thai-language.comInternet resource
for the Thai language
Lookup:
» more options here
Browse

F.A.Q. Check out the list of frequently asked questions for a quick answer to your inquiry

e-mail the author
guestbook
site settings
site news
bulk lookup
Bangkok
Thanks for your

recent donations!

Narisa N. $+++!
John A. $+++!
Paul S. $100!
Mike A. $100!
Eric B. $100!
John Karl L. $100!
Don S. $100!
John S. $100!
Peter B. $100!
Ingo B $50
Peter d C $50
Hans G $50
Alan M. $50
Rod S. $50
Wolfgang W. $50
Bill O. $70
Ravinder S. $20
Chris S. $15
Jose D-C $20
Steven P. $20
Daniel W. $75
Rudolf M. $30
David R. $50
Judith W. $50
Roger C. $50
Steve D. $50
Sean F. $50
Paul G. B. $50
xsinventory $20
Nigel A. $15
Michael B. $20
Otto S. $20
Damien G. $12
Simon G. $5
Lindsay D. $25
David S. $25
Laurent L. $40
Peter van G. $10
Graham S. $10
Peter N. $30
James A. $10
Dmitry I. $10
Edward R. $50
Roderick S. $30
Mason S. $5
Henning E. $20
John F. $20
Daniel F. $10
Armand H. $20
Daniel S. $20
James McD. $20
Shane McC. $10
Roberto P. $50
Derrell P. $20
Trevor O. $30
Patrick H. $25
Rick @SS $15
Gene H. $10
Aye A. M. $33
S. Cummings $25
Will F. $20
Get e-mail

Sign-up to join our mail­ing list. You'll receive e­mail notification when this site is updated. Your privacy is guaran­teed; this list is not sold, shared, or used for any other purpose. Click here for more infor­mation.

To unsubscribe, click here.

Reading Exercise: Short Stories » Loss of a Wife and Mother


 Javascript feature

เรื่องดีมีไว้แบ่งปัน
reuuangF deeM meeM waiH baengL bpanM
I have this wonderful story to share with you.
ชายคนหนึ่ง ภรรยาของเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุมา ปีแล้ว
chaaiM khohnM neungL phanM raH yaaM khaawngR khaoR siiaR cheeM witH duayF ooL batL dtiL haehtL maaM seeL bpeeM laaeoH
A certain man lost his wife in an accident four years ago.
เขารู้สึกเคว้งคว้าง
khaoR ruuH seukL khwengH khwaangH
He felt as if he were wandering aimlessly.
ไม่รู้จะทำหน้าที่ของพ่อและแม่ให้ลูกชายได้อย่างไร
maiF ruuH jaL thamM naaF theeF khaawngR phaawF laeH maaeF haiF luukF chaaiM daiF yaangL raiM
He did not know how he could fulfill the functions of both father and mother for his son.
ค่ำวันเสาร์ หลังจากที่เขากลับมาจากทำงาน เขาทักทายลูกไม่กี่คำ ก็เข้าห้องอยากนอนด้วยความเพลีย
khamF wanM saoR langR jaakL theeF khaoR glapL maaM jaakL thamM ngaanM khaoR thakH thaaiM luukF maiF geeL khamM gaawF khaoF haawngF yaakL naawnM duayF khwaamM phliiaM
On Saturday evening, after he returned from work, he spoke a few words of greeting to his child and went into his room exhausted, wanting to lie down.
หลังจากถอดสูทออกแล้ว ก็ล้มตัวลงไปนอนบนเตียง
langR jaakL thaawtL suutL aawkL laaeoH gaawF lohmH dtuaaM lohngM bpaiM naawnM bohnM dtiiangM
After he took off his suit, he fell down flat on his bed.
"เพล้ง" เสียงเหมือนชามอะไรแตกสักอย่าง
phlengH siiangR meuuanR chaamM aL raiM dtaaekL sakL yaangL
[He heard a] “crash” like a bowl or something falling down.
เมื่อเขาเปิดผ้าห่มดู ชามบะหมี่กับจานแตกเป็นเสี่ยง
meuuaF khaoR bpeertL phaaF hohmL duuM chaamM baL meeL gapL jaanM dtaaekL bpenM siiangL
When he lifted his blanket to look, [he saw] a noodles bowl and plate shattered into pieces.
