การเขียนคำไทยด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษ
gaanM khiianR khamM thaiM duayF dtuaaM akL saawnR phaaM saaR angM gritL
[always capitalize] Romanization

ศิลปะการเขียน-วาดภาพหรือการ์ตูนล้อเลียน
sinR laH bpaL gaanM khiianR waatF phaapF reuuR gaaM dtuunM laawH liianM
caricature

พูดหรือเขียนได้เพียงภาษาเดียว
phuutF reuuR khiianR daiF phiiangM phaaM saaR diaaoM
monolingual

พูดหรือเขียนได้หลายภาษา
phuutF reuuR khiianR daiF laaiR phaaM saaR
multilingual

พูดหรือเขียนได้สองภาษา
phuutF reuuR khiianR daiF saawngR phaaM saaR
bilingual

สระตัวใดใช้เขียนคร่อม
saL raL dtuaaM daiM chaiH khiianR khraawmF
[Thai orthography] 'straddling' vowel character; — a Thai vowel grapheme having a preposed element where the preposed element is written before the first consonant of a consonant cluster, as in เฉวียง  or เสงี่ยม 

เขียนด้วยมือแล้วลบด้วยเท้า
khiianR duayF meuuM laaeoH lohpH duayF thaaoH
to disavow one's promise; go back against one's word.

ฉันไม่ได้เขียนจดหมาย
chanR maiF daiF khiianR johtL maaiR
"I did not write the letter."

เขาอ่านหรือเขียนภาษาไทยไม่เป็น
khaoR aanL reuuR khiianR phaaM saaR thaiM maiF bpenM
"He cannot read or write Thai."

จดหมายเขียนเสร็จแล้วครับ
johtL maaiR khiianR setL laaeoH khrapH
[spoken by male] "I have finished the letter."

ฉันต้องการเขียนจดหมายสองฉบับ
chanR dtawngF gaanM khiianR johtL maaiR saawngR chaL bapL
"I want to write two letters."

หนังสือพิมพ์ฉบับนี้แทงกั๊ก เขียนสนับสนุนทั้งฝ่ายรัฐบาลและฝ่ายค้าน
nangR seuuR phimM chaL bapL neeH thaaengM gakH khiianR saL napL saL noonR thangH faaiL ratH thaL baanM laeH faaiL khaanH
"This edition of the newspaper is hedging its bets; (the editors) wrote an article which supports both the government and the opposition."

พวกเขาย่อมอ่านเขียนภาษามลายูถิ่นได้ เพราะเป็นภาษาน้ำนมของเขาเอง
phuaakF khaoR yaawmF aanL khiianR phaaM saaR maH laaM yuuM thinL daiF phrawH bpenM phaaM saaR naamH nohmM khaawngR khaoR aehngM
"They are able to read and write the local Malay language because it is their mother tongue."

วันนี้จะยกเรื่องเก่าเคยเขียนเล่าไว้นานแล้วมาเล่าใหม่
wanM neeH jaL yohkH reuuangF gaoL kheeuyM khiianR laoF waiH naanM laaeoH maaM laoF maiL
"Today I will revive an old story which was told long ago and will retell it again."

เริ่มแต่พูดเขียนโดยจริงไม่บิดเบือน ใช้คำตรงไปตรงมา ใช้คำง่าย ๆ ที่สั้นกระชับ มีน้ำหนักและชัดเจนโดยไม่ดัดจริตใช้ศัพท์สำนวนเพื่อโอ้อวดความรู้
reermF dtaaeL phuutF khiianR dooyM jingM maiF bitL beuuanM chaiH khamM dtrohngM bpaiM dtrohngM maaM chaiH khamM ngaaiF ngaaiF theeF sanF graL chapH meeM namH nakL laeH chatH jaehnM dooyM maiF datL jaL ritL chaiH sapL samR nuaanM pheuuaF o:hF uaatL khwaamM ruuH
"(One must) begin by speaking and writing the truth without any distortion; using words which are straightforward; using easy words which are short and concise; (using words) which are both potent and clear but are not pretentious or unnatural; (one should not) use words and phrases only to show off one’s knowledge."

ผมรู้สึกปีติเป็นล้นพ้นเมื่อท่านตอบรับเขียนคำนำในหนังสือของผม
phohmR ruuH seukL bpeeM dtiL bpenM lohnH phohnH meuuaF thanF dtaawpL rapH khiianR khamM namM naiM nangR seuuR khaawngR phohmR
"I was delighted immeasurably when you accepted [my request] to write an introduction to my book."

เขาต้องไหว้วานเพื่อนอาจารย์ให้ช่วยเขียนตัวหนังสือบนแผ่นโฟม
khaoR dtawngF waiF waanM pheuuanF aaM jaanM haiF chuayF khiianR dtuaaM nangR seuuR bohnM phaenL fo:hmM
"He has to ask his friend the teacher to help in writing the letters of the alphabet on the poster board."

มูลเหตุได้เริ่มมาตั้งช่วงต้น ปีเมื่อมีหนังสือหลายเล่มเขียนถึงคุณค่ายิ่งใหญ่ทางโภชนาการของกล้วยหอมทั้งยังเสนอวิธีการลดน้ำหนักด้วยการบริโภคกล้วยหอมเป็นประจำ
muunM haehtL daiF reermF maaM dtangF chuaangF dtohnF bpeeM meuuaF meeM nangR seuuR laaiR lemF khiianR theungR khoonM naH khaaF yingF yaiL thaangM pho:hM chaH naaM gaanM khaawngR gluayF haawmR thangH yangM saL nuuhrR wiH theeM gaanM lohtH namH nakL duayF gaanM baawM riH pho:hkF gluayF haawmR bpenM bpraL jamM
"The primary cause of this trend was the publication of a number of books concerning the great value of consuming bananas as well as recommending ways of losing weight from eating bananas on a regular basis."

ถ้าเราพูดห้วนเขาก็เขียนห้วนไปตามเสียงด้วย
thaaF raoM phuutF huaanF khaoR gaawF khiianR huaanF bpaiM dtaamM siiangR duayF
"If we speak in a brief and brusque manner, he will imitate us and write in a curt manner also."

ต้องเขียนให้เป็นเรื่องความสมัครสมานสามัคคีของบ้านเมืองบ้าง
dtawngF khiianR haiF bpenM reuuangF khwaamM saL makL saL maanR saaR makH kheeM khaawngR baanF meuuangM baangF
"You must write about stories which foster unity and harmony within our nation."

นักเรียนควรจะเขียนเค้าโครงก่อนแล้วจึงค่อยเขียนรายละเอียดของเรื่อง
nakH riianM khuaanM jaL khiianR khaaoH khro:hngM gaawnL laaeoH jeungM khaawyF khiianR raaiM laH iiatL khaawngR reuuangF
"Students should create an outline before writing the details of an essay or story."

