thai-language.comInternet resource
for the Thai language
Lookup:
» more options here
Browse

F.A.Q. Check out the list of frequently asked questions for a quick answer to your inquiry

e-mail the author
guestbook
site settings
site news
bulk lookup
Bangkok
Thanks for your

recent donations!

Narisa N. $+++!
John A. $+++!
Paul S. $100!
Mike A. $100!
Eric B. $100!
John Karl L. $100!
Don S. $100!
John S. $100!
Peter B. $100!
Ingo B $50
Peter d C $50
Hans G $50
Alan M. $50
Rod S. $50
Wolfgang W. $50
Bill O. $70
Ravinder S. $20
Chris S. $15
Jose D-C $20
Steven P. $20
Daniel W. $75
Rudolf M. $30
David R. $50
Judith W. $50
Roger C. $50
Steve D. $50
Sean F. $50
Paul G. B. $50
xsinventory $20
Nigel A. $15
Michael B. $20
Otto S. $20
Damien G. $12
Simon G. $5
Lindsay D. $25
David S. $25
Laurent L. $40
Peter van G. $10
Graham S. $10
Peter N. $30
James A. $10
Dmitry I. $10
Edward R. $50
Roderick S. $30
Mason S. $5
Henning E. $20
John F. $20
Daniel F. $10
Armand H. $20
Daniel S. $20
James McD. $20
Shane McC. $10
Roberto P. $50
Derrell P. $20
Trevor O. $30
Patrick H. $25
Rick @SS $15
Gene H. $10
Aye A. M. $33
S. Cummings $25
Will F. $20
Get e-mail

Sign-up to join our mail­ing list. You'll receive e­mail notification when this site is updated. Your privacy is guaran­teed; this list is not sold, shared, or used for any other purpose. Click here for more infor­mation.

To unsubscribe, click here.

Reading Exercise: Short Stories » A Short Story: "The Earth Weeps"



Adapted from มติชนสุดสัปดาห์, 19 พฤศจิกายน ๒๕๕๓, ภาณุมาส ภูมิถาวร (Matichon Weekly Magazine, 19 November 2010, by Phanumart Phumithaworn) page 67
 Javascript feature

