ทำไมล่ะ
thamM maiM laF
"Why, then?"

ออกไปข้างนอกมาทั้งคืน... คงง่วงเต็มแก่ล่ะสิ
aawkL bpaiM khaangF naawkF maaM thangH kheuunM khohngM nguaangF dtemM gaaeL laF siL
"I guess you must be quite sleepy having spent the whole night on the town, eh?"

พอใจรึยังล่ะคราวนี้!
phaawM jaiM reuH yangM laF khraaoM neeH
"Are you happy now?"

สวยตายล่ะ!
suayR dtaaiM laF
[imperative tone] "Yeah, right, beautiful!"

แหงล่ะ!
ngaaeR laF
"Hell, yeah!"

จะไปมัวขับรถอยู่ทำไมล่ะ ในเมื่อมีเครื่องบินให้ขึ้น!
jaL bpaiM muaaM khapL rohtH yuuL thamM maiM laF naiM meuuaF meeM khreuuangF binM haiF kheunF
"Why bother with driving when we can fly?!"

ฉันจะลงที่นี่แหละ
chanR jaL lohngM theeF neeF laeL
"I will get out of the car here."

ก็ไม่มีอะไรที่ผมจะทำได้แล้วล่ะ
gaawF maiF meeM aL raiM theeF phohmR jaL thamM daiF laaeoH laF
"There's nothing I can do about it."

แล้วจะให้ผมทำไงได้ล่ะ
laaeoH jaL haiF phohmR thamM ngaiM daiF laF
"What can I do?"

นี่ไงล่ะครับ
neeF ngaiM laF khrapH
[a male speaker, giving something to someone] "Here you go."

ก่อนจะไปกินข้าวแล้วล่ะ
gaawnL jaL bpaiM ginM khaaoF laaeoH laF
"I should have eaten already."

ไม่น่าล่ะ
maiF naaF laF
"No wonder!"

แล้วคุณล่ะ
laaeoH khoonM laF
"And what about you...?" — "How about yourself?"

อย่างเดียวกับคนกรุงเทพฯ สวมสูทล่ะครับ ฝรั่งก็ไม่ใช่ ไทยก็ไม่เชิง
yaangL diaaoM gapL khohnM groongM thaehpF suaamR suutL laF khrapH faL rangL gaawF maiF chaiF thaiM gaawF maiF cheerngM
"It’s like Bangkok people [who] wear suits; they are not foreigners, but they are not quite Thais either."

คราวนี้ล่ะ เราจะได้รู้แจ้งเห็นจริงกันว่าใครเป็นอย่างไร
khraaoM neeH laF raoM jaL daiF ruuH jaaengF henR jingM ganM waaF khraiM bpenM yaangL raiM
"This time we will know for sure who is doing what."

เมื่อปีกลายแกต้องเสียตู้เย็นไปหลังหนึ่งเพราะประมาทเรื่องน้ำท่วมนี่แหละ
meuuaF bpeeM glaaiM gaaeM dtawngF siiaR dtuuF yenM bpaiM langR neungL phrawH bpraL maatL reuuangF naamH thuaamF neeF laeL
"Last year he lost a refrigerator precisely because he neglected to remove it from the flood water."

อะไรจะมาคล่องมือคล่องใจเหมือนกับเรายืนอยู่ได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองล่ะ?
aL raiM jaL maaM khlaawngF meuuM khlaawngF jaiM meuuanR gapL raoM yeuunM yuuL daiF duayF naamH phakH naamH raaengM khaawngR dtuaaM aehngM laF
"What can please us more than being able to make our way [through life] with the sweat of our own brow?"

มัวแต่เที่ยว ไม่อ่านหนังสือ ก็ต้องสอบตกอย่างนี้ล่ะ
muaaM dtaaeL thiaaoF maiF aanL nangR seuuR gaawF dtawngF saawpL dtohkL yaangL neeH laF
"You just want to go out all the time; you never study. If you keep on doing this, you are going to fail your tests."

กับข้าวที่แกทำง่าย ๆ จำพวกแกงใส่กะทิ ผัดผักหรือไม่ก็ไข่เจียว แน่ล่ะว่าไม่ค่อยถูกปากผมนัก แต่ก็กินไป
gapL khaaoF theeF gaaeM thamM ngaaiF ngaaiF jamM phuaakF gaaengM saiL gaL thiH phatL phakL reuuR maiF gaawF khaiL jiaaoM naaeF laF waaF maiF khaawyF thuukL bpaakL phohmR nakH dtaaeL gaawF ginM bpaiM
"The dishes that she makes are very straightforward, including curry without coconut cream, stir-fried vegetables, or fried eggs; I find them not really appetizing; but I do eat them."

แน่ล่ะหากออกมาไม่ถูกใจแสงดาว เธอก็คงบ่นไปได้สามวันแปดวันจนกว่าจะเบื่อหรือลืมไปเอง
naaeF laF haakL aawkL maaM maiF thuukL jaiM saaengR daaoM thuuhrM gaawF khohngM bohnL bpaiM daiF saamR wanM bpaaetL wanM johnM gwaaL jaL beuuaL reuuR leuumM bpaiM aehngM
"It is certainly true that if it does not please Saengdow, she will complain incessantly for days on end until she gets tired or forgets about it."

ถ้าปีหน้าพวกเธอยังเรียนไม่จบล่ะก็จบเห่แน่นอน
thaaF bpeeM naaF phuaakF thuuhrM yangM riianM maiF johpL laF gaawF johpL hehL naaeF naawnM
"If you all do not graduate next year, it will be all over for you for sure."

พวกเศรษฐีก็อย่างนี้ล่ะ ไม่มีอะไร ๆ ทำก็หาเรื่องให้เปลืองเงินเล่น
phuaakF saehtL theeR gaawF yaangL neeH laF maiF meeM aL raiM aL raiM thamM gaawF haaR reuuangF haiF bpleuuangM ngernM lenF
"The rich are like that! If they have nothing to do, they look for ways to spend money frivolously."