นักศึกษาเขียนความเรียงเพื่อส่งเข้าประกวด
nakH seukL saaR khiianR khwaamM riiangM pheuuaF sohngL khaoF bpraL guaatL
"The students wrote essays to enter into the competition."

ช่วยเขียนให้ได้ไหมคะ
chuayF khiianR haiF daiF maiH khaH
"Can you write it down, please?"

ไทเกอร์ได้เขียนตอบไปว่า เขากับอีลินไม่ค่อยเป็นที่สนใจของนักข่าวก็เพราะเป็นคนค่อนข้างน่าเบื่อ
thaiM guuhrM daiF khiianR dtaawpL bpaiM waaF khaoR gapL eeM linM maiF khaawyF bpenM theeF sohnR jaiM khaawngR nakH khaaoL gaawF phrawH bpenM khohnM khaawnF khaangF naaF beuuaL
"Tiger responded in writing that he and Elin are not of interest to the media because they are fairly boring people."

ฉันจะเขียนหนังสือไว้
chanR jaL khiianR nangR seuuR waiH
"I will leave a letter (for him)."

ปิติเขียนจดหมายต่อไป
bpiL dtiL khiianR johtL maaiR dtaawL bpaiM
"Piti continued writing the letter."

วรรณกำลังเขียนรายงานมา
wanM gamM langM khiianR raaiM ngaanM maaM
"Wann has been writing a report."

วรรณจะเขียนรายงานมา
wanM jaL khiianR raaiM ngaanM maaM
"Wann was about to have written the report."

วรรณกำลังจะเขียนรายงานมา
wanM gamM langM jaL khiianR raaiM ngaanM maaM
"Wann is going to have written the report."

วิชาดาเขียนรายงานเสร็จมา
wiH chaaM daaM khiianR raaiM ngaanM setL maaM
"Wijada has finished writing the report."

วิชาดาเขียนรายงานขึ้นมา
wiH chaaM daaM khiianR raaiM ngaanM kheunF maaM
"Wijada had written the report."

วิชาดากำลังจะเขียนรายงานขึ้นมา
wiH chaaM daaM gamM langM jaL khiianR raaiM ngaanM kheunF maaM
"Wijada is going to have written the report."

วีระกำลังจะเขียนหนังสือต่อ
weeM raH gamM langM jaL khiianR nangR seuuR dtaawL
"Wira is going to continue writing the book."

ปิติจะเขียนหนังสือ
bpiL dtiL jaL khiianR nangR seuuR
"Piti will write the book."

เขายืนยันว่า เรื่องยิ่งสั้นมากเท่าไหร่ ยิ่งเขียนยากขึ้นเท่านั้น
khaoR yeuunM yanM waaF reuuangF yingF sanF maakF thaoF raiL yingF khiianR yaakF kheunF thaoF nanH
"He confirmed that the shorter a story is, the more difficult it is to write."

ถ้าฉันยังอยู่ในสภาพโคม่า ฉันไม่ต้องการที่จะให้เก็บฉันไว้ โดยใช้เครื่องช่วยชีวิต ฉะนั้นฉันจึงได้เขียนเอกสารแจ้งความจำนงในการจัดการชีวิตไว้ให้แก่ลูก ๆ แล้ว
thaaF chanR yangM yuuL naiM saL phaapF kho:hM maaF chanR maiF dtawngF gaanM theeF jaL haiF gepL chanR waiH dooyM chaiH khreuuangF chuayF cheeM witH chaL nanH chanR jeungM daiF khiianR aehkL gaL saanR jaaengF khwaamM jamM nohngM naiM gaanM jatL gaanM cheeM witH waiH haiF gaaeL luukF laaeoH
"If I happen to be in a coma. I don’t want to be kept artificially. Therefore, I have written a living will for my children."

เมื่อเขียนกันไม่มาก ก็ย่อมอ่านกันไม่มากเป็นธรรมดา
meuuaF khiianR ganM maiF maakF gaawF yaawmF aanL ganM maiF maakF bpenM thamM maH daaM
"When we don’t write very much, it is natural that we would not read very much either."

เขียนไว้ดีกว่า จะได้ไม่ลืม
khiianR waiH deeM gwaaL jaL daiF maiF leuumM
"Better write it down, so [you] will not forget it."

คนไทยเรียนภาษาไทยกลับหัวกลับหาง คือเราเรียนที่จะเขียนให้ถูกหลักภาษาก่อน แล้วจึงอ่าน ก่อนพูดและฟัง
khohnM thaiM riianM phaaM saaR thaiM glapL huaaR glapL haangR kheuuM raoM riianM theeF jaL khiianR haiF thuukL lakL phaaM saaR gaawnL laaeoH jeungM aanL gaawnL phuutF laeH fangM
"Thais learn [their] Thai language backward: we learn to write correctly first, then we [learn] to read before we learn to speak and aurally comprehend."

๑๒. หลังจากร่วมงานสังสรรค์ของออฟฟิศแล้ว ควรเขียนการ์ดขอบคุณหัวหน้าหรือผู้จัดงานเลี้ยง
sipL saawngR langR jaakL ruaamF ngaanM sangR sanR khaawngR aawfL fitH laaeoH khuaanM khiianR gaadL khaawpL khoonM huaaR naaF reuuR phuuF jatL ngaanM liiangH
"12. After the office social affair, you should write a thank you card to the boss or the party manager."

เขียนไว้ดีกว่าจะได้ไม่ลืม
khiianR waiH deeM gwaaL jaL daiF maiF leuumM
"It's better to write it down so that I will not forget it."

อดีตนายกสมาคมสถาปนิกสยามเขียนบทความเกี่ยวกับสนามบางกอกฟุตซอลอารีน่า ลงใน"ข่าวสด"เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา
aL deetL naaM yohkH saL maaM khohmM saL thaaR bpaL nikH saL yaamR khiianR bohtL khwaamM giaaoL gapL saL naamR baangM gaawkL footH saawnM aaM reeM naaF lohngM naiM khaaoL sohtL meuuaF sootL sapL daaM theeF phaanL maaM
"The former president of the Association of Siamese Architects wrote an article relating to the Bangkok Futsal Arena in Khao Sot at the end of last week."

เขาเขียนด้วยลายมือหวัดแกมบรรจงเลย อ่านไม่ยาก
khaoR khiianR duayF laaiM meuuM watL gaaemM banM johngM leeuyM aanL maiF yaakF
"His handwriting is almost like printing; so it is not difficult to read."