ทั้งน้ำและเส้นหกเลอะผ้าห่มและที่นอน
thangH naamH laeH senF hohkL luhH phaaF hohmL laeH theeF naawnM
The soup and the noodles littered and soiled the blanket and mattress.
เขาหยิบไม้แขวนเสื้อเดินออกไปหิ้วแขนลูกชายที่กำลังเล่นของเล่น
khaoR yipL maaiH khwaaenR seuuaF deernM aawkL bpaiM hiuF khaaenR luukF chaaiM theeF gamM langM lenF khaawngR lenF
He picked up a clothes hanger and walked out holding his son’s arm who was playing with his toys.
จากนั้นก็ตีไปที่ก้นของลูกด้วยความโมโห
jaakL nanH gaawF dteeM bpaiM theeF gohnF khaawngR luukF duayF khwaamM mo:hM ho:hR
He then angrily beat his son’s backside [with the hanger].
ลูกชายร้องไห้ด้วยความเจ็บ
luukF chaaiM raawngH haiF duayF khwaamM jepL
His son cried in pain.
เขาถามลูกออกไปด้วยความโมโห "ทำไมเอาบะหมี่ไปกินบนเตียงพ่อ?"
khaoR thaamR luukF aawkL bpaiM duayF khwaamM mo:hM ho:hR thamM maiM aoM baL meeL bpaiM ginM bohnM dtiiangM phaawF
He raged at his son and asked his son, “Why did you come eat your noodles on your father’s bed?”
ลูกชายร้องไห้สะอึกสะอื้นบอกกับเขาว่า "ข้าวที่พ่อหุงไว้เมื่อเช้าผมกินหมดแล้ว"
luukF chaaiM raawngH haiF saL eukL saL euunF baawkL gapL khaoR waaF khaaoF theeF phaawF hoongR waiH meuuaF chaaoH phohmR ginM mohtL laaeoH
[His] son, sobbing, said to his father, “I had already finished eating the food you made for me this morning.”
"ตอนเย็นนี้ผมหิวข้าว แต่พ่อยังไม่กลับมา."
dtaawnM yenM neeH phohmR hiuR khaaoF dtaaeL phaawF yangM maiF glapL maaM
“This evening I am hungry again but you hadn’t come back home yet.”
"ผมก็เลยหามาม่าจากในครัว แต่พ่อบอกผมว่าไม่ให้ยุ่งกับแก๊ส"
phohmR gaawF leeuyM haaR maaM maaF jaakL naiM khruaaM dtaaeL phaawF baawkL phohmR waaF maiF haiF yoongF gapL gaaetH
“So, I found some Mama noodles in the kitchen, but you told me not to use the gas [to cook].”
"ผมก็เลยเอาน้ำอุ่นจากตู้น้ำดื่มมาชงมาม่า ผมกินไปชามหนึ่งแล้ว"
phohmR gaawF leeuyM aoM naamH oonL jaakL dtuuF naamH deuumL maaM chohngM maaM maaF phohmR ginM bpaiM chaamM neungL laaeoH
“I took some warm water from the water tank to cook the Mama noodles; I ate one bowl already!”
"อีกชามหนึ่งผมชงให้พ่อ แต่ผมกลัวว่ามันจะเย็นไปซะก่อนที่พ่อจะกลับมา ผมก็เลยเอาผ้าห่มคลุมไว้"
eekL chaamM neungL phohmR chohngM haiF phaawF dtaaeL phohmR gluaaM waaF manM jaL yenM bpaiM saH gaawnL theeF phaawF jaL glapL maaM phohmR gaawF leeuyM aoM phaaF hohmL khloomM waiH
“I made another bowl for you, but I was afraid that it would get cold before you got home, so I covered it with a blanket.”
"ตอนที่พ่อกลับมาผมมัวแต่เล่น จึงลืมบอกพ่อ"
dtaawnM theeF phaawF glapL maaM phohmR muaaM dtaaeL lenF jeungM leuumM baawkL phaawF
“When you got home I was so involved in playing, I forgot to tell you."