ฉันซื้อผ้ามาฝากชิ้นหนึ่งล่ะ
chanR seuuH phaaF maaM faakL chinH neungL laF
"Look at this piece of cloth I bought for you!"

อร่อยไหมล่ะ
aL raawyL maiR laF
"(I'm pretty sure that it's good), what do you think?"

เราต้องรอไปอีกนานแค่ไหนล่ะ
raoM dtawngF raawM bpaiM eekL naanM khaaeF naiR laF
"How much longer do we have to keep on waiting?!!"

แฟนเก่าฉันเขามองฉันผ่านเลยไปเหมือนฉันเป็นอากาศธาตุสำหรับเขายังไงอย่างงั้นเลยล่ะ
faaenM gaoL chanR khaoR maawngM chanR phaanL leeuyM bpaiM meuuanR chanR bpenM aaM gaatL saL thaatF samR rapL khaoR yangM ngaiM yaangL nganH leeuyM laF
"My former boyfriend ignored me; he just looked right through me like I was thin air."

คุณน่ะแหละ ชอบทำเสียงดังนัก
khoonM naF laeL chaawpF thamM siiangR dangM nakH
"You really like to make a lot of noise. [I see that you’re the one who does it]."

อ้าว! ทำไมใส่แบบเกาหลีมาอีกล่ะ ไหน บอกว่าไม่ชอบไง
aaoF thamM maiM saiL baaepL gaoM leeR maaM eekL laF naiR baawkL waaF maiF chaawpF ngaiM
"Why on earth are you wearing [that] Korean outfit again? [I thought] you said you didn’t like it!’ [What you said explains my asking.]"

ฉันซื้อกระโปรงนี่มาฝาก หนูชอบมั้ยล่ะ
chanR seuuH graL bpro:hngM neeF maaM faakL nuuR chaawpF maiH laF
"I bought you this skirt – do you like it? [How about it – do you?]."

ก. ใช่ เล่มนั้นแหละครับ
chaiF lemF nanH laeL khrapH
"Yes, that’s the one."

ผมไม่ได้ไปไหนเลย ใช่ไหมล่ะ
phohmR maiF daiF bpaiM naiR leeuyM chaiF maiH laF
"I didn’t go anywhere at all, did I?!!’ [Well, how about it — did I??!!]."

มันตกค้างที่ที่ทำการไปรษณีย์ที่ปทุมธานีนั่นแหละ
manM dtohkL khaangH theeF theeF thamM gaanM bpraiM saL neeM theeF bpaL thoomM thaaM neeM nanF laeL
"It’s deadlocked at the post office in Pathum Thani, no doubt. [I’ll bet that’s where it is]."

นั่นแหล่ ผมบอกแล้วมั้ยล่ะ
nanF laaeL phohmR baawkL laaeoH maiH laF
"That’s just it! Didn’t I tell you so?!"

คุณนิ่แหละค่ะ ชอบทำเสียงดังนัก
khoonM niF laeL khaF chaawpF thamM siiangR dangM nakH
"You’re the one who loves making all that noise. [You need to realize that you are the one.]"

ผมไม่ได้ไปไหนเลยล่ะ
phohmR maiF daiF bpaiM naiR leeuyM laF
"I didn’t go anywhere at all!"

นี่เออะจ้ะ จะให้หนูใส่ไป
neeF uhL jaF jaL haiF nuuR saiL bpaiM
"This is the one I want you to wear."

เท่านั้นเออะ
thaoF nanH uhL
"Just that amount"; "That’s all, now." [There! That’s just how much it needs to be]."

จริงน่ะแหละครับ
jingM naF laeL khrapH
"That’s right! [Now I get it!]."

ทำไมช้านักล่ะ
thamM maiM chaaH nakH laF
"Why are you so late?!"

ทำไมล่ะครับ
thamM maiM laF khrapH
"Why is that?!"

อิ่มแล้วละซีใช่ไหมล่ะ
imL laaeoH laH seeM chaiF maiH laF
"You must be full now, aren’t you?!"

อย่าไปไหนล่ะ
yaaL bpaiM naiR laF
"Don’t go anywhere! [You heard me!]."

ผมจะไปได้ยังไงกันหล้า
phohmR jaL bpaiM daiF yangM ngaiM ganM laaF
"How the hell would I ever be able to get there?!!"

นั่นไงล่ะ ลูกจ้างผู้หญิงคนใหม่
nanF ngaiM laF luukF jaangF phuuF yingR khohnM maiL
"There she is — the new female employee! [Wow! Isn’t she something?!]."

ก. บอกมาซิ ใครทำแตกล่ะ
baawkL maaM siH khraiM thamM dtaaekL laF
"Tell me, who broke it?!"

ก. ทำไมมาช้านักล่ะ
thamM maiM maaM chaaH nakH laF
"How come you’re so slow?"

ตอนนี้เธอเรียนมวยไทยอยู่ด้วย อย่ามาหือกะเธอล่ะ
dtaawnM neeH thuuhrM riianM muayM thaiM yuuL duayF yaaL maaM heuuR gaL thuuhrM laF
"She is also now studying Thai boxing. Don’t come and mess around with her!"

ข. เฮ้ยหาเรื่องแล้วไหมล่ะ นี่เมียพี่นะ พี่ไม่เคยพาสาวคนอื่นไปไหนนะ
heeuyH haaR reuuangF laaeoH maiR laF neeF miiaM pheeF naH pheeF maiF kheeuyM phaaM saaoR khohnM euunL bpaiM naiR naH
"Hey! You are giving me trouble. This is my wife! I never took another girl anywhere."

คนที่จะเสียประโยชน์ก็คือคนที่ผลิตสินค้าแบบเดียวกันและขายแข่งอยู่กับญี่ปุ่นนั่นล่ะครับ
khohnM theeF jaL siiaR bpraL yo:htL gaawF kheuuM khohnM theeF phaL litL sinR khaaH baaepL diaaoM ganM laeH khaaiR khaengL yuuL gapL yeeF bpoonL nanF laF khrapH
The people who will be disadvantaged are those who manufacture the same products and sell them in completion with the Japanese.

