH chatH waaF khaatL saL dtiL bpaiM naanM phiiangM daiM | So, when my consciousness was so involved in only one emotional state at a particular moment, I could clearly see for how long I lost my concentration. |
| เมื่อสติมาในตอนแรก ฉันพยายามระลึกว่าลืมไว้ตรงไหน meuuaF saL dtiL maaM naiM dtaawnM raaekF chanR phaH yaaM yaamM raH leukH waaF leuumM waiH dtrohngM naiR | When I started to concentrate [again], I tried to recall where I forgot [the handbag]. |
| อาจไม่ใช่แท็กซี่ หรือลืมไว้ที่สถานปฏิบัติธรรม aatL maiF chaiF thaekH seeF reuuR leuumM waiH theeF saL thaanR bpaL dtiL batL thamM | Perhaps it was not in the taxi; or [perhaps] I left it at the place I had my Buddhist class. |
| ก็เลยโทรศัพท์กลับไปถามและแล้วพี่ที่อยู่ปลายสายก็บอกว่า "มันยังอยู่" gaawF leeuyM tho:hM raH sapL glapL bpaiM thaamR laeH laaeoH pheeF theeF yuuL bplaaiM saaiR gaawF baawkL waaF manM yangM yuuL | So, I called back to the place [where the course was held] and a friend at the other end of the line told me that [the handbag] was there. |
| ฉันดีใจเป็นล้นพ้น วางใจว่ากลับไปจะต้องเจอกระเป๋าของแม่แน่ ๆ chanR deeM jaiM bpenM lohnH phohnH waangM jaiM waaF glapL bpaiM jaL dtawngF juuhrM graL bpaoR khaawngR maaeF naaeF | I was extremely happy; I was confident that when I returned I would find my mother’s handbag for sure. |
| แต่แล้วเมื่อไปถึงก็พบว่าพี่เขาจำผิด dtaaeL laaeoH meuuaF bpaiM theungR gaawF phohpH waaF pheeF khaoR jamM phitL | However, once I got there I found out that my friend had misremembered. |
| คิดว่าสิ่งที่เขาเห็นคือ กระเป๋าผ้าแต่มันคือหมอนซึ่งมีลายดอกไม้คล้ายกระเป๋าผ้า khitH waaF singL theeF khaoR henR kheuuM graL bpaoR phaaF dtaaeL manM kheuuM maawnR seungF meeM laaiM daawkL maaiH khlaaiH graL bpaoR phaaF | [She] thought that what she saw was a cloth handbag, but it was actually a pillow which had a flower pattern similar to that of the bag. |
| เมื่อไม่ได้ดังหวัง ฉันเห็นจิตที่เปลี่ยนเป็นความหงุดหงิดอย่างรวดเร็ว meuuaF maiF daiF dangM wangR chanR henR jitL theeF bpliianL bpenM khwaamM ngootL ngitL yaangL ruaatF reoM | When I did not get what I hoped to, I saw my feelings quickly change into irritation. |
| จากนั้น จิตก็เปลี่ยนโหมดมาอยู่กับความคิดหาทางว่าจะทำอย่างไรให้ได้ฟันปลอมกลับมา jaakL nanH jitL gaawF bpliianL mo:htL maaM yuuL gapL khwaamM khitH haaR thaangM waaF jaL thamM yaangL raiM haiF daiF fanM bplaawmM glapL maaM | From there, my feelings changed mode to consider what I should be doing to recover my mother’s false teeth. |
| สิ่งอื่นยังพอมีสำรอง singL euunL yangM phaawM meeM samR raawngM | All the other things were irrelevant. |
| แต่ฟันปลอมไว้บดอาหารของแม่นี่ซี จะทำอย่างไร dtaaeL fanM bplaawmM waiH bohtL aaM haanR khaawngR maaeF neeF seeM jaL thamM yaangL raiM | But what would I do about my mother’s false teeth [that she] uses to chew [her] food? |
| จึงต้องพยายามหาทางที่จะบอกไปทางอากาศเผื่อใครสักคนจะดลใจไปบอกแท็กซี่ใจดีให้นำมาคืนได้ jeungM dtawngF phaH yaaM yaamM haaR thaangM theeF jaL baawkL bpaiM thaangM aaM gaatL pheuuaL khraiM sakL khohnM jaL dohnM jaiM bpaiM baawkL thaekH seeF jaiM deeM haiF namM maaM kheuunM daiF | Therefore, I had to try to find a way to use the radio so that someone would be inspired to tell the taxi driver to be good enough to return them to us. |
| ฉันระลึกความทรงจำอีกครั้ง ก็เห็นทะเบียนรถแท็กซี่ส่วนบุคคลขึ้นมาสี่ตัวท้าย chanR raH leukH khwaamM sohngM jamM eekL khrangH gaawF henR thaH biianM rohtH thaekH seeF suaanL bookL khohnM kheunF maaM seeL dtuaaM thaaiH | I recalled something from memory; I saw the last four digits of the taxi driver’s personal license number. |
| แต่จำตัวอักษรสองตัวแรกไม่ได้นี่ซี dtaaeL jamM dtuaaM akL saawnR saawngR dtuaaM raaekF maiF daiF neeF seeM | But, [I] could not recall the first two elements which were letters of the alphabet. |