ต้นข้าวในนาแตกกออวบงามใกล้ออกรวงเต็มทีแล้ว
dtohnF khaaoF naiM naaM dtaaekL gaawM uaapL ngaamM glaiF aawkL ruaangM dtemM theeM laaeoH
In the fields the ripening buds were about to burst forth into full kernels.
ลุงใสเดินหว่านปุ๋ยในนาอย่างระมัดระวังไม่ให้เท้าไปเหยียบต้นข้าวหรือแม้แต่ใบข้าว
loongM saiR deernM waanL bpuyR naiM naaM yaangL raH matH raH wangM maiF haiF thaaoH bpaiM yiiapL dtohnF khaaoF reuuR maaeH dtaaeL baiM khaaoF
Uncle Sai broadcast fertilizer over the fields, being careful not to trample the rice stalks or even on their leaves.
ความสุขของชาวนาอย่างลุงใสไม่มีอะไรมากไปกว่าการได้เดินมาดูความเติบโตของต้นข้าวทุก ๆ วัน
khwaamM sookL khaawngR chaaoM naaM yaangL loongM saiR maiF meeM aL raiM maakF bpaiM gwaaL gaanM daiF deernM maaM duuM khwaamM dteerpL dto:hM khaawngR dtohnF khaaoF thookH thookH wanM
Rice farmers are never as happy as when they can walk among their fields and watch their rice grow higher each day.
ยิ่งเมื่อข้าวออกรวง กลิ่นเกสรดอกข้าวหอมกำจายไปทั้งทุ่ง
yingF meuuaF khaaoF aawkL ruaangM glinL gaehM saawnR daawkL khaaoF haawmR gamM jaaiM bpaiM thangH thoongF
This is especially true when the rice bursts forth into kernels and the fragrance of the rice flower pollen wafts over the fields.
ปีนี้คงได้เงินไปใช้หนี้สิน ได้แก้ตัวหลังจากนาแล้งนาล่มมาหลายปีติดต่อกัน
bpeeM neeH khohngM daiF ngernM bpaiM chaiH neeF sinR daiF gaaeF dtuaaM langR jaakL naaM laaengH naaM lohmF maaM laaiR bpeeM dtitL dtaawL ganM
This year he should be able to pay off his debts after many years of drought and crop failure.
ข่าวพยากรณ์อากาศของกรมอุตุฯ เมื่อเช้านี้เตือนว่า ให้ระวังน้ำป่าไหลหลากดินถล่มและน้ำท่วมฉับพลัน
khaaoL phaH yaaM gaawnM aaM gaatL khaawngR grohmM ooL dtooL meuuaF chaaoH neeH dteuuanM waaF haiF raH wangM naamH bpaaL laiR laakL dinM thaL lohmL laeH naamH thuaamF chapL phlanM
The Meteorological Department’s weather report this morning warned that there may be flash flooding, landslides, and rapidly rising water.
ลุงใสแหงนมองฟ้า เมฆสีเทาลอยปกคลุมเหมือนสามสี่วันที่ผ่านมา ฝนตกแรงบ้างเบาบ้าง
loongM saiR ngaaenR maawngM faaH maehkF seeR thaoM laawyM bpohkL khloomM meuuanR saamR seeL wanM theeF phaanL maaM fohnR dtohkL raaengM baangF baoM baangF
Uncle Sai looked up at the sky; grayish clouds scudded past as they had for the past three or four days, [bringing] alternatively heavy and light rains.
ระดับน้ำในนาก็พอแช่ต้นข้าวตามปกติ
raH dapL naamH naiM naaM gaawF phaawM chaaeF dtohnF khaaoF dtaamM bpohkL dtiL
The level of the water soaked the fields at it normally does.
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา มีฝนตกหนักติดต่อกันสามสี่วันจนน้ำไหลล้นคันนาแต่ก็ลดระดับลงไปแล้ว
meuuaF sapL daaM theeF phaanL maaM meeM fohnR dtohkL nakL dtitL dtaawL ganM saamR seeL wanM johnM naamH laiR lohnH khanM naaM dtaaeL gaawF lohtH raH dapL lohngM bpaiM laaeoH
Last week the rain fell continuously for three days so that water flowed inundated the field dikes; but, the water had receded.
ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