ข. เฮ้ย จริงอ่ะ เห้อฉันล่ะกลุ้ม
heeuyH jingM aL huuhrF chanR laF gloomF
"Are you for real? Well.. I'm lost [about how to help him]."

ประมาณนั้นล่ะ
bpraL maanM nanH laF
"Something like that” [as a confirmation].

"อย่าบอกใครนะ ผมนี่ล่ะ ดร. ไอน์สไตน์ ผมกำลังจะกลับบ้าน แต่ลืมไปว่าบ้านตัวเองอยู่ที่ไหน"
yaaL baawkL khraiM naH phohmR neeF laF daawkL dtuuhrM aiM saL dtaiM phohmR gamM langM jaL glapL baanF dtaaeL leuumM bpaiM waaF baanF dtuaaM aehngM yuuL theeF naiR
"Don’t tell anyone. This is Dr. Einstein. I am on my way home, but I forgot where my own house is."

ความไม่มีดีชั่วนี่ล่ะ ที่ทำให้คนในโลกตะวันออกรับวิทยาศาสตร์ตะวันตกไม่ได้
khwaamM maiF meeM deeM chuaaF neeF laF theeF thamM haiF khohnM naiM lo:hkF dtaL wanM aawkL rapH witH thaH yaaM saatL dtaL wanM dtohkL maiF daiF
This lack of good and evil [in Western taxonomy] is what prevents people in the East from accepting Western science.

ก. งั้นก็อยู่เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรอย่างนี้ล่ะ
nganH gaawF yuuL cheeuyR cheeuyR maiF dtawngF thamM aL raiM yaangL neeH laF
"O.k. Then, just be by yourself. You don’t have to do anything at all."

ข. เครื่องนึงแค่ 500 บาท เธอจะคาดหวังอะไรมากมายล่ะ
khreuuangF neungM khaaeF baatL thuuhrM jaL khaatF wangR aL raiM maakF maaiM laF
"It costs only 500 baht. What do you expect?"

เมื่อไร้ทางออกพ่อก็เอาผมนี่ล่ะเป็นกระโถนรองรับอารมณ์ระบายสิ่งที่พ่ออัดอั้นตันใจ
meuuaF raiH thaangM aawkL phaawF gaawF aoM phohmR neeF laF bpenM graL tho:hnR raawngM rapH aaM rohmM raH baaiM singL theeF phaawF atL anF dtanM jaiM
"Lacking another way out, my father uses me as a receptacle for his bottled up emotions."

แต่เด็กอย่างผมก็ได้แค่ฟัง ไปยังงั้นล่ะจับต้นชนปลายอะไรไม่ค่อยได้หรอก
dtaaeL dekL yaangL phohmR gaawF daiF khaaeF fangM bpaiM yangM nganH laF japL dtohnF chohnM bplaaiM aL raiM maiF khaawyF daiF raawkL
"But I am just a kid, so I only listen; that’s the way it is. I can’t make heads of tails out of anything at all."

เมินซะเถอะ! ชาติหน้าตอนสาย ๆ น่ะล่ะ
meernM saH thuhL chaatF naaF dtaawnM saaiR saaiR naF laF
"Forget it! Ha! Maybe in your next lifetime!"

ต่อให้มีบุญจากสามชาติ ผู้ชายกระจอก ๆ อย่างแก ไม่มีทางจะคบผู้หญิงดีเลิศอย่างฉันหรอกโว้ย จะรอก็รอได้ชาติหน้าสาย ๆ นะล่ะ
dtaawL haiF meeM boonM jaakL saamR chaatF phuuF chaaiM graL jaawkL graL jaawkL yaangL gaaeM maiF meeM thaangM jaL khohpH phuuF yingR deeM leertF yaangL chanR raawkL wooyH jaL raawM gaawF raawM daiF chaatF naaF saaiR saaiR naH laF
"I’ll spot you the merit from your past three lives! A dime-a-dozen guy like you wouldn’t have a chance to be with an exquisite girl like me. Ya gonna wait? So wait!... till your next life!"

ใครว่าไม่มีพยาน ฉันนี่แหล่ะเห็นเต็มลูกนัยน์ตาเลย
khraiM waaF maiF meeM phaH yaanM chanR neeF haaeR laF henR dtemM luukF naiM dtaaM leeuyM
"Who said there were no witnesses? I myself saw [the incident] with my own two eyes."

คนไทย ถ้าไม่ช่วยกันรักษาทรัพยากรที่เป็นอู่ข้าวอู่น้ำของเรา มีแต่ใช้จนเสื่อมโทรมไป แล้วใครล่ะจะช่วยเรา
khohnM thaiM thaaF maiF chuayF ganM rakH saaR sapH phaH yaaM gaawnM theeF bpenM uuL khaaoF uuL naamH khaawngR raoM meeM dtaaeL chaiH johnM seuuamL so:hmM bpaiM laaeoH khraiM laF jaL chuayF raoM
"If we Thais do not help each other take care of our resources which is our land of plenty, we will use [these resources] until they are worn out; then, who will help us?"