นักวิเคราะห์ผู้เชี่ยวชาญด้านการเงินของเครดิต สวิส กรุ๊ปคนหนึ่ง เขียนไว้ในรายงานเมื่อ 16 มกราคม ชี้ว่า ประเทศที่ถือว่าเป็น วินเนอร์ภายใต้กระแสการกระตุ้นเศรษฐกิจของญี่ปุ่นหนนี้
nakH wiH khrawH phuuF chiaaoF chaanM daanF gaanM ngernM khaawngR khraehM ditL saL witH groopH khohnM neungL khiianR waiH naiM raaiM ngaanM meuuaF mohkH gaL raaM khohmM cheeH waaF bpraL thaehtF theeF theuuR waaF bpenM winM nuuhrM phaaiM dtaaiF graL saaeR gaanM graL dtoonF saehtL thaL gitL khaawngR yeeF bpoonL hohnR neeH
A financial analyst from the Credit Swiss Group wrote in a report [published] on January 16th that the countries which are considered to be “winners” under these Japanese economic stimulus measures...

ไปได้ ๒ วัน ผมเขียนสเตตัสบนเฟซบุ๊กด้วยบทเรียนจากการเดินทาง
bpaiM daiF saawngR wanM phohmR khiianR saL dtaehM dtatL bohnM faehsF bookH duayF bohtL riianM jaakL gaanM deernM thaangM
"After two days, I posted my Facebook status [and] what I leaned from the trip."

อันแรกสุดนะครับ ที่เขียนว่าแอกเซสเซอรีนะครับผม ให้เรากดเข้าไป
anM raaekF sootL naH khrapH theeF khiianR waaF aaekL saehtF suuhrM reeM naH khrapH phohmR haiF raoM gohtL khaoF bpaiM
"The first element says “Accessories” [and we] can click on that."

เราก็เลือกที่ลองเลื่อนลงมานะครับ ตรงตัวเอ็มนะครับ จะเขียนว่าไมโครซอฟต์ออฟฟิศนะครับ
raoM gaawF leuuakF theeF laawngM leuuanF lohngM maaM naH khrapH dtrohngM dtuaaM emM naH khrapH jaL khiianR waaF maiM khro:hM saawfF aawfL fitH naH khrapH
"Let’s try to move down the list to find the letter M and we see written their Microsoft Office."

พอเราพิมพ์เสร็จปุ๊บ ให้เรากดที่คีย์บอร์ดนะครับ ปุ่มเอ็นเทอร์ มันจะเป็นปุ่มใหญ่ๆนะครับ และเขียนว่าเอ็นเทอร์
phaawM raoM phimM setL bpoopH haiF raoM gohtL theeF kheeM baawdL naH khrapH bpoomL enM thuuhrM manM jaL bpenM bpoomL yaiL yaiL naH khrapH laeH khiianR waaF enM thuuhrM
"Once we finish typing, click “Enter” on the keyboard – this is the large key on which it is written “Enter.”"

วิธีการก็คือ ให้เราไปที่มุมบนซ้ายสุดนะครับ จะเขียนคำว่า "ไฟล์" นะครับผม
wiH theeM gaanM gaawF kheuuM haiF raoM bpaiM theeF moomM bohnM saaiH sootL naH khrapH jaL khiianR khamM waaF faiM naH khrapH phohmR
"The way to do this is to use the button on the extreme upper left-hand side which is labelled “File.”"

คนทำอาชีพทำมาหากินกับการเขียนหนังสือบางทีก็ดื้อดันยังไม่เห็นแม้กระทั่งแสงหิ่งห้อยที่ปลายอุโมงค์
khohnM thamM aaM cheepF thamM maaM haaR ginM gapL gaanM khiianR nangR seuuR baangM theeM gaawF deuuF danM yangM maiF henR maaeH graL thangF saaengR hingL haawyF theeF bplaaiM ooL mo:hngM
"Some who write for a living obstinately refuse to see even a glimmer of light at the end of the tunnel."

ดังนั้นตอนนี้ภาษาจีนก็มีระบบเขียนสองระบบได้แก่อักษรตัวย่อกับอักษรตัวเต็ม (ซึ่งระหว่างฮ่องกงกับไต้หวันก็ยังมีข้อแตกต่างบ้าง)
dangM nanH dtaawnM neeH phaaM saaR jeenM gaawF meeM raH bohpL khiianR saawngR raH bohpL daiF gaaeL akL saawnR dtuaaM yaawF gapL akL saawnR dtuaaM dtemM seungF raH waangL haawngF gohngM gapL dtaiF wanR gaawF yangM meeM khaawF dtaaekL dtaangL baangF
"Therefore, currently the Chinese language is represented by two systems, the simplified system and the traditional system (although there are some differences between the Hong Kong and Taiwanese characters)."

ฝีมือเขียนภาพประกอบของเขาคงจะเจนตาตามหน้าหนังสือหลายเล่มแล้ว
feeR meuuM khiianR phaapF bpraL gaawpL khaawngR khaoR khohngM jaL jaehnM dtaaM dtaamM naaF nangR seuuR laaiR lemF laaeoH
"His drawing skills have become a familiar sight on the pages of many books."

งานเขียนของเธอเล่นสำบัดสำนวนมากเกินไป จนแทบกลายเป็นบทลิเกไปเลย
ngaanM khiianR khaawngR thuuhrM lenF samR batL samR nuaanM maakF geernM bpaiM johnM thaaepF glaaiM bpenM bohtL liH gaehM bpaiM leeuyM
"Her writing is much too eloquent, so much so that it sounds almost like a formal drama."

เมื่อกล่าวถึงเรื่องการเรียนการสอนภาษาไทย เรามักจะได้ยินครูภาษาไทยพูดอยู่เสมอว่าต้องเขียนและใช้ภาษาไทยให้ถูกไวยากรณ์
meuuaF glaaoL theungR reuuangF gaanM riianM gaanM saawnR phaaM saaR thaiM raoM makH jaL daiF yinM khruuM phaaM saaR thaiM phuutF yuuL saL muuhrR waaF dtawngF khiianR laeH chaiH phaaM saaR thaiM haiF thuukL waiM yaaM gaawnM
"When we discuss how the Thai language is taught [in schools] we can always hear our teacher telling us that we have to write and use Thai with the proper grammar."

อย่างไรก็ตาม คนเราอาจจะกล่าวถึงสิ่งเดียวกันแต่เขียนกันคนละอย่าง
yaangL raiM gaawF dtaamM khohnM raoM aatL jaL glaaoL theungR singL diaaoM ganM dtaaeL khiianR ganM khohnM laH yaangL
"In any event, sometimes we are talking about the same thing, but writing about something completely different from each other."