maiF meeM aL raiM naaF bpenM huaangL
There was nothing to worry about.
เสียงตามสายจากผู้ใหญ่บ้านเตือนให้ระมัดระวังน้ำท่วมมาตลอดสองวัน
siiangR dtaamM saaiR jaakL phuuF yaiL baanF dteuuanM haiF raH matH raH wangM naamH thuaamF maaM dtaL laawtL saawngR wanM
The loudspeaker broadcast from the village chief warned of flooding over the next several days.
ลุงใสกับลูกจึงช่วยกันยกตู้เย็นขึ้นตั้งไว้บนโต๊ะกินข้าว
loongM saiR gapL luukF jeungM chuayF ganM yohkH dtuuF yenM kheunF dtangF waiH bohnM dtoH ginM khaaoF
So, Uncle Sai and his son lifted the refrigerator onto the top of the kitchen table.
เมื่อปีกลายแกต้องเสียตู้เย็นไปหลังหนึ่งเพราะประมาทเรื่องน้ำท่วมนี่แหละ
meuuaF bpeeM glaaiM gaaeM dtawngF siiaR dtuuF yenM bpaiM langR neungL phrawH bpraL maatL reuuangF naamH thuaamF neeF laeL
Last year he lost a refrigerator precisely because he neglected to remove it from the flood water.
ส่วนเฟอร์นิเจอร์พวกตู้เตียง ก็ไม่รู้จะยกให้สูงได้อย่างไร
suaanL fuuhrM niH juuhrM phuaakF dtuuF dtiiangM gaawF maiF ruuH jaL yohkH haiF suungR daiF yaangL raiM
He did not know how he could possibly raise his furniture, that is his closet and bed, [up off the floor].
ถ้าฝนตกหนักกว่านี้ ลุงใสตั้งใจว่าจะเอาถุงทรายมากั้นหน้าประตูบ้านเหมือนกัน
thaaF fohnR dtohkL nakL gwaaL neeH loongM saiR dtangF jaiM waaF jaL aoM thoongR saaiM maaM ganF naaF bpraL dtuuM baanF meuuanR ganM
If it rained more than this, Uncle Sai was determined to also place sandbags in front of his door to keep out [the water].
ท่วมรอบบริเวณบ้านคงช่วยไม่ได้ เอาโดยเฉพาะไม่ให้น้ำไหลเข้ามาในบ้านก็พอ
thuaamF raawpF baawM riH waehnM baanF khohngM chuayF maiF daiF aoM dooyM chaL phawH maiF haiF naamH laiR khaoF maaM naiM baanF gaawF phaawM
[If] the area around this house flooded, there was nothing he could do; it would suit him just fine if he could keep the water from coming into the house.
วันนี้ลูกสาวอยู่บ้านดูแลแม่ที่ไม่ค่อยสบาย จึงไม่ได้ออกมาช่วยงานในนาเหมือนทุกวัน
wanM neeH luukF saaoR yuuL baanF duuM laaeM maaeF theeF maiF khaawyF saL baaiM jeungM maiF daiF aawkL maaM chuayF ngaanM naiM naaM meuuanR thookH wanM
Today his daughter was home taking care of her sick mother; so she did not go out and help him with the work in the fields as she usually did.
ลูกคงคอยดูแล ยกข้าวของเก็บถ้าเห็นว่าน้ำไหลเข้าบ้าน
luukF khohngM khaawyM duuM laaeM yohkH khaaoF khaawngR gepL thaaF henR waaF naamH laiR khaoF baanF
[Rather] his daughter kept on looking after [her mother and] raised moved the things in the house up if she saw that the water was coming into the house.
ลุงใสจึงออกมาหว่านปุ๋ยในนาได้อย่างสบายใจไม่เร่งร้อน
loongM saiR jeungM aawkL maaM waanL bpuyR naiM naaM daiF yaangL saL baaiM jaiM maiF rengF raawnH
Thus, Uncle Sai came out to the fields to spread fertilizer without any sense of urgency.
ระดับน้ำในนาสูงแค่ครึ่งน่องขยับสูงขึ้นแค่เข่าชั่วเวลาชั่วโมงเดียว
raH dapL naamH naiM naaM suungR khaaeF khreungF naawngF khaL yapL suungR kheunF khaaeF khaoL chuaaF waehM laaM chuaaF mo:hngM diaaoM