บริการตู้รถเฉพาะผู้หญิงนี้ทำให้บรรดาพนักงานและนักศึกษาหญิงชาวญี่ปุ่นรู้สึกพึงพอใจยิ่งนักที่ไม่ต้องเสี่ยงภัยจากการถูกลวนลามจากพวกผู้ชายจิตทรามกามวิตถารที่ชอบฉวยโอกาสช่วงรถแน่นๆ นี้ล่ะหาเศษหาเลยจากผู้โดยสารหญิง
baawM riH gaanM dtuuF rohtH chaL phawH phuuF yingR neeH thamM haiF banM daaM phaH nakH ngaanM laeH nakH seukL saaR yingR chaaoM yeeF bpoonL ruuH seukL pheungM phaawM jaiM yingF nakH theeF maiF dtawngF siiangL phaiM jaakL gaanM thuukL luaanM laamM jaakL phuaakF phuuF chaaiM jitL saamM gaamM witH thaanR theeF chaawpF chuayR o:hM gaatL chuaangF rohtH naaenF naaenF neeH laF haaR saehtL haaR leeuyM jaakL phuuF dooyM saanR yingR
"Having a special car [on the train] only for women makes Japanese female office workers and students feel very comfortable that they won’t be molested by sexual predators who like to take advantage of crowded public conveyances to cop a feel from female passengers."

ก่อนจะแต่งทำไมไม่ดูเสียให้ดีล่ะ
gaawnL jaL dtaengL thamM maiM maiF duuM siiaR haiF deeM laF
"Before you get married, why don’t you take a good look around first."

มันก็จะเอาหัวมาถูๆแถวๆนั้นล่ะนะครับ
manM gaawF jaL aoM huaaR maaM thuuR thuuR thaaeoR thaaeoR nanH laF naH khrapH
"Therefore it rubs its head along those areas."

ถ้าเกิดเราทำหมันปุ๊บ มันก็จะอยู่ที่บ้านเราอยู่อย่างงั้นล่ะ มันก็จะไม่ไปหาตัวเมียที่ไหนละ
thaaF geertL raoM thamM manR bpoopH manM gaawF jaL yuuL theeF baanF raoM yuuL yaangL nganH laF manM gaawF jaL maiF bpaiM haaR dtuaaM miiaM theeF naiR laH
"Just as soon as it is neutered, it will stay at home; it will not go out looking for mates."

โกรธ อยาก รัก โลภความรู้สึกพวกนี้ล่ะที่มีมากจนขาดการยับยั้งชั่งใจทำให้หน้ามืดตามัว หรือ เห็นกงจักรเป็นดอกบัวได้
gro:htL yaakL rakH lo:hpF khwaamM ruuH seukL phuaakF neeH laF theeF meeM maakF johnM khaatL gaanM yapH yangH changF jaiM thamM haiF naaF meuutF dtaaM muaaM reuuR henR gohngM jakL bpenM daawkL buaaM daiF
"Anger, desire, love, greed... It’s all these very feelings... that, when you have too much you lack self-restraint and it makes you oblivious, or you just see something so destructive as something beneficial."

ที่วิสต้าขายบัตรเจ็ดสิบบาท แต่ที่เมเจอร์ขายบัตรร้อยห้าสิบบาทถึงสองร้อยบาท คือแพงกว่ากันเยอะเลยล่ะ
theeF witH dtaaF khaaiR batL jetL sipL baatL dtaaeL theeF maehM juuhrM khaaiR batL raawyH haaF sipL baatL theungR saawngR raawyH baatL kheuuM phaaengM gwaaL ganM yuhH leeuyM laF
"Tickets cost 70 baht at the Vista but at the Major [Cineplex] tickets go for from 150 to 200 baht, that is, much more expensive [than at the Vista]."

ใครว่าไม่มีพยาน ฉันนี่ล่ะเห็นเต็มลูกนัยน์ตาเลย
khraiM waaF maiF meeM phaH yaanM chanR neeF laF henR dtemM luukF naiM dtaaM leeuyM
"Who said there were no witnesses? I saw it with my own two eyes!"

หรือไม่ก็คลุกข้าวกับปลาทูให้มันทิ้งไว้ตรงนั้นล่ะ
reuuR maiF gaawF khlookH khaaoF gapL bplaaM thuuM haiF manM thingH waiH dtrohngM nanH laF
"Or, we mix rice with mackerel and leave it there for them to eat."

ที่ผู้หญิงเขาไม่ชอบก็เพราะนายมันทื่อมะลื่ออย่างนี้ล่ะ
theeF phuuF yingR khaoR maiF chaawpF gaawF phrawH naaiM manM theuuF maH leuuF yaangL neeH laF
"The reason that girls don’t like his is because he is so dull and stupid, [as you can clearly see]."

ยิ่งอายุมากยิ่งทำใจได้เร็ว พอโตแล้วก็เริ่มจะเข้าใจว่าบางทีเราก็แก่เกินกว่าที่จะมานั่งเสียเวลาคิดมากให้กับเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วล่ะ
yingF aaM yooH maakF yingF thamM jaiM daiF reoM phaawM dto:hM laaeoH gaawF reermF jaL khaoF jaiM waaF baangM theeM raoM gaawF gaaeL geernM gwaaL theeF jaL maaM nangF siiaR waehM laaM khitH maakF haiF gapL reuuangF maiF bpenM reuuangF laaeoH laF
"The older we get, the faster we can get over things. When we're all grown up, we start realizing that sometimes were just too old to sit around and waste time thinking about problems that are not actually problems."

แต่ทำไมพระท่านไม่หยิบเงินออกจากบาตรด้วยล่ะ
dtaaeL thamM maiM phraH thanF maiF yipL ngernM aawkL jaakL baatL duayF laF
"But, why didn’t the monk take the money out of his bowl?"

การที่พระบิณฑบาตโปรดสัตว์ยามเช้าทุกวันเช่นนี้ และต้องรับบาตรที่ญาติโยมใส่อะไรลงมาก็ไม่รู้ลงไป แล้วท่านจะฉันยังไงล่ะ
gaanM theeF phraH binM thaH baatL bpro:htL satL yaamM chaaoH thookH wanM chenF neeH laeH dtawngF rapH baatL theeF yaatF yo:hmM saiL aL raiM lohngM maaM gaawF maiF ruuH lohngM bpaiM laaeoH thanF jaL chanR yangM ngaiM laF
"Monks conduct their alms-collecting walks every morning and they are required to accept into their bowls everything that their community supporters give them without question; how can they possibly eat this food?"