"ผมขอโทษครับพ่อ!"
phohmR khaawR tho:htF khrapH phaawF
“I am so sorry, Dad!”
เขาปล่อยมือลูกและรีบหันหน้าหนีเดินไปที่ห้องน้ำ
khaoR bplaawyL meuuM luukF laeH reepF hanR naaF neeR deernM bpaiM theeF haawngF naamH
He let go of his son’s hand and rushed into the bathroom.
เมื่ออยู่ในห้องน้ำ เขาก็เปิดน้ำเสียงดังเพื่อกลบเสียงร้องไห้โฮของเขา
meuuaF yuuL naiM haawngF naamH khaoR gaawF bpeertL naamH siiangR dangM pheuuaF glohpL siiangR raawngH haiF ho:hM khaawngR khaoR
While he was in the bathroom, [the father] turned on the water loudly in order to cover the sounds of his sobbing.
เขานั่งอยู่ในห้องน้ำครู่ใหญ่
khaoR nangF yuuL naiM haawngF naamH khruuF yaiL
He sat in the bathroom for a long time.
เมื่อออกมาจากห้องน้ำ เขาเดินไปที่ห้องของลูกชาย
meuuaF aawkL maaM jaakL haawngF naamH khaoR deernM bpaiM theeF haawngF khaawngR luukF chaaiM
When he came out of the bathroom, he went into his son’s room.
เห็นลูกชายนอนหลับอยู่บนเตียงพร้อมกับกอดรูปของแม่อยู่ในอ้อมกอด
henR luukF chaaiM naawnM lapL yuuL bohnM dtiiangM phraawmH gapL gaawtL ruupF khaawngR maaeF yuuL naiM aawmF gaawtL
[He] saw his son sleeping on his bed, hugging his [deceased] mother’s picture.
ใบหน้ายังเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา จากเหตุการณ์ในวันนั้น
baiM naaF yangM bpeuuanF bpaiM duayF khraapF namH dtaaM jaakL haehtL gaanM naiM wanM nanH
His face was still full of tear stains from what had happened earlier.
เขาสัญญากับตัวเองว่าจะดูแลลูกให้ดีกว่านี้
khaoR sanR yaaM gapL dtuaaM aehngM waaF jaL duuM laaeM luukF haiF deeM gwaaL neeH
He promised himself that he would take care of his son better than this.
แต่เมื่อลูกชายเข้าเรียนชั้นประถมได้ไม่นาน เขาก็ตีลูกชายอีกครั้ง
dtaaeL meuuaF luukF chaaiM khaoF riianM chanH bpraL thohmR daiF maiF naanM khaoR gaawF dteeM luukF chaaiM eekL khrangH
However, once his son had begun primary school, he beat his son yet again.
ช่วงก่อนวันแม่ไม่กี่วัน วันนั้นคุณครูประจำห้องก็โทรศัพท์มาบอกเขาว่าลูกชายไม่ได้มาเรียน
chuaangF gaawnL wanM maaeF maiF geeL wanM wanM nanH khoonM khruuM bpraL jamM haawngF gaawF tho:hM raH sapL maaM baawkL khaoR waaF luukF chaaiM maiF daiF maaM riianM
Just a few days before Mother’s Day, his son’s homeroom teacher telephoned him to say his son was absent from school.
และวันนี้ก็มีการแสดงของเด็กนักเรียนด้วย
laeH wanM neeH gaawF meeM gaanM saL daaengM khaawngR dekL nakH riianM duayF
And, that today there also was a student stage presentation.
เขารีบลางานเพื่อไปตามหาลูกชาย
khaoR reepF laaM ngaanM pheuuaF bpaiM dtaamM haaR luukF chaaiM
He quickly left his work so that he could go find his son.
เขาเดินตามหาลูกชายแถวบริเวณหน้าโรงเรียนแต่ก็ไม่เจอ
khaoR deernM dtaamM haaR luukF chaaiM thaaeoR baawM riH waehnM naaF ro:hngM riianM dtaaeL gaawF maiF juuhrM
He went to look for his son in the area in front of the school, but he could not find [him].