In just one hour the level of water in the fields increased from mid-calf height to knee level.
ระหว่างที่ลุงใสเดินไปถึงขอบคันนาทิศเหนือ แกยังไม่คิดว่าเป็นความผิดปกติ แต่ก็เร่งมือทำงานเร็วขึ้น
raH waangL theeF loongM saiR deernM bpaiM theungR khaawpL khanM naaM thitH neuuaR gaaeM yangM maiF khitH waaF bpenM khwaamM phitL bpaL gaL dtiL dtaaeL gaawF rengF meuuM thamM ngaanM reoM kheunF
By the time Uncle Sai walked to the Northern edge of his fields, he still did not think that anything strange would happen, but he did speed up his efforts.
หนึ่งชั่วโมงถัดมาแกต้องลุยน้ำเหนือเข่าพอกวาดตามองไปรอบตัว เห็นระลอกคลื่นซัดใบข้าวไหวระริก
neungL chuaaF mo:hngM thatL maaM gaaeM dtawngF luyM naamH neuuaR khaoL phaawM gwaatL dtaaM maawngM bpaiM raawpF dtuaaM henR raH laawkF khleuunF satH baiM khaaoF waiR raH rikH
Just one hour later, he had to wade through water above knee-height. When he wiped his eyes and looked around, he noticed that the ripples had caused the leaves on the rice stalks to vibrate.
น้ำหนุนเนื่องเข้ามาไม่ทันตั้งตัว
naamH noonR neuuangF khaoF maaM maiF thanM dtangF dtuaaM
He could not even stand up to the increasingly rushing flow.
ข้าวเขียวทั้งทุ่งเมื่อสองชั่วโมงที่ที่แล้ว เริ่มเห็นเพียงปลายใบปริ่มน้ำ
khaaoF khiaaoR thangH thoongF meuuaF saawngR chuaaF mo:hngM theeF theeF laaeoH reermF henR phiiangM bplaaiM baiM bprimL naamH
The rice fields appeared green a scant two hours earlier; now all that could be seen were the tops of the leaves peeking through the water.
เมื่อจ้องมองก็เห็นมันจมหายไปในพริบตา
meuuaF jaawngF maawngM gaawF henR manM johmM haaiR bpaiM naiM phripH dtaaM
As he looked out again, in the blink of an eye [the rice] disappeared [under the water].
ลุงใสตกใจรีบลุยน้ำกลับมาที่กระท่อมน้ำท่วมถึงขนาดพื้นกระท่อมแล้ว
loongM saiR dtohkL jaiM reepF luyM naamH glapL maaM theeF graL thaawmF naamH thuaamF theungR khaL naatL pheuunH graL thaawmF laaeoH
Uncle Sai became alarmed and hurried back to his stilt hut where the water had already reached the raised floor level.
โชคดีที่มีเรือลำเล็กซ่อนไว้เมื่อหน้าฝนปีกลาย
cho:hkF deeM theeF meeM reuuaM lamM lekH saawnF waiH meuuaF naaF fohnR bpeeM glaaiM
He was lucky that he had a small boat which he had hidden away since the last rainy season.
แกตัดสินใจปลดเชือกพายกลับมาตามคลองซอย
gaaeM dtatL sinR jaiM bplohtL cheuuakF phaaiM glapL maaM dtaamM khlaawngM saawyM
He decided to release the line [from the hut] and paddle his way back along the canals and alleyways.
หัวใจติดปีกบินกลับไปที่บ้านริมแม่น้ำก่อนแล้ว
huaaR jaiM dtitL bpeekL binM glapL bpaiM theeF baanF rimM maaeF naamH gaawnL laaeoH
In his mind he was already at his home on the banks of the river.
สามวันต่อมา ลุงใสพายเรือลำเล็กออกไปกลางทุ่งนา
saamR wanM dtaawL maaM loongM saiR phaaiM reuuaM lamM lekH aawkL bpaiM glaangM thoongF naaM
Three days later, Uncle Sai paddled his small boat into his fields.
บริเวณที่เคยมีข้าวเขียวขจีบัดนี้กลายเป็นทะเลเวิ้งว้าง
baawM riH waehnM theeF kheeuyM meeM khaaoF khiaaoR khaL jeeM batL neeH glaaiM bpenM thaH laehM weerngH waangH