เด็กที่เกิดมาอยู่ในวัดเป็นสิบคน ก็ได้อาศัยข้าวก้นบาตรพระนี่ล่ะประทังชีวิต
dekL theeF geertL maaM yuuL naiM watH bpenM sipL khohnM gaawF daiF aaM saiR khaaoF gohnF baatL phraH neeF laF bpraL thangM cheeM witH
"Ten of their children live in the temple and they sustained themselves on the leftovers from the monks’ meals."

หากคุณอยากได้ผ้าเนื้อดีราคารับได้ เห็นทีต้องเดินถามราคาหลายๆร้านแล้วก็เริ่มการเจรจาต่อรองราคาณบัดนั้นเลยล่ะค่ะ
haakL khoonM yaakL daiF phaaF neuuaH deeM raaM khaaM rapH daiF henR theeM dtawngF deernM thaamR raaM khaaM laaiR laaiR raanH laaeoH gaawF reermF gaanM jaehnM raH jaaM dtaawL raawngM raaM khaaM naH batL nanH leeuyM laF khaF
"If you want to buy high-quality cloth at a reasonable price, you need to ask about the prices in lots of shops and the begin to negotiate or bargain for a good price."

ทำไมมานั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่ตรงนี้ล่ะ
thamM maiM maaM nangF mohtL aaM laiM dtaaiM yaakL yuuL dtrohngM neeH laF
"Why did you come and sit here so despondently."

นักศึกษาคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม "แล้วน้ำที่อาจารย์เทใส่ลงไปล่ะครับ หมายถึงอะไร?"
nakH seukL saaR khohnM neungL yohkH meuuM kheunF thaamR laaeoH naamH theeF aaM jaanM thaehM saiL lohngM bpaiM laF khrapH maaiR theungR aL raiM
"One of the students raised his hand and asked, “And, what about the water that you poured in?”"

ยังไง ถึงเขียนหนังสือยังงั้นล่ะ
yangM ngaiM theungR khiianR nangR seuuR yangM nganH laF
"How is it that you’re writing like that?"

เขียนหนังสือยังงั้นได้ยังไงล่ะ
khiianR nangR seuuR yangM nganH daiF yangM ngaiM laF
"How can you write like that?"

ทนเจ้านายบ่นทั้งปีเพื่อโบนัสปีใหม่แค่นี้แหล่ะ
thohnM jaoF naaiM bohnL thangH bpeeM pheuuaF bo:hM natH bpeeM maiL khaaeF neeH haaeR laF
"[He] had to tolerate his bosses complaints all year long just to get a New Years bonus for such a [miserly] amount."

กินข้าวล่ะบ่อ
ginM khaaoF laF baawL
[Isaan dialect] "Have you eaten yet?"

พวกคุณนะมันดีแต่ปาก จ้อกันสะบั้นหั่นแหลก อย่าให้เบื้องบนท่านต้องกำราบมาอีกล่ะ
phuaakF khoonM naH manM deeM dtaaeL bpaakL jaawF ganM saL banF hanL laaekL yaaL haiF beuuangF bohnM thanF dtawngF gamM raapL maaM eekL laF
"You guys are all talk and no action. You just beat your gums. Don’t let the higher-ups have to take you down a couple of notches again!"

แล้วก็เอามือล้วงลงไปในเหรียญ อาจจะมีสัก...เออ...สิบบาท ยี่สิบบาท เท่าไหร่ไม่รู้แหละ ก็ใส่ไป ไม่ได้นับด้วย
laaeoH gaawF aoM meuuM luaangH lohngM bpaiM naiM riianR aatL jaL meeM sakL uuhrM sipL baatL yeeF sipL baatL thaoF raiL maiF ruuH laeL gaawF saiL bpaiM maiF daiF napH duayF
"Then, [I] fish around for some loose change; maybe I have, oh say, 10 or 20 baht; whatever I have, I put in without counting it."

ให้อย่างน้อยเนี่ย ก็มีข้าวกินในวันนี้แหละนะครับ
haiF yaangL naawyH niiaF gaawF meeM khaaoF ginM naiM wanM neeH laeL naH khrapH
"Giving at least allows them to eat for at least one day."

ถ้ามึงทำร้ายคน ๆ นึงไว้แรง ๆ แล้วเค้ายังทนอยู่กับมึง "เค้าไม่ใช่คนที่โง่" แต่มึงอ่ะแหละ "ที่โง่ไม่เห็นคุณค่า"
thaaF meungM thamM raaiH khohnM neungM waiH raaengM laaeoH khaaoH yangM thohnM yuuL gapL meungM khaaoH maiF chaiF khohnM theeF ngo:hF dtaaeL meungM aL laeL theeF ngo:hF maiF henR khoonM naH khaaF
"If you treat someone badly, and that person continues to tolerate your [abuse], that person is not being stupid. Rather, it is you who unwisely fails to recognize the value [in others]."

เอาแบบนี้แหละ ผมตัดสินใจแล้ว
aoM baaepL neeH laeL phohmR dtatL sinR jaiM laaeoH
"It's going to be like this; I've made up my mind."

จริงก็เหนื่อยแหละ แต่มันก็แค่เหนื่อย
jingM gaawF neuuayL laeL dtaaeL manM gaawF khaaeF neuuayL
"In truth, they are tired, but they are just tired."

นักเรียน- "ครูครับ ทำไมครูสอนวิชาภาษาไทยวิชาเดียว ไม่สอนทุกวิชาล่ะครับ"
nakH riianM khruuM khrapH thamM maiM khruuM saawnR wiH chaaM phaaM saaR thaiM wiH chaaM diaaoM maiF saawnR thookH wiH chaaM laF khrapH
"Students: “Teacher, why is it that you teach only Thai language classes; why don’t you teach all subjects?”