เขียนหวัด หมายถึงการเขียนอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องใช้ความประณีตหรือความชัดเจนอะไรนัก
khiianR watL maaiR theungR gaanM khiianR yaangL ruaatF reoM maiF dtawngF chaiH khwaamM bpraL neetF reuuR khwaamM chatH jaehnM aL raiM nakH
"Sloppy writing means writing quickly and carelessly and without any clarity."

คุณยายคุณยายแปะโป้งแทนการเซ็นชื่อเพราะคุณยายเขียนหนังสือไม่ได้แทนการเซ็นชื่อเพราะคุณยายเขียนหนังสือไม่ได้
khoonM yaaiM khoonM yaaiM bpaeL bpo:hngF thaaenM gaanM senM cheuuF phrawH khoonM yaaiM khiianR nangR seuuR maiF daiF thaaenM gaanM senM cheuuF phrawH khoonM yaaiM khiianR nangR seuuR maiF daiF
"Grandmother made a thumbprint, rather than signing her name, because she did not know how to write."

ยังไง ถึงเขียนหนังสือยังงั้นล่ะ
yangM ngaiM theungR khiianR nangR seuuR yangM nganH laF
"How is it that you’re writing like that?"

เขียนหนังสือยังงั้นได้ยังไงล่ะ
khiianR nangR seuuR yangM nganH daiF yangM ngaiM laF
"How can you write like that?"

ศิลาจารึกตัวจริงเขาเขียนติดกันหมด ไม่มีเว้นวรรคตอน
siL laaM jaaM reukH dtuaaM jingM khaoR khiianR dtitL ganM mohtL maiF meeM wenH wakH dtaawnM
"Inscriptions on [ancient] stones were written without punctuation and without spacing."

ให้ทุกคนเปิดกลับไปที่หน้าเดิมแล้วเขียนความคิดเห็นลงไป
haiF thookH khohnM bpeertL glapL bpaiM theeF naaF deermM laaeoH khiianR khwaamM khitH henR lohngM bpaiM
"Everyone should go back to the previous page and write down your ideas."

ดาราเพิ่งเขียนเรื่องยาวจบไป
daaM raaM pheerngF khiianR reuuangF yaaoM johpL bpaiM
"Dara just finished writing the long story."

เขาเขียนเรื่องนี้ด้วยความละเอียดอ่อน
khaoR khiianR reuuangF neeH duayF khwaamM laH iiatL aawnL
"He wrote about the subject with great sensitivity."

วันก่อนมีน้องจากนิตยสารเล่มหนึ่งถามว่า พี่จะเขียนหนังสือไปถึงอายุเท่าไร
wanM gaawnL meeM naawngH jaakL nitH dtaL yaH saanR lemF neungL thaamR waaF pheeF jaL khiianR nangR seuuR bpaiM theungR aaM yooH thaoF raiM
"A few days ago a young person from a magazine asked me, ‘How long will you continue to write [professionally]?’ "

จะเขียนหนังสือไปอีกกี่ปี
jaL khiianR nangR seuuR bpaiM eekL geeL bpeeM
"How many more years would [I] be writing?"

เขียนถึงอายุเท่าไร
khiianR theungR aaM yooH thaoF raiM
"Until what age would [I continue] to write?"

ไม่เคยคิดเหมือนกับตอนที่เริ่มเขียนหนังสือ
maiF kheeuyM khitH meuuanR gapL dtaawnM theeF reermF khiianR nangR seuuR
"[I] never thought about it like [I] did when [I] first started writing."

ช่วงแรก ๆ ที่เขียนหนังสือ เวลาใครเรียกผมว่า "นักเขียน" ผมจะอาย
chuaangF raaekF theeF khiianR nangR seuuR waehM laaM khraiM riiakF phohmR waaF nakH khiianR phohmR jaL aaiM
"When I first began writing, when someone called me a ‘writer’ I was embarrassed."

เพราะรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่ "นักเขียน" เป็นแค่ "คนเขียนหนังสือ"
phrawH ruuH seukL waaF dtuaaM aehngM maiF chaiF nakH khiianR bpenM khaaeF khohnM khiianR nangR seuuR
"[This is] because I never felt myself to be a ‘writer’; I was only ‘a person who wrote’."

พี่ให้เขียนข่าวก็เขียน ให้เขียนสกู๊ปก็เขียน ให้เขียนคอลัมน์ก็เขียน
pheeF haiF khiianR khaaoL gaawF khiianR haiF khiianR saL guupH gaawF khiianR haiF khiianR khaawM lamM gaawF khiianR
"If my superior wanted me to write a news story, I wrote one; he wanted me to write a ‘scoop’, I wrote one; he wanted me to write a column, I wrote one."

เวลามีคนถามว่า คิดจะเขียนเรื่องสั้น หรือนิยายบ้างไหม ผมจะส่ายหน้าอย่างแรง
waehM laaM meeM khohnM thaamR waaF khitH jaL khiianR reuuangF sanF reuuR niH yaaiM baangF maiR phohmR jaL saaiL naaF yaangL raaengM
"When someone asked me whether I considered writing short stories or a novel, I shook my head vigorously."

แต่พอผมตอบว่า เขียนหนังสือ ทุกคนก็เข้าใจ
dtaaeL phaawM phohmR dtaawpL waaF khiianR nangR seuuR thookH khohnM gaawF khaoF jaiM
"But, once I tell them that I am writing a book, everyone understands."

คือพี่ ๆ เขาสั่งให้เขียนข่าวก็เขียน เขียนสกู๊ปก็เขียน เขียนคอลัมน์ก็เขียน
kheuuM pheeF khaoR sangL haiF khiianR khaaoL gaawF khiianR khiianR saL guupH gaawF khiianR khiianR khaawM lamM gaawF khiianR
"That is, when my superiors ordered me to write the news, I wrote [the news]; they asked me to write a scoop, I did so; they asked me to write a column, and I wrote [one]."

เขียนไปเขียนมาก็เลยกลายเป็น "นักเขียน"
khiianR bpaiM khiianR maaM gaawF leeuyM glaaiM bpenM nakH khiianR
"I wrote and I wrote, so I became a “writer”."

ถ้าไม่ชอบ คงไม่เขียนคอลัมน์ "ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ" มาจนถึงวันนี้ เพราะนี้คือ "ทาง" ที่ผมเลือก
thaaF maiF chaawpF khohngM maiF khiianR khaawM lamM faatF fuutH thooH raH gitL maaM johnM theungR wanM neeH phrawH neeH kheuuM thaangM theeF phohmR leuuakF
"If I had not enjoyed [being a writer], I would not have written this column “The Fast Food Business” until now because this is the path that I chose."

เขาเขียนกิตติกรรมประกาศในวิทยานิพนธ์เป็นอย่างดี
khaoR khiianR gitL dtiL gamM bpraL gaatL naiM witH thaH yaaM niH phohnM bpenM yaangL deeM
"He wrote a very nice acknowledgement in his dissertation."