| การช่วยเหลือของศูนย์ต่าง ๆ จึงทำได้แค่ครึ่งเดียว คือประชาสัมพันธ์ให้ผ่านเครือข่ายวิทยุ gaanM chuayF leuuaR khaawngR suunR dtaangL jeungM thamM daiF khaaeF khreungF diaaoM kheuuM bpraL chaaM samR phanM haiF phaanL khreuuaM khaaiL witH thaH yooH | Assistance from the various [taxi] centers were able to do only half [the work], that is, communicating through the radio network. |
| หลังจากนั่งรอคอยกว่าชั่วโมงครึ่ง ในที่สุด เราแม่-ลูกก็ทิ้งความหวังไว้ที่เก้าอี้ขนส่งมวลชนตรงนั้น langR jaakL nangF raawM khaawyM gwaaL chuaaF mo:hngM khreungF naiM theeF sootL raoM maaeF luukF gaawF thingH khwaamM wangR waiH theeF gaoF eeF khohnR sohngL muaanM chohnM dtrohngM nanH | After sitting and waiting for more than an hour and a half, the two of us – mother and daughter – abandoned all hope right there on the public bus bench. |
| แล้วยอมรับความเป็นจริงว่า กระเป๋ามันคงลาจากเราไปจริง ๆ ด้วย laaeoH yaawmM rapH khwaamM bpenM jingM waaF graL bpaoR manM khohngM laaM jaakL raoM bpaiM jingM duayF | Thus we admitted the truth that the bag truly was lost. |
| เมื่อแม่บอกว่า "ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไรหรอก ของหายดีกว่าแข้งขาหาย หรือทำใจหาย" meuuaF maaeF baawkL waaF changF manM thuhL maiF bpenM raiM raawkL khaawngR haaiR deeM gwaaL khaaengF khaaR haaiR reuuR thamM jaiM haaiR | Then, my mother said, “Well, the heck with it; just never mind. Losing something is better than breaking a leg or an arm or having this heartache.” |
| อืมม์ จริงสิ ฉันพลันคิดได้ แล้วเราก็พร้อมใจกันกลับบ้านแบบโปร่ง โล่ง เบา สบาย euumM jingM siL chanR phlanM khitH daiF laaeoH raoM gaawF phraawmH jaiM ganM glapL baanF baaepL bpro:hngL lo:hngF baoM saL baaiM | Hmmm. It’s true. I suddenly thought of something. We were all ready to go back home with a clear, unfettered, lightened spirit. |
| ยึดติดในใจฉันคำนวณว่าจะหาตังค์ไปทำฟันปลอมให้แม่จากไหนดีหนอ yeutH dtitL naiM jaiM chanR khamM nuaanM waaF jaL haaR dtangM bpaiM thamM fanM bplaawmM haiF maaeF jaakL naiR deeM naawR | The only thing I could think about was how I was going to get the money to make new false teeth for my mother. |
| แล้วในที่สุด แม่ก็โพล่งออกมาว่า สงสัยฟันปลอมยังอยู่นะ laaeoH naiM theeF sootL maaeF gaawF phlo:hngF aawkL maaM waaF sohngR saiR fanM bplaawmM yangM yuuL naH | Then, finally, my mother out of nowhere said, I think we still have my false teeth. |
| เพราะก่อนกลับ แม่ได้แยกฟันปลอมไว้ในกระเป๋าอีกใบ ซึ่งมันถูกบรรจุอยู่ในกระเป๋าใหญ่อีกที phrawH gaawnL glapL maaeF daiF yaaekF fanM bplaawmM waiH naiM graL bpaoR eekL baiM seungF manM thuukL banM jooL yuuL naiM graL bpaoR yaiL eekL theeM | [This is] because before she got back, my mother took her teeth out and put them in another bag which she then put into a larger handbag. |
| ฉันโล่งอก ถามแม่ว่า จริงนะ chanR lo:hngF ohkL thaamR maaeF waaF jingM naH | I was relieved. I ask my mother, “Is this true?” |
| แม่บอกว่าน่าจะจริง เลยทำให้ฉันไม่ค่อยแน่ใจ maaeF baawkL waaF naaF jaL jingM leeuyM thamM haiF chanR maiF khaawyF naaeF jaiM | My mother said, “It should be true.” This caused me not quite to believe her. |
| แต่ก็คิดว่าน่าจะอยู่ แม้ความเชื่อมั่นจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์นักและมันก็อยู่จริง ๆ ด้วย เมื่อถึงบ้านแล้วเปิดกระเป๋าออกดู dtaaeL gaawF khitH waaF naaF jaL yuuL maaeH khwaamM cheuuaF manF jaL maiF raawyH bpuuhrM senM nakH laeH manM gaawF yuuL jingM duayF meuuaF theungR baanF laaeoH bpeertL graL bpaoR aawkL duuM | But, then I thought, “Well it should be there.” Even though I was not 100% confident, we would go home and find out for sure when we opened the bags to look. |
| สิ่งที่ตาเห็นนั้นคือฟันปลอมแน่ ๆ แต่สิ่งที่จิตเห็นคือ อาการดีใจค่ะ จบข่าว! singL theeF dtaaM henR nanH kheuuM fanM bplaawmM naaeF dtaaeL singL theeF jitL henR kheuuM aaM gaanM deeM jaiM khaF johpL khaaoL | That which we saw with out own eyes was the false teeth, but what our minds actually perceived was our relief. End of story. |