เมื่อเดินไปที่สวนสาธารณะ ก็เห็นลูกชายกำลังยืนอยู่หน้าเครื่องเล่นสไลเดอร์
meuuaF deernM bpaiM theeF suaanR saaR thaaM raH naH gaawF henR luukF chaaiM gamM langM yeuunM yuuL naaF khreuuangF lenF saL laiM duuhrM
When he went to the public park, he saw his son standing in front of the sliders.
เขาโมโหลูกชายมาก จึงตีลูกชายอีกครั้ง
khaoR mo:hM ho:hR luukF chaaiM maakF jeungM dteeM luukF chaaiM eekL khrangH
He got very angry with his son so he hit him again.
ครั้งนี้ลูกชายไม่ได้แก้ตัวอะไรใดเอาแต่กล่าวคำขอโทษเขาเท่านั้นเอง
khrangH neeH luukF chaaiM maiF daiF gaaeF dtuaaM aL raiM daiM aoM dtaaeL glaaoL khamM khaawR tho:htF khaoR thaoF nanH aehngM
This time his son made no excuse [for skipping school]; all he did was apologize [for his absence].
หลังจากนั้นหนึ่งปี เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากบุรุษไปรษณีย์ ว่าลูกชายของเขานำจดหมายปึกใหญ่ที่ไม่มีที่อยู่ใส่ไว้ที่ตู้ไปรษณีย์หน้าบ้าน
langR jaakL nanH neungL bpeeM khaoR gaawF daiF rapH tho:hM raH sapL jaakL booL rootL bpraiM saL neeM waaF luukF chaaiM khaawngR khaoR namM johtL maaiR bpeukL yaiL theeF maiF meeM theeF yuuL saiL waiH theeF dtuuF bpraiM saL neeM naaF baanF
One year later, he received a telephone call from the mailman telling him that his son hand placed a thick letter with no address written on it into the postal box in front of his house.
และช่วงนี้ก็เป็นช่วงปีใหม่ เจ้าหน้าที่ไม่มีเวลาว่างมาสนุกกับสิ่งที่ลูกชายเขาทำหรอก
laeH chuaangF neeH gaawF bpenM chuaangF bpeeM maiL jaoF naaF theeF maiF meeM waehM laaM waangF maaM saL nookL gapL singL theeF luukF chaaiM khaoR thamM raawkL
And, this was New Years; the post office people didn’t have any time to mess around and figure out with what his son had done.
เมื่อเขาทราบดังนั้น ก็รีบบึ่งรถไปที่ไปรษณีย์เพื่อนำจดหมายปึกใหญ่นั้นกลับมา
meuuaF khaoR saapF dangM nanH gaawF reepF beungL rohtH bpaiM theeF bpraiM saL neeM pheuuaF namM johtL maaiR bpeukL yaiL nanH glapL maaM
As soon as he found out, [the father] got in his car and rushed to the post office to retrieve the hefty letter.
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เขาก็โยนจดหมายปึกนั้นให้ลูกชายดู
meuuaF glapL maaM theungR baanF khaoR gaawF yo:hnM johtL maaiR bpeukL nanH haiF luukF chaaiM duuM
When he got home, he threw the letter at his son.
"ทำไมลูกทำอย่างนี้?"
thamM maiM luukF thamM yaangL neeH
“Why did you do this?” [he asked].
ลูกชายเมื่อเห็นจดหมายก็ร้องไห้ "นี่เป็นจดหมายที่ผมเขียนส่งให้แม่"
luukF chaaiM meuuaF henR johtL maaiR gaawF raawngH haiF neeF bpenM johtL maaiR theeF phohmR khiianR sohngL haiF maaeF
When he looked at the letter, the son cried and said, “This is the letter that I wrote to Mother.”
เขาได้ฟังก็สะท้อนใจเป็นอย่างยิ่ง จึงถามลูกชายออกไปว่า "ทำไมส่งครั้งเดียวตั้งเยอะตั้งแยะ?"
khaoR daiF fangM gaawF saL thaawnH jaiM bpenM yaangL yingF jeungM thaamR luukF chaaiM aawkL bpaiM waaF thamM maiM sohngL khrangH diaaoM dtangF yuhH dtangF yaeH
Hearing this, he sighed heavily and asked his son, “Why are you sending so many letters at the same time?”