ผู้เขียนเองก็จำได้ว่าหลายครั้งที่ตั้งนาฬิกาปลุกตื่นมาดูตอนดึก แข่งเสร็จก็อาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนพอดี
phuuF khiianR aehngM gaawF jamM daiF waaF laaiR khrangH theeF dtangF naaM liH gaaM bplookL dteuunL maaM duuM dtaawnM deukL khaengL setL gaawF aapL naamH dtaengL dtuaaM bpaiM ro:hngM riianM phaawM deeM
"The author remembers the many times that he set his alarm clock to wake up and watch in the middle of the night. And when the match finished, [I] would shower, get dressed and go to school on time."

ที่เขียนถึงเรื่องสนุกเกอร์ เพราะช่วงนี้ที่ ครูซิเบิล เธียเตอร์ เมือง เช็ฟฟีลด์ ศึกสอยคิวชิงแชมป์โลกกำลังห้ำหั่นกันอย่างเข้มข้น
theeF khiianR theungR reuuangF saL nookH guuhrM phrawH chuaangF neeH theeF khruuM siH beernM thiiaM dtuuhrM meuuangM chefH feenM seukL saawyR khiuM chingM chaaemM lo:hkF gamM langM hamF hanL ganM yaangL khemF khohnF
"[I'm] writing about snooker because at this time in the Crucible Theatre in Sheffield, the World Championship is currently being fought out with great intensity."

ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ได้หวังอะไร ๆนอกจากหวังว่าจะมีคนหันมา เล่นสนุกเกอร์กันมากขึ้น
theeF khiianR maaM thangH mohtL maiF daiF wangR aL raiM aL raiM naawkF jaakL wangR waaF jaL meeM khohnM hanR maaM lenF saL nookH guuhrM ganM maakF kheunF
"In sum, [I] expect nothing more than that people will increasingly turn to playing snooker."

พี่ฉันตั้งใจเขียนต้นฉบับอย่างเขม้นขะมัก เพราะต้องรีบส่งให้ทันเวลา
pheeF chanR dtangF jaiM khiianR dtohnF chaL bapL yaangL khaL menF khaL makH phrawH dtawngF reepF sohngL haiF thanM waehM laaM
"My older sibbling is working energetically to write the manuscript because [she] needs to hurry to submit it on time."

สิ่งที่ทำให้งานเขียนของเธอด้อยค่าลงนั้นเป็นเรื่องการใช้ภาษาธรรมดา ๆ ไม่ใช่ภาษาเฉพาะแบบในงานกวี
singL theeF thamM haiF ngaanM khiianR khaawngR thuuhrM daawyF khaaF lohngM nanH bpenM reuuangF gaanM chaiH phaaM saaR thamM maH daaM maiF chaiF phaaM saaR chaL phawH baaepL naiM ngaanM gaL weeM
"The thing that devalues her writing is that she uses plain, ordinary words, rather than using poetic language."

บัดนี้ข้าพเจ้ารู้ตัวแล้วว่าข้าพเจ้าชอบเขียนเกร็ดพงศาวดารมากที่สุด เรื่องแรกคือเรื่องพระราชินีนาถวิกตอเรีย
batL neeH khaaF phaH jaoF ruuH dtuaaM laaeoH waaF khaaF phaH jaoF chaawpF khiianR gretL phohngM saaR waH daanM maakF theeF sootL reuuangF raaekF kheuuM reuuangF phraH raaM chiH neeM naatF wikH dtaawM riiaM
"At this time I know that I enjoy writing historical stories the most; the first story I wrote was about Queen Victoria."

แดงเขียนจดหมาย
daaengM khiianR johtL maaiR
“Dang writes a letter.” “Dang wrote a letter.”

แดงจะเขียนจดหมาย
daaengM jaL khiianR johtL maaiR
"Dang will write a letter."

แดงกำลังเขียนจดหมาย
daaengM gamM langM khiianR johtL maaiR
“Dang is writing a letter.”

แดงเขียนจดหมายแล้ว
daaengM khiianR johtL maaiR laaeoH
"Dang wrote a letter."

พรุ่งนี้สุรีเขียนจดหมาย
phroongF neeH sooL reeM khiianR johtL maaiR
"Surii will write a letter tomorrow."

ฉันเขียนกลอนภาษาฝรั่งเศสบนกระดานขึ้น
chanR khiianR glaawnM phaaM saaR faL rangL saehtL bohnM graL daanM kheunF
"I wrote a poem in French on the blackboard."

ฉันเขียนกลอนภาษาฝรั่งเศสบนกระดานขึ้นมา
chanR khiianR glaawnM phaaM saaR faL rangL saehtL bohnM graL daanM kheunF maaM
"I have written a poem in French on the blackboard."

สุรีคิดคำตอบออกจึงเขียนรายงานขึ้น จากนั้นเธอทำอาหารขึ้น
sooL reeM khitH khamM dtaawpL aawkL jeungM khiianR raaiM ngaanM kheunF jaakL nanH thuuhrM thamM aaM haanR kheunF
"Surii found the solution, then she wrote the report. After that, she cooked."

เจอเพื่อนหลายคน บอกอยากให้เขียนเรื่องควรทำอะไรหลังเกษียณเพื่อเป็นแนวทางให้กับมือใหม่
juuhrM pheuuanF laaiR khohnM baawkL yaakL haiF khiianR reuuangF khuaanM thamM aL raiM langR gaL siianR pheuuaF bpenM naaeoM thaangM haiF gapL meuuM maiL
"I have many friends who told me that I should write about what someone should do after they retire as a guide for the newly retired..."

ตั้งใจมานานว่าจะเขียนเรื่องนี้ตอนเพื่อน ๆ ใกล้เกษียณซึ่งเวลานี้ก็เหมาะสม
dtangF jaiM maaM naanM waaF jaL khiianR reuuangF neeH dtaawnM pheuuanF glaiF gaL siianR seungF waehM laaM neeH gaawF mawL sohmR
"I decided for a long time now to write about this subject when my friends were close to retirement and the time was now right [to do so]."