มันจึงพูดกับนักรบว่า "ศึกครั้งนี้ท่านคงต้องเดินเท้าออกไปรบแล้วล่ะ เพราะท่านได้เปลี่ยนม้าศึกอย่างข้าให้กลายเป็นเพียงม้าใช้แรงงานตัวหนึ่งเท่านั้น"
manM jeungM phuutF gapL nakH rohpH waaF seukL khrangH neeH thanF khohngM dtawngF deernM thaaoH aawkL bpaiM rohpH laaeoH laF phrawH thanF daiF bpliianL maaH seukL yaangL khaaF haiF glaaiM bpenM phiiangM maaH chaiH raaengM ngaanM dtuaaM neungL thaoF nanH
"It said to the cavalryman, 'You are going to have to fight this war on foot because you have converted your warhorse into a mere beast of burden.' "

อารมณ์ทั้งหลายที่ผ่านเข้ามา มันก็เท่านั้นแหละ
aaM rohmM thangH laaiR theeF phaanL khaoF maaM manM gaawF thaoF nanH laeL
"All the emotions which arise within us likewise [come to naught]."

"พี่ก็เพิ่งเห็นตะกี้ คงมีใครลืมไว้แหละ"
pheeF gaawF pheerngF henR dtaL geeF khohngM meeM khraiM leuumM waiH laeL
"“I just saw it a little while ago; probably someone forgot it here.” "

"เตียงนุ้มนุ่ม น่าจะใช้ประโยชน์มากกว่านอนอย่างเดียวนะ หนูรู้แล้วล่ะ เพื่อนพี่ใช้ห้องทำอะไร ภรรยาพูดแล้วก็ยิ้ม
dtiiangM noomH noomF naaF jaL chaiH bpraL yo:htL maakF gwaaL naawnM yaangL diaaoM naH nuuR ruuH laaeoH laF pheuuanF pheeF chaiH haawngF thamM aL raiM phanM raH yaaM phuutF laaeoH gaawF yimH
"“The bed is really soft, we should use it for something more than just sleeping. I already know what your friends use this room for,” my wife said smiling."

"ฟังนะ! จะชอบหรือไม่ชอบ เอาเข้าจริง คนเราต่างก็ใส่หมวกทั้งหมดทุกคนแหละ ขึ้นอยู่กับจะสัมพันธ์อยู่กับใครในเวลานั้น
fangM naH jaL chaawpF reuuR maiF chaawpF aoM khaoF jingM khohnM raoM dtaangL gaawF saiL muaakL thangH mohtL thookH khohnM laeL kheunF yuuL gapL jaL samR phanM yuuL gapL khraiM naiM waehM laaM nanH
"“Listen to me. Whether we like them or not, in actual fact all of us wear hats. It all depends on who we’re with at any particular time.” "

ตอนนี้ยังสวยยังหล่อ พอแก่เฒ่าเหลาเหย่ก็เหี่ยวย่นเหเหมือนกัน ทุกคนแหละ
dtaawnM neeH yangM suayR yangM laawL phaawM gaaeL thaoF laoR yehL gaawF hiaaoL yohnF haehR meuuanR ganM thookH khohnM laeL
"Now we are still beautiful and handsome; but when we get old, each and everyone of us will be wrinkled and dried up."

ตอนนี้ยังสวยยังหล่อ พอแก่เฒ่าเหลาเหย่ก็เหี่ยวย่นเหมือนเคยทุกคนแหละ
dtaawnM neeH yangM suayR yangM laawL phaawM gaaeL thaoF laoR yehL gaawF hiaaoL yohnF meuuanR kheeuyM thookH khohnM laeL
"Now they are beautiful and handsome; when the get old, however, they will be wrinkled and dried up just like everyone else."

ทำไมไม่ลองโทรหาเขาอีกทีหละ
thamM maiM maiF laawngM tho:hM haaR khaoR eekL theeM laL
"Why don’t you try calling him again?"

ผู้จัดการตักบาตรอย่าถามพระเลยค่ะ จะจัดทริปไปเที่ยวญี่ปุ่นให้พนักงานทั้งทีมีใครจะไม่อยากไปล่ะคะ
phuuF jatL gaanM dtakL baatL yaaL thaamR phraH leeuyM khaF jaL jatL thaH ripH bpaiM thiaaoF yeeF bpoonL haiF phaH nakH ngaanM thangH theeM meeM khraiM jaL maiF yaakL bpaiM laF khaH
"A manager should be generous without having to ask permission; if he arranges a vacation trip to Japan for his employees, who would not want to go?"

พี่เขากับเราก็พอ ๆรู้จักกันแหละ เพราะอยู่โรงเรียนเดียวกัน ก็เลยเคยคุยกันอยู่นิด ๆ หน่อย ๆ
pheeF khaoR gapL raoM gaawF phaawM phaawM ruuH jakL ganM laeL phrawH yuuL ro:hngM riianM diaaoM ganM gaawF leeuyM kheeuyM khuyM ganM yuuL nitH naawyL
"He and I knew each other because we were at the same school and so we talked with each a bit."

แล้วพวกเราล่ะ ใครไม่มีหัวโขนให้ลอกจริงหรือ
laaeoH phuaakF raoM laF khraiM maiF meeM huaaR kho:hnR haiF laawkF jingM reuuR
"And, who among us does not have some aspect of our persona to shed?"

ตอนนี้แหละ จึงเป็นชีวิตจริงที่ไร้หัวโขน
dtaawnM neeH laeL jeungM bpenM cheeM witH jingM theeF raiH huaaR kho:hnR
"At that point, then, you will have a real life unburdened by your prior position."

คุณพ่อ- เพราะหลังแต่งงาน...จะเหลือแต่วันไม่ดีแล้วยังไงล่ะ
khoonM phaawF phrawH langR dtaengL ngaanM jaL leuuaR dtaaeL wanM maiF deeM laaeoH yangM ngaiM laF
Father: "Because after the wedding, there will be no lucky days anymore."

"ขอร้องล่ะ" เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
khaawR raawngH laF thuuhrM thamM naaF meuuanR jaL raawngH haiF
"“Please stop it,” she whimpered as if she were about to cry."