"จดหมายปึกนี้ผมเขียนมาตั้งแต่แม่ตาย แต่เมื่อก่อนผมยื่นจดหมายใส่ตู้ไม่ได้ เพราะผมยังตัวเล็ก
johtL maaiR bpeukL neeH phohmR khiianR maaM dtangF dtaaeL maaeF dtaaiM dtaaeL meuuaF gaawnL phohmR yeuunF johtL maaiR saiL dtuuF maiF daiF phrawH phohmR yangM dtuaaM lekH
“I have been writing that pile of letters since Mother died, but before now I couldn’t reach the mail box to put the letters in because I was too short.”
"ตอนนี้ผมสูงพอที่จะหย่อนจดหมายใส่ตู้ได้"
dtaawnM neeH phohmR suungR phaawM theeF jaL yaawnL johtL maaiR saiL dtuuF daiF
“Now, I am tall enough to throw the letter into the mailbox.”
"ผมก็เลยเอาจดหมายที่เขียนถึงแม่ไว้ทั้งหมดส่งให้แม่อ่านพร้อมกัน!"
phohmR gaawF leeuyM aoM johtL maaiR theeF khiianR theungR maaeF waiH thangH mohtL sohngL haiF maaeF aanL phraawmH ganM
“So, I took all the letters I wrote to my mother and sent them to her to read all at once.”
เมื่อเขาได้ฟังลูกบอก น้ำตาก็คลอเบ้าตา
meuuaF khaoR daiF fangM luukF baawkL namH dtaaM gaawF khlaawM baoF dtaaM
When he heard his son tell him [this story], his eyes filled with tears.
ไม่รู้จะบอกลูกยังไงดี เขาจึงก้มตัวลงไปกอดลูกไว้
maiF ruuH jaL baawkL luukF yangM ngaiM deeM khaoR jeungM gohmF dtuaaM lohngM bpaiM gaawtL luukF waiH
[He] didn’t know what to say to his son; so, he bent down and hugged him.
"แม่ของลูกอยู่บนสวรรค์แล้ว"
maaeF khaawngR luukF yuuL bohnM saL wanR laaeoH
“Your mother is already in heaven,” [he told his son].
"วันหลังถ้าจะเขียนจดหมายถึงแม่ พ่อจะเผาให้นะ"
wanM langR thaaF jaL khiianR johtL maaiR theungR maaeF phaawF jaL phaoR haiF naH
“In the future when you write a letter to your mother, I will set them alight for you.”
"จดหมายจะได้ส่งไปบนสวรรค์ให้แม่ได้อ่าน"
johtL maaiR jaL daiF sohngL bpaiM bohnM saL wanR haiF maaeF daiF aanL
“Your letters will go up to heaven for your mother to read.”.
ค่ำวันนั้น เมื่อส่งลูกชายเข้านอนแล้ว เขาจึงหยิบจดหมายปึกใหญ่นั้นมาอ่าน
khamF wanM nanH meuuaF sohngL luukF chaaiM khaoF naawnM laaeoH khaoR jeungM yipL johtL maaiR bpeukL yaiL nanH maaM aanL
That evening, after he sent his son to bed, he picked up the large package of letters to read.
มีจดหมายอยู่ฉบับหนึ่ง ที่ทำให้เขาสะเทือนใจมาก
meeM johtL maaiR yuuL chaL bapL neungL theeF thamM haiF khaoR saL theuuanM jaiM maakF
There was one letter that touched him deeply.
"แม่ครับ ผมคิดถึงแม่"
maaeF khrapH phohmR khitH theungR maaeF
“Mom,” [his son wrote] “I miss you very much.”
"วันนี้ ที่โรงเรียนมีการแสดงของแม่ลูก"
wanM neeH theeF ro:hngM riianM meeM gaanM saL daaengM khaawngR maaeF luukF
“Today at school we had presentation involving mothers and their children.”
"ผมไม่มีแม่ เลยไม่ได้แสดงด้วย"
phohmR maiF meeM maaeF leeuyM maiF daiF saL daaengM duayF
“I did not have a mother, so I did not [participate in the] presentation.”