แต่เมื่อสะระตะอย่างละเอียดแล้วก็บอกตัวเองว่าอย่าเขียนดีกว่า เพราะเขียนไปก็คงเขียนไม่จบ
dtaaeL meuuaF saL raH dtaL yaangL laH iiatL laaeoH gaawF baawkL dtuaaM aehngM waaF yaaL khiianR deeM gwaaL phrawH khiianR bpaiM gaawF khohngM khiianR maiF johpL
"However, giving the matter further careful thought, I said to myself, “Better not write anything because once I start to write, I would never finish.” "

เคยกำหนดโครงการแรกหลังเกษียณว่าจะเขียนเรื่องประสบการณ์ของผู้บริหารเมื่ออายุยังน้อย จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้เริ่มต้นเลย
kheeuyM gamM nohtL khro:hngM gaanM raaekF langR gaL siianR waaF jaL khiianR reuuangF bpraL sohpL gaanM khaawngR phuuF baawM riH haanR meuuaF aaM yooH yangM naawyH johnM bpaanL neeH gaawF yangM maiF daiF reermF dtohnF leeuyM
"I had decided that my first project after retirement would be to write able the experience of a young administrator, but until now I have not started anything at all."

ก็มีเพื่อนฝูงคะยั้นคะยอให้เขียน
gaawF meeM pheuuanF fuungR khaH yanH khaH yaawM haiF khiianR
"I have lots of friends who have urged me to write [this story]."

พอมาก ๆ เข้า ก็ใจอ่อน เอาเขียนก็เขียน
phaawM maakF khaoF gaawF jaiM aawnL aoM khiianR gaawF khiianR
"As more and more asked to me to so, I began to give in; they asked me to write, so I wrote."

สิบเอ็ด หลังเกษียณให้เขียนบันทึกทุกวันจะเรียกว่าไดอารี่ หรือบันทึกความทรงจำ หรือคำพร่ำเพ้อ หรืออะไรก็ได้
sipL etL langR gaL siianR haiF khiianR banM theukH thookH wanM jaL riiakF waaF daiM aaM reeF reuuR banM theukH khwaamM sohngM jamM reuuR khamM phramF phuuhrH reuuR aL raiM gaawF daiF
"Eleventh, after you retire keep daily notes of what you do, whether you call it keeping a diary or writing your memoirs, or jottings, or whatever."

จะเขียนในคอมพิวเตอร์ ในไอแพ็ด สมุด หรือกระดาษก็แล้วแต่ถนัด
jaL khiianR naiM khaawmM phiuM dtuuhrM naiM aiM phaetH saL mootL reuuR graL daatL gaawF laaeoH dtaaeL thaL natL
"You may write on a computer, on an iPad, in a notebook, or on paper, depending on what you are good at."

เขียนแค่สองบรรทัด หรือกระดาษหนึ่งหน้า ก็ไม่ว่ากัน เพราะนาน ๆ เข้า มันจะปรับทั้งความยาว เนื้อหา และสำนวนเป็นของตนเอง
khiianR khaaeF saawngR banM thatH reuuR graL daatL neungL naaF gaawF maiF waaF ganM phrawH naanM khaoF manM jaL bprapL thangH khwaamM yaaoM neuuaH haaR laeH samR nuaanM bpenM khaawngR dtohnM aehngM
"It is irrelevant whether you write just two lines or a whole sheet of paper because later on you might change their length, their content, and the personal expressions you use."

ไม่มีอะไรจะเขียน แค่เขียนว่าวันนี้กินข้าวกับอะไรก็ยังดี
maiF meeM aL raiM jaL khiianR khaaeF khiianR waaF wanM neeH ginM khaaoF gapL aL raiM gaawF yangM deeM
"If you have nothing to write, it would be enough to just write, “Today, this is what I had for dinner.” "

ที่ผมเขียนมาทั้งหมดมาจากข้อเขียนหลายชิ้นหลังการแข่งขัน
theeF phohmR khiianR maaM thangH mohtL maaM jaakL khaawF khiianR laaiR chinH langR gaanM khaengL khanR
"What I have written here has all come from many articles which came out after the match."

ระหว่างที่เขียน ผมก็ค้นพบปรัชญาอีกข้อหนึ่ง
raH waangL theeF khiianR phohmR gaawF khohnH phohpH bpratL yaaM eekL khaawF neungL
"While I was writing, I found another piece of philosophy:"

ประวัติศาสตร์เขียนโดยผู้ชนะเสมอ
bpraL watL saatL khiianR dooyM phuuF chaH naH saL muuhrR
"History is always written by the winner."

เจ้านายบังคับให้เขียนรายงานอย่างนั้น ผมถูกมัดมือชก ปฏิเสธไม่ได้
jaoF naaiM bangM khapH haiF khiianR raaiM ngaanM yaangL nanH phohmR thuukL matH meuuM chohkH bpaL dtiL saehtL maiF daiF
"The boss made me write the report that way. My hands were tied; I could not refuse."

วานเขียนหนังสือให้หน่อย
waanM khiianR nangR seuuR haiF naawyL
"Please write this for me."

เพราะถ้าไม่มีคนอ่าน ก็ไม่รู้ว่าเราจะเขียนไปเพื่ออะไรเช่นกัน
phrawH thaaF maiF meeM khohnM aanL gaawF maiF ruuH waaF raoM jaL khiianR bpaiM pheuuaF aL raiM chenF ganM
"Because if no one reads me, I don’t know why I would write anything at all."

มีนีออนกะพริบหลากสีเขียนว่า Night Life & Entertain Yourself อยู่ที่ประเทศสิงคโปร์
meeM neeM aawnM gaL phripH laakL seeR khiianR waaF yuuL theeF bpraL thaehtF singR khaH bpo:hM
"It had a multi-colored, flashing neon sign saying, “Night Life & Entertain Yourself”; it was located in Singapore."

เขาเคยคิดที่จะเขียนนวนิยายเรื่องสนธยาที่เกาะ แต่ความฝันได้ภินท์พังไปแล้ว
khaoR kheeuyM khitH theeF jaL khiianR naH waH niH yaaiM reuuangF sohnR thaH yaaM theeF gawL dtaaeL khwaamM fanR daiF phinM phangM bpaiM laaeoH
"She had considered writing a novel about twilight on the island, but her dream was shattered."

ทุกคนต้องเขียนเรียงความสั้น ๆ เป็นภาษาฝรั่งเศสในหัวข้อว่า ถ้านักเรียนมีโอกาสเดินทางด้วยเครื่องจักรกลเวลา นักเรียนจะเลือกเดินทางไปที่ไหนในเวลาใด
thookH khohnM dtawngF khiianR riiangM khwaamM sanF bpenM phaaM saaR faL rangL saehtL naiM huaaR khaawF waaF thaaF nakH riianM meeM o:hM gaatL deernM thaangM duayF khreuuangF jakL gohnM waehM laaM nakH riianM jaL leuuakF deernM thaangM bpaiM theeF naiR naiM waehM laaM daiM
"Everyone was required to write a short essay in French titled, “If you had a chance to travel with a time machine, to what place and at what time in history would you choose to go?”."