เมืองไทยไม่ปลอดภัยหรือ โอ๊ย ประเทศอิตาลี ฝรั่งเศส นักท่องเที่ยวโดนล้วงกระเป๋ากันโครม ๆ มิจฉาชีพที่ไหนก็มีทั้งนั้นแหละ
meuuangM thaiM maiF bplaawtL phaiM reuuR ooyH bpraL thaehtF iL dtaaM leeM faL rangL saehtL nakH thaawngF thiaaoF do:hnM luaangH graL bpaoR ganM khro:hmM mitH chaaR cheepF theeF naiR gaawF meeM thangH nanH laeL
"Thailand’s not safe? What about Italy and France? Tourists there have their wallets and purses stolen left and right. There are bad guys everywhere!"

แล้วเธอล่ะคืออะไร? สินค้าประเภทหนึ่งอย่างนั้นหรือ
laaeoH thuuhrM laF kheuuM aL raiM sinR khaaH bpraL phaehtF neungL yaangL nanH reuuR
"And what, then, was she? Was she just like a piece of merchandise?"

ให้สามีขับ ให้นั่งแหละ ดีแล้ว
haiF saaR meeM khapL haiF nangF laeL deeM laaeoH
"It is better for my husband to drive and for me to be a passenger."

แล้วทำไมถึงไม่เผื่อเวลาล่ะถ้ารู้ว่าฝนจะตก รถจะติด กลายเป็นว่าเราผิดซะงั้นที่มาตรงเวลา
laaeoH thamM maiM theungR maiF pheuuaL waehM laaM laF thaaF ruuH waaF fohnR jaL dtohkL rohtH jaL dtitL glaaiM bpenM waaF raoM phitL saH nganH theeF maaM dtrohngM waehM laaM
"And why is it that even when I do not make an allowance to come late, if I know that it will rain or that traffic is bad, it is like I am the one who is wrong because I arrived on time."

นั่งดูโฆษณาในโรงหนังก็ยังดีกว่ามานั่งรอเพื่อนที่ไม่ตรงเวลาแหละ
nangF duuM kho:htF saL naaM naiM ro:hngM nangR gaawF yangM deeM gwaaL maaM nangF raawM pheuuanF theeF maiF dtrohngM waehM laaM laeL
"Sitting and watching advertisements in the theater is still better than sitting and waiting for our friends who did not come on time."

แจนอยู่กับคนรักของเธอ ตอนนี้แหละ นาทีนี้ ทำอะไรกันอยู่ไม่รู้ อาจจะกอดจูบ ลูบคลำหรือมากกว่า มันก็ธรรมดาใช่ไหมล่ะ
jaaenM yuuL gapL khohnM rakH khaawngR thuuhrM dtaawnM neeH laeL naaM theeM neeH thamM aL raiM ganM yuuL maiF ruuH aatL jaL gaawtL juupL luupF khlamM reuuR maakF gwaaL manM gaawF thamM maH daaM chaiF maiH laF
"Jaem is with her lover. At this time, right then, I do not know what they’re doing. Perhaps they are hugging and kissing, perhaps they are groping each other or even beyond that. It’s natural, isn't it?"

สมศักดิ์- สมชายติดเกมมาก ทำไมเธอไม่ห้ามน้องล่ะสมศรี
sohmR sakL sohmR chaaiM dtitL gaehmM maakF thamM maiM thuuhrM maiF haamF naawngH laF sohmR seeR
"Somsak: Somchai is addicted to playing [computer] games. Why don’t you forbid him from playing them, Somsri?"

"เอาไปตั้งแต่ตอนนี้ล่ะดีแล้ว จะได้เริ่มเรียนชั้นประถมที่นั่นเลย"
aoM bpaiM dtangF dtaaeL dtaawnM neeH laF deeM laaeoH jaL daiF reermF riianM chanH bpraL thohmR theeF nanF leeuyM
"“You’ve come this far already; you’ll begin attending elementary school there now.”"

นางสาว ข. "ก็ไปเรียนซิ รอไรล่ะ"
naangM saaoR gaawF bpaiM riianM siH raawM raiM laF
Miss B: “Go and learn, what are you waiting for?"

ทุกความสัมพันธ์ล้วนมีการจากลา แต่อยู่ที่ว่ามันจะเร็วหรือช้าแค่นั้นแหละ อย่าไปยึดติดกับอะไรเดิม ๆ เลย
thookH khwaamM samR phanM luaanH meeM gaanM jaakL laaM dtaaeL yuuL theeF waaF manM jaL reoM reuuR chaaH khaaeF nanH laeL yaaL bpaiM yeutH dtitL gapL aL raiM deermM leeuyM
"Every relationship ends in breakup; the only question is whether the separation happens sooner or later. Do not cling to what is familiar."

งามไส้ไหมล่ะ เจ้าหน้าที่เป็นโจรเสียเอง ตั้งแก๊งฉกทรัพย์ในสนามบิน
ngaamM saiF maiR laF jaoF naaF theeF bpenM jo:hnM siiaR aehngM dtangF gaaengH chohkL sapH naiM saL naamR binM
"Isn’t it shameful that airport officials are themselves thieves; they create gangs to pilfer valuables at the airport."

เมื่อผู้จัดการคนแรกรู้ข่าว เขาถามว่า "เป็นไงมั่งล่ะ"
meuuaF phuuF jatL gaanM khohnM raaekF ruuH khaaoL khaoR thaamR waaF bpenM ngaiM mangF laF
"When the first manager found out, he asked, “So, how was she?”"

นาย ข. แล้วข่าวดีล่ะ
naaiM laaeoH khaaoL deeM laF
Mr. B. “So, what’s the good news?"