"ผมไม่ได้บอกกับพ่อ กลัวว่าพ่อจะคิดถึงแม่"
phohmR maiF daiF baawkL gapL phaawF gluaaM waaF phaawF jaL khitH theungR maaeF
“I did not tell Dad; I was afraid that [if I told him] he would feel the pain of missing you.”
"แต่พ่อก็ลางานมาตามหาผม"
dtaaeL phaawF gaawF laaM ngaanM maaM dtaamM haaR phohmR
“But, Dad took off from work to find me [because I was not at school].”
"ผมไม่อยากให้พ่อรู้ว่าผมเหงา"
phohmR maiF yaakL haiF phaawF ruuH waaF phohmR ngaoR
“I don’t want Dad to know that I am lonely.”
"ผมเลยแสร้งไปเล่นที่สวนสนุก แม้ว่าพ่อจะด่าผมตีผม"
phohmR leeuyM saaengF bpaiM lenF theeF suaanR saL nookL maaeH waaF phaawF jaL daaL phohmR dteeM phohmR
“So, I hid out at the playground, even though I knew that Dad would yell at me and hit me.”.
"แต่ผมก็ไม่ได้เล่าความจริงให้พ่อฟัง"
dtaaeL phohmR gaawF maiF daiF laoF khwaamM jingM haiF phaawF fangM
“But I did not tell Dad the truth.”
"แม่ครับ ผมเห็นพ่อนั่งกอดรูปของแม่ทุกวันเลย"
maaeF khrapH phohmR henR phaawF nangF gaawtL ruupF khaawngR maaeF thookH wanM leeuyM
“Mom, I see Dad sitting and hugging your picture every day.”
"ผมรู้ว่าพ่อก็คิดถึงแม่เหมือนกับผม"
phohmR ruuH waaF phaawF gaawF khitH theungR maaeF meuuanR gapL phohmR
“I know that Dad misses you as much as I do.”
"แม่ครับ ผมจำไม่ได้แล้วว่าเสียงของแม่เป็นยังไง"
maaeF khrapH phohmR jamM maiF daiF laaeoH waaF siiangR khaawngR maaeF bpenM yangM ngaiM
“Mom, I cannot remember what your voice sounds like.”
"แม่มาเข้าฝันผมหน่อยได้ไหม ขอให้ผมได้เห็นหน้าแม่อีกสักครั้ง
maaeF maaM khaoF fanR phohmR naawyL daiF maiH khaawR haiF phohmR daiF henR naaF maaeF eekL sakL khrangH
“Mom, can you enter my dreams and listen to me a bit; may I see your face just one more time?”.
"ขอให้ผมได้ฟังเสียงของแม่อีกสักครั้งได้ไหมครับ?"
khaawR haiF phohmR daiF fangM siiangR khaawngR maaeF eekL sakL khrangH daiF maiH khrapH
“Please let me hear your voice just one more time.”
"ลุงข้างบ้านบอกผมว่า หากเราคิดถึงใคร ก่อนนอนให้กอดรูปของเขาไว้ที่อก แล้วเราจะฝันถึงเขาคนนั้น"
loongM khaangF baanF baawkL phohmR waaF haakL raoM khitH theungR khraiM gaawnL naawnM haiF gaawtL ruupF khaawngR khaoR waiH theeF ohkL laaeoH raoM jaL fanR theungR khaoR khohnM nanH
“The old man next door told me that if there is someone you miss, before you go to bed at night, you should hug that person’s picture and, [if you do so] you will dream of them.”
"แต่แม่ครับ ผมกอดรูปแม่ไว้กับอกทุกวัน"
dtaaeL maaeF khrapH phohmR gaawtL ruupF maaeF waiH gapL ohkL thookH wanM
“But, Mom, I do hug your picture tightly every day.”
"ทำไมแม่ไม่มาเข้าฝันผมเลยละครับ!"
thamM maiM maaeF maiF maaM khaoF fanR phohmR leeuyM laH khrapH
“Why is it that you don’t come into my dreams?”
เมื่อเขาอ่านจบ เขาก็กลั้นเสียงสะอื้นไว้ไม่ให้ดังออกมากลัวลูกยิน
meuuaF khaoR aanL johpL khaoR gaawF glanF siiangR saL euunF waiH maiF haiF dangM aawkL maaM gluaaM luukF yinM
When he finished reading the letter, he suppressed a cry [of anguish] from coming forth, fearful that his son would hear.