ลีเลิกคิ้ว พูดว่า "อ้อ ลืมไป คงไม่มีใครเขียนไปบอกเธอ
leeM leerkF khiuH phuutF waaF aawF leuumM bpaiM khohngM maiF meeM khraiM khiianR bpaiM baawkL thuuhrM
"Lee raised his eyebrows [in surprise] and said, “Oh, I forgot to tell you; I guess no one wrote to tell you.”"

นักเขียนคนนี้ชอบเขียนภาพล้อนักการเมืองดัง ๆ ลงในคอลัมน์ของเขา
nakH khiianR khohnM neeH chaawpF khiianR phaapF laawH nakH gaanM meuuangM dangM lohngM naiM khaawM lamM khaawngR khaoR
"This writer likes to write caricatures of famous politicians in his [newspaper] column."

ถ้าคิดว่าผิดก็ขีดฆ่าแล้วก็เขียนใหม่
thaaF khitH waaF phitL gaawF kheetL khaaF laaeoH gaawF khiianR maiL
"If you think it's wrong, cross it out and write it again."

ฉันชอบสไตล์การเขียนของ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช
chanR chaawpF saL dtaiM gaanM khiianR khaawngR maawmL raatF chaH wohngM kheukH ritH bpraaM mo:htF
"I like the writing style of MR Khukrit Pramote."

ว่าจะเขียนถึงผู้ชาย เอาไปเอามา เขียนถึงพ่อแทน
waaF jaL khiianR theungR phuuF chaaiM aoM bpaiM aoM maaM khiianR theungR phaawF thaaenM
"[I] said that I would write to a guy; after a while I wrote to my father instead."

ลูกชายเมื่อเห็นจดหมายก็ร้องไห้ "นี่เป็นจดหมายที่ผมเขียนส่งให้แม่"
luukF chaaiM meuuaF henR johtL maaiR gaawF raawngH haiF neeF bpenM johtL maaiR theeF phohmR khiianR sohngL haiF maaeF
"When he looked at the letter, the son cried and said, “This is the letter that I wrote to Mother.”"

"จดหมายปึกนี้ผมเขียนมาตั้งแต่แม่ตาย แต่เมื่อก่อนผมยื่นจดหมายใส่ตู้ไม่ได้ เพราะผมยังตัวเล็ก
johtL maaiR bpeukL neeH phohmR khiianR maaM dtangF dtaaeL maaeF dtaaiM dtaaeL meuuaF gaawnL phohmR yeuunF johtL maaiR saiL dtuuF maiF daiF phrawH phohmR yangM dtuaaM lekH
"“I have been writing that pile of letters since Mother died, but before now I couldn’t reach the mail box to put the letters in because I was too short.”"

"ผมก็เลยเอาจดหมายที่เขียนถึงแม่ไว้ทั้งหมดส่งให้แม่อ่านพร้อม ๆ กัน!"
phohmR gaawF leeuyM aoM johtL maaiR theeF khiianR theungR maaeF waiH thangH mohtL sohngL haiF maaeF aanL phraawmH ganM
"“So, I took all the letters I wrote to my mother and sent them to her to read all at once.”"

"วันหลังถ้าจะเขียนจดหมายถึงแม่ พ่อจะเผาให้นะ"
wanM langR thaaF jaL khiianR johtL maaiR theungR maaeF phaawF jaL phaoR haiF naH
"“In the future when you write a letter to your mother, I will set them alight for you.”"

ชื่อเขียนบนหน้าซอง บอกตำแหน่งใหญ่โต
cheuuF khiianR bohnM naaF saawngM baawkL dtamM naengL yaiL dto:hM
The names on the envelopes show the givers’ status.

ฉันเขียนเรื่องเหล่านี้มาแล้วนับร้อย ๆ ครั้งและคงต้องเขียนต่อไป
chanR khiianR reuuangF laoL neeH maaM laaeoH napH raawyH khrangH laeH khohngM dtawngF khiianR dtaawL bpaiM
"I have written about this hundreds of times and I’ll have to write about it again."

งานเขียนหนังสือของเขาทำให้มีเงินทองนิดๆ หน่อยๆ พอเป็นค่าข้าวได้
ngaanM khiianR nangR seuuR khaawngR khaoR thamM haiF meeM ngernM thaawngM nitH nitH naawyL naawyL phaawM bpenM khaaF khaaoF daiF
"His writing earns him a bit of money—just enough for his basic needs."

เมื่อวานนี้พอมีเวลา จึงเขียนบทความสะสมไว้ ๒ บท
meuuaF waanM neeH phaawM meeM waehM laaM jeungM khiianR bohtL khwaamM saL sohmR waiH saawngR bohtL
"Yesterday having some free time, I wrote and compiled two stories."

ได้พัฒนาปรับปรุงไปด้วย เช่นการหาความรู้การเขียนหนังสือ การบรรยาย การเขียนตอบคำถามต่าง ๆ รวมถึงการทำเค้ก
daiF phatH thaH naaM bprapL bproongM bpaiM duayF chenF gaanM haaR khwaamM ruuH gaanM khiianR nangR seuuR gaanM banM yaaiM gaanM khiianR dtaawpL khamM thaamR dtaangL ruaamM theungR gaanM thamM khekH
"I am both stimulated and enhanced, for example, gaining knowledge, writing books, providing explanations, writing answers to various questions, and even including baking cakes."

คุณหรือ ที่เขียนเรื่องนี้
khoonM reuuR theeF khiianR reuuangF neeH
"Was it you who wrote this story?"

ผมเขียนประโยคนี้บ่อย ๆ เพื่อเตือนตัวเอง
phohmR khiianR bpraL yo:hkL neeH baawyL pheuuaF dteuuanM dtuaaM aehngM
"I write this sentence often to remind myself [what it was like]."

ลอยคว้างเขียนคำว่า เสรีภาพ
laawyM khwaangH khiianR khamM waaF saehR reeM phaapF
Our last wisps of smoke write “Freedom”

ขอยกพระราชดำรัสในหลวงรัชกาลที่ห้า ทรงเตือนไว้ดังนี้ "การที่หัดให้รู้อ่านอักขรวิธี ไม่เป็นเครื่องฝึกหัดให้คนดีแลคนชั่ว เป็นแต่ได้วิธีที่สำหรับจะเขียนความดีความชั่วได้คล่องขึ้น"
khaawR yohkH phraH raatF chaH damM ratL naiM luaangR ratH chaH gaanM theeF haaF sohngM dteuuanM waiH dangM neeH gaanM theeF hatL haiF ruuH aanL akL khaL raL wiH theeM maiF bpenM khreuuangF feukL hatL haiF khohnM deeM laaeM khohnM chuaaF bpenM dtaaeL daiF wiH theeM theeF samR rapL jaL khiianR khwaamM deeM khwaamM chuaaF daiF khlaawngF kheunF
"Let us cite the words of King Rama V who warned us, “Learning to become literate [in Thai] is not a means of learning how to be a good or bad person; rather, it is a means of learning to becoming more proficient in writing about good and evil.”."