The area which used to be a bright green field of rice now has become a vast, empty sea.
แทบจะหาที่หมายไม่ได้ว่า ตรงไหนคือที่นายี่สิบไร่ของแก
thaaepF jaL haaR theeF maaiR maiF daiF waaF dtrohngM naiR kheuuM theeF naaM yeeF sipL raiF khaawngR gaaeM
He was almost unable to locate which twenty acres were those that belonged to him.
แม้แต่กระท่อมริมนาที่ปลูกมะละกอกับต้นกล้วยไว้กอหนึ่ง ก็ยังแลโล่งไม่มีสีเขียวของต้นไม้ต้นหญ้าให้เห็น
maaeH dtaaeL graL thaawmF rimM naaM theeF bpluukL maH laH gaawM gapL dtohnF gluayF waiH gaawM neungL gaawF yangM laaeM lo:hngF maiF meeM seeR khiaaoR khaawngR dtohnF maaiH dtohnF yaaF haiF henR
Even the hut and the small grove of papaya and banana trees he planted there disappeared; there were neither green trees nor grass to see.
ต้นตาลสูงใหญ่อายุหลายสิบปีเตี้ยลงถนัดใจ นี่คือหลักเขตที่นาระหว่างนาของแกกับของน้องชาย
dtohnF dtaanM suungR yaiL aaM yooH laaiR sipL bpeeM dtiiaF lohngM thaL natL jaiM neeF kheuuM lakL khaehtL theeF naaM raH waangL naaM khaawngR gaaeM gapL khaawngR naawngH chaaiM
The enormous sugar palm, tens of years old, appeared considerably shorter; this was the marker of the border between his fields and those of his younger brother.
ลุงใสหันหัวเรือซุกหัวเข้าใต้ร่มใบมะพร้าวที่โค้งคลุมพอดี
loongM saiR hanR huaaR reuuaM sookH huaaR khaoF dtaiF rohmF baiM maH phraaoH theeF kho:hngH khloomM phaawM deeM
Uncle Sai turned the boat around and headed toward the cover of the coconut tree which was bent over to provide just enough shade.
มะพร้าวต้นนี้ต้องป่ายปีนขึ้นเก็บ
maH phraaoH dtohnF neeH dtawngF bpaaiL bpeenM kheunF gepL
[Usually] one must climb high up in this tree to harvest the coconuts.
ตอนนี้กลายเป็นมะพร้าวเตี้ยไปแล้ว แค่เอื้อมมือก็ถึงลูกมะพร้าว
dtaawnM neeH glaaiM bpenM maH phraaoH dtiiaF bpaiM laaeoH khaaeF euuamF meuuM gaawF theungR luukF maH phraaoH
Now, [this tree] had become shortened; all he had to do was to reach out [to get] the coconuts.
ถ้าเป็นแต่ก่อนแกคงตัดลงมาทั้งทะลาย ให้ลูกสาวเอาไปขายร้านคั้นกะทิ
thaaF bpenM dtaaeL gaawnL gaaeM khohngM dtatL lohngM maaM thangH thaH laaiM haiF luukF saaoR aoM bpaiM khaaiR raanH khanH gaL thiH
In the past he would have cut the entire bunch for his daughter to sell to a coconut cream shop.
แต่วันนี้ลุงใสสิ้นแรงกายแรงใจ แค่ยกพายกรีดน้ำก็ยังไม่อยากทำ
dtaaeL wanM neeH loongM saiR sinF raaengM gaaiM raaengM jaiM khaaeF yohkH phaaiM greetL naamH gaawF yangM maiF yaakL thamM
But, today, Uncle Sai is weary of body and soul; he hardly wanted to lift the oar to paddle his boat.
ปล่อยให้เรือล่องตามน้ำมาเรื่อย ๆ แค่คอยคัดท้าย จนถึงผืนนาที่เป็นเหมือนลมหายใจครึ่งหนึ่งของแกและลูกเมีย
bplaawyL haiF reuuaM laawngF dtaamM naamH maaM reuuayF reuuayF khaaeF khaawyM khatH thaaiH johnM theungR pheuunR naaM theeF bpenM meuuanR lohmM haaiR jaiM khreungF neungL khaawngR gaaeM laeH luukF miiaM
[He] let the boat meander lazily along the stream, steering occasionally, until he finally reached the fields which had been the life blood for him and his family.