เขาเอาแต่ถามตัวเองว่า จะทำอย่างไรถึงจะทดแทนความรู้สึกกำพร้าแม่ของลูกได้?
khaoR aoM dtaaeL thaamR dtuaaM aehngM waaF jaL thamM yaangL raiM theungR jaL thohtH thaaenM khwaamM ruuH seukL gamM phraaH maaeF khaawngR luukF daiF
He merely asked himself what could he do to compensate for his son’s feelings of being orphaned from his mother.
เมื่อเราเป็นผู้สร้างลูกให้เกิดมาบนโลกนี้ เราต่างมีหน้าที่รับผิดชอบชีวิตที่เกิดขึ้นมานั้นร่วมกัน
meuuaF raoM bpenM phuuF saangF luukF haiF geertL maaM bohnM lo:hkF neeH raoM dtaangL meeM naaF theeF rapH phitL chaawpF cheeM witH theeF geertL kheunF maaM nanH ruaamF ganM
When we bring a child into this world, each of us together are responsible for this newborn life.
หากคุณเป็นแม่ อย่าได้เอาแต่ทำโอที
haakL khoonM bpenM maaeF yaaL daiF aoM dtaaeL thamM o:hM theeM
If you are a mother, do not extend your job to work overtime.
หากคุณเป็นพ่อ อย่าเอาแต่เลิกงานแล้วไปสังสรรค์กับมิตรสหาย
haakL khoonM bpenM phaawF yaaL aoM dtaaeL leerkF ngaanM laaeoH bpaiM sangR sanR gapL mitH saL haaiR
If you are a father, do not go out after work and have a good time with you buddies.
ขอให้คุณทั้งหลายดูแลสุขภาพให้ดี คุณจึงจะมีโอกาสได้อยู่ดูแลลูก ได้เห็นการเจริญเติบโตของลูก ได้เห็นความสำเร็จของลูกไปพร้อมกัน
khaawR haiF khoonM thangH laaiR duuM laaeM sookL khaL phaapF haiF deeM khoonM jeungM jaL meeM o:hM gaatL daiF yuuL duuM laaeM luukF daiF henR gaanM jaL reernM dteerpL dto:hM khaawngR luukF daiF henR khwaamM samR retL khaawngR luukF bpaiM phraawmH ganM
I implore all of you to look after your health so that together you will be able to care for your children; to watch your children grow up; and to see your children achieve success.
อย่าได้ทำแต่งาน หาแต่เงินจนลืมดูแลสุขภาพ มีชื่อเสียงเงินทองแต่สุขภาพทรุดโทรม
yaaL daiF thamM dtaaeL ngaanM haaR dtaaeL ngernM johnM leuumM duuM laaeM sookL khaL phaapF meeM cheuuF siiangR ngernM thaawngM dtaaeL sookL khaL phaapF sootH so:hmM
Do not concentrate solely on work and making money so that your health is jeopardized; [do not] seek fame and fortune, but allow your health to deteriorate.
แล้วจะมีประโยชน์อะไร!
laaeoH jaL meeM bpraL yo:htL aL raiM
And, what benefit will you obtain [if you do}?
อย่าได้เอาแต่คิดว่า รอฉันมีเงินก่อนแล้วค่อยทำอันโน้นทำอันนี้
yaaL daiF aoM dtaaeL khitH waaF raawM chanR meeM ngernM gaawnL laaeoH khaawyF thamM anM no:hnH thamM anM neeH
Do not say to yourself, let me wait until I have amassed a fortune then I will be able to do this or that.
เพราะไม่มีใครอาจล่วงรู้ได้ว่า นาทีต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น
phrawH maiF meeM khraiM aatL luaangF ruuH daiF waaF naaM theeM dtaawL bpaiM jaL geertL aL raiM kheunF
[This is] because no one knows what the next minute will bring.
วันหน้าจะมีได้อีกสักกี่ครั้ง
wanM naaF jaL meeM daiF eekL sakL geeL khrangH
How much of a future will I have?