แต่เมื่อลมสงบ เขาก็จะนั่งขีดเขียนสมการในสมุด และจมดิ่งกับสมการนั้น
dtaaeL meuuaF lohmM saL ngohpL khaoR gaawF jaL nangF kheetL khiianR saL maH gaanM naiM saL mootL laeH johmM dingL gapL saL maH gaanM nanH
"But when things quieted down, he would sit down and write equations in his notebook and become immersed in those equations."

ถ้าคุณหยุดการใช้สมอง คุณไม่คิด คุณไม่อ่าน คุณไม่เขียน สมองก็จะเสื่อม
thaaF khoonM yootL gaanM chaiH saL maawngR khoonM maiF khitH khoonM maiF aanL khoonM maiF khiianR saL maawngR gaawF jaL seuuamL
"If you stop using your brain, if you fail to think, if you don’t read, if you stop writing, your brain will deteriorate."

คุณจะเขียนอะไรคะ
khoonM jaL khiianR aL raiM khaH
[spoken by female] "What are you going to write?"

วันนี้ฉันต้องเขียนจดหมายภาษาอังกฤษ
wanM neeH chanR dtawngF khiianR johtL maaiR phaaM saaR angM gritL
"I must write an English letter today."

การเขียน หรือรวบรวมพจนานุกรม
gaanM khiianR reuuR ruaapF ruaamM phohtH jaL naaM nooH grohmM
Lexicography

นี่เป็นตัวอย่างการเขียนแบบไทย
neeF bpenM dtuaaM yaangL gaanM khiianR baaepL thaiM
"This is an example of Thai writing."

แต่เดิมมาการเขียนคำไทยก็มิได้ใช้รูปวรรณยุกต์ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะอักษรไทยดัดแปลงมาจากอักษรขอมโบราณและอักษรมอญโบราณ อักษรชุดดังกล่าวพัฒนามาจากอักษรเทวนาครีของแขกอีกทีหนึ่ง
dtaaeL deermM maaM gaanM khiianR khamM thaiM gaawF miH daiF chaiH ruupF wanM naH yookH seungF aatL jaL bpenM phrawH akL saawnR thaiM datL bplaaengM maaM jaakL akL saawnR khaawmR bo:hM raanM laeH akL saawnR maawnM bo:hM raanM akL saawnR chootH dangM glaaoL phatH thaH naaM maaM jaakL akL saawnR thaehM waH naaM khaH reeM khaawngR khaaekL eekL theeM neungL
"Originally, Thai writing did not utilize tone marks. This might have been because Thai orthography was derived from ancient Khmer and ancient Mon. These orthographies, in turn, were derived from the Indian Devanagari script."

ในการประกวดการเขียนเรียงความทุกครั้งก็จะมีหลักเกณฑ์อยู่ข้อหนึ่งที่กล่าวว่า "ต้องให้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ไทย"
naiM gaanM bpraL guaatL gaanM khiianR riiangM khwaamM thookH khrangH gaawF jaL meeM lakL gaehnM yuuL khaawF neungL theeF glaaoL waaF dtawngF haiF thuukL dtawngF dtaamM lakL waiM yaaM gaawnM thaiM
"In every essay writing competition one of the criteria is that “the writing must be in accordance with correct Thai grammar”."

เพราะฉะนั้น "การใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์" ก็คือ "การเขียนคำให้ถูกต้องตามที่กำหนดในพจนานุกรม"
phrawH chaL nanH gaanM chaiH phaaM saaR thaiM haiF thuukL dtawngF dtaamM lakL waiM yaaM gaawnM gaawF kheuuM gaanM khiianR khamM haiF thuukL dtawngF dtaamM theeF gamM nohtL naiM phohtH jaL naaM nooH grohmM
"Therefore, “the use of grammatically correct Thai” is “writing words correctly as set forth in the dictionary.”"

สิ่งที่จำเป็นต้องเรียนก็คือการเขียนและการอ่าน ซึ่งเป็นเรื่องที่มนุษย์แต่ละภาษากำหนดขึ้นเพื่อใช้สื่อสารยามมิได้เห็นหน้ากันแบบการฟังและการพูด
singL theeF jamM bpenM dtawngF riianM gaawF kheuuM gaanM khiianR laeH gaanM aanL seungF bpenM reuuangF theeF maH nootH dtaaeL laH phaaM saaR gamM nohtL kheunF pheuuaF chaiH seuuL saanR yaamM miH daiF henR naaF ganM baaepL gaanM fangM laeH gaanM phuutF
"The thing that [native speaks] need to learn is how to write and read; this what language founders created to communicate when aural and oral means are unavailable."

เพื่อประโยชน์แห่งการสื่อสารจึงต้องกำหนดมาตรฐานการเขียนคำเพื่อให้รู้ว่ากำลังกล่าวถึงเรื่องเดียวกัน
pheuuaF bpraL yo:htL haengL gaanM seuuL saanR jeungM dtawngF gamM nohtL maatF dtraL thaanR gaanM khiianR khamM pheuuaF haiF ruuH waaF gamM langM glaaoL theungR reuuangF diaaoM ganM
"For the sake of being able to communicate, we therefore need to set forth rules for how words are written so that we can know that we are talking about the same things."

คือ การเขียนคำตามวิธีการที่กำหนด ใช้คำตามที่กำหนดไว้ในพจนานุกรม และใช้ภาษาให้เหมาะสมแก่สมัยนั้น
kheuuM gaanM khiianR khamM dtaamM wiH theeM gaanM theeF gamM nohtL chaiH khamM dtaamM theeF gamM nohtL waiH naiM phohtH jaL naaM nooH grohmM laeH chaiH phaaM saaR haiF mawL sohmR gaaeL saL maiR nanH
"[These] are [1] writing words correctly, [2] using words correctly according to the dictionary, and [3] using language appropriate to the particular times."

เขียนหวัด หมายถึงการเขียนอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องใช้ความประณีตหรือความชัดเจนอะไรนัก
khiianR watL maaiR theungR gaanM khiianR yaangL ruaatF reoM maiF dtawngF chaiH khwaamM bpraL neetF reuuR khwaamM chatH jaehnM aL raiM nakH
"Sloppy writing means writing quickly and carelessly and without any clarity."

งานวิจัยเรื่องนี้กล่าวถึงลักษณะข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาไทย
ngaanM wiH jaiM reuuangF neeH glaaoL theungR lakH saL naL khaawF phitL phlaatF naiM gaanM khiianR phaaM saaR thaiM
"This research discusses the nature of the errors in how the Thai language is written."