ประวัติศาสตร์อย่างนี้แหละที่ทำให้ผู้เรียนรู้สึกเกลียดชังเพื่อนบ้าน เจ็บแค้นกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
bpraL watL saatL yaangL neeH laeL theeF thamM haiF phuuF riianM ruuH seukL gliiatL changM pheuuanF baanF jepL khaaenH gapL singL theeF phaanL bpaiM laaeoH
"It is this history what has cause students to feel hatred toward their neighbors and resentment for what happened in the past."

ก่อนที่เราจะเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามา (ซึ่งไม่ช้าก็เร็ว ก็ต้องเปิด) แล้วตอนนั้นแหละ ถึงจะต้องมาควบคุมกันอย่างหนัก เพื่อไม่ให้ติดเชื้อจากคนต่างชาติต่างหาก
gaawnL theeF raoM jaL bpeertL haiF nakH thaawngF thiaaoF khaoF maaM seungF maiF chaaH gaawF reoM gaawF dtawngF bpeertL laaeoH dtaawnM nanH laeL theungR jaL dtawngF maaM khuaapF khoomM ganM yaangL nakL pheuuaF maiF haiF dtitL cheuuaH jaakL khohnM dtaangL chaatF dtaangL haakL
"Before we open the country for tourists (sooner or later we have to allow them in), we have to provide for serious controls so that we do not inadvertently become infected by foreigners."

เวลาไวรัสอยู่ในเซล การสร้างไวรัสรุ่นใหม่จำนวนมาก ย่อมมีการผ่าเหล่าไปบ้าง การผ่าเหล่านี้แหละคือรากฐานของวิวัฒนาการ
waehM laaM waiM ratH yuuL naiM saehnM gaanM saangF waiM ratH roonF maiL jamM nuaanM maakF yaawmF meeM gaanM phaaL laoL bpaiM baangF gaanM phaaL laoL neeH laeL kheuuM raakF thaanR khaawngR wiH watH thaH naaM gaanM
"When the virus is in the cell, making many new generations of viruses there will be genetic mutations; these mutations are the basis for evolution."

"นี่คืองูเห่าที่มีพิษร้ายแรงน่ะรึ? ทำไมถึงนอนไม่ขยับอย่างนี้ล่ะ" ชาวนาพูดพึมพำกับตัวเอง
neeF kheuuM nguuM haoL theeF meeM phitH raaiH raaengM naF reuH thamM maiM theungR naawnM maiF khaL yapL yaangL neeH laF chaaoM naaM phuutF pheumM phamM gapL dtuaaM aehngM
"“Isn’t this a deadly poisonous cobra? Why is it lying here unmoving?” the farmer murmured to himself..."

เพียงเท่านี้ชีวิตของเราก็ปลอดภัย ไม่ทำให้คุณพ่อคุณแม่เป็นห่วงแล้วล่ะค่ะ
phiiangM thaoF neeH cheeM witH khaawngR raoM gaawF bplaawtL phaiM maiF thamM haiF khoonM phaawF khoonM maaeF bpenM huaangL laaeoH laF khaF
"Only in this manner will our lives be safe and not cause our parents to worry."

ไปยังไงมายังไง ถึงได้มาอยู่เชียงใหม่ล่ะ
bpaiM yangM ngaiM maaM yangM ngaiM theungR daiF maaM yuuL chiiangM maiL laF
"What brings you here to live in Chiangmai?"

เราอาจจะบ่นนิด ๆ หน่อย ๆ แต่เป็นการบ่นแกมปลงว่า "มันก็เป็นแบบนี้แหละ" "รถติดเป็นเรื่องธรรมดา แก้ไม่ได้หรอก" ฯลฯ
raoM aatL jaL bohnL nitH naawyL dtaaeL bpenM gaanM bohnL gaaemM bplohngM waaF manM gaawF bpenM baaepL neeH laeL rohtH dtitL bpenM reuuangF thamM maH daaM gaaeF maiF daiF raawkL laH
"We complain a little, but it is complaining mixed with resignation, saying, “It is what it is”; “Traffic congestion is normal; there is nothing we can do to fix it”; etc."

ฉันเองแหละ ที่โทรศัพท์ถึงคุณ
chanR aehngM laeL theeF tho:hM raH sapL theungR khoonM
"It was me that called you."

ผมบอกบ่อย ๆ ว่า ตอนที่เสือไม่รู้สึกตัว ช่วงเวลานี้แหละ ที่ผมถือโอกาสล่วงเกินสัมผัสตัวเสืออย่างใกล้ชิด โอบกอดลำตัวนุ่ม ๆ สูดกลิ่นตัว
phohmR baawkL baawyL waaF dtaawnM theeF seuuaR maiF ruuH seukL dtuaaM chuaangF waehM laaM neeH laeL theeF phohmR theuuR o:hM gaatL luaangF geernM samR phatL dtuaaM seuuaR yaangL glaiF chitH o:hpL gaawtL lamM dtuaaM noomF suutL glinL dtuaaM
"I often say that while the tiger is unconscious I use this period to take the opportunity to invade its space and contact it intimately, give it a soft hug, and inhale its scent."

ช่วงนี้มีเรื่องแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา ที่ว่าแปลก คือวิธีคิดค่ะ คนเราจะต่างกันก็ตรงวิธีคิดนี้แหละ เพราะจากวิธีคิด จะนำไปสู่การพูดและการกระทำที่ต่างกัน บางครั้งจนสุดขั้ว
chuaangF neeH meeM reuuangF bplaaekL theeF geertL kheunF raawpF dtuaaM raoM theeF waaF bplaaekL kheuuM wiH theeM khitH khaF khohnM raoM jaL dtaangL ganM gaawF dtrohngM wiH theeM khitH neeH laeL phrawH jaakL wiH theeM khitH jaL namM bpaiM suuL gaanM phuutF laeH gaanM graL thamM theeF dtaangL ganM baangM khrangH johnM sootL khuaaF
"During these times strange things are occurring around us; when I say strange I refer to our ways of thinking. Each of is different in terms of how we think. Our differences in thought process leads to differences in speech and action and, in some cases, extremely so."