for the Thai language
| | Internet resource for the Thai language |
F.A.Q. Check out the list of frequently asked questions for a quick answer to your inquiry
recent donations!
Sign-up to join our mailing list. You'll receive email notification when this site is updated. Your privacy is guaranteed; this list is not sold, shared, or used for any other purpose. Click here for more information.
To unsubscribe, click here.
| มติชนสุดสัปดาห์ประกวดเรื่องสั้น, ฉบับวันที่ วันที่ 09 กันยายน พ.ศ. 2554 ปีที่ 31 ฉบับที่ 1621 หน้า 69 Adapted from a short story in "Matichon Weekend," September 9, 2554 (2011), page 69 |
รถไฟจอดรับผู้โดยสารที่ชุมทางเขตตลิ่งชัน  rohtH faiM jaawtL rapH phuuF dooyM saanR theeF choomM thaangM khaehtL dtlingL chanM | The train had stopped to load passengers at the Taling Chan junction. |
| ผมก้าวขึ้นไปบนตู้ฟรีชั้นสาม phohmR gaaoF kheunF bpaiM bohnM dtuuF freeM chanH saamR | I stepped aboard the free third-class railcar. |
| กวาดสายตาดู เห็นว่าแถว ๆ กลางตู้ยังพอมีที่นั่ง gwaatL saaiR dtaaM duuM henR waaF thaaeoR thaaeoR glaangM dtuuF yangM phaawM meeM theeF nangF | I looked around and saw that there was an [open] seat in the middle of the car. |
| วันนี้คนไม่มาก อาจเพราะไม่ใช่ช่วงสุดสัปดาห์ wanM neeH khohnM maiF maakF aatL phrawH maiF chaiF chuaangF sootL sapL daaM | Today there were not many people [on the train], perhaps because it was not during the weekend. |
| ผมเดินตรง ๆ ไปยังม้านั่งที่คิดว่าว่าง phohmR deernM dtrohngM dtrohngM bpaiM yangM maaH nangF theeF khitH waaF waangF | I walked straight to the area where I thought there was an unoccupied seat. |
| พอเห็นว่ามีคนแก่อายุประมาณเจ็ดสิบปีนอนอยู่จึงเดินต่อ phaawM henR waaF meeM khohnM gaaeL aaM yooH bpraL maanM jetL sipL bpeeM naawnM yuuL jeungM deernM dtaawL | When I saw that there was an old man, about seventy years old, sleeping there, I moved on. |
| ถัดไปอีกไม่ไกลมีที่ว่างอยู่ที่หนึ่ง thatL bpaiM eekL maiF glaiM meeM theeF waangF yuuL theeF neungL | Just a little bit further on, there was a vacant seat. |
| ข้างกันมีเด็กหนุ่มนั่งชิดหน้าต่าง khaangF ganM meeM dekL noomL nangF chitH naaF dtaangL | Next [to the open seat] a young man sat right close to the window. |
| ตรงข้ามมีคนท้องและผู้ชายนั่งอยู่ dtrohngM khaamF meeM khohnM thaawngH laeH phuuF chaaiM nangF yuuL | Opposite [us] sat a pregnant woman and a man. |
| ผมถามเด็กหนุ่มว่าที่นั่งตรงนี้มีใครจับจองหรือเปล่า phohmR thaamR dekL noomL waaF theeF nangF dtrohngM neeH meeM khraiM japL jaawngM reuuR bplaaoL | I asked the young man whether anyone had reserved this seat or not. |
| ได้คำตอบว่าไม่มี จึงนั่งลง daiF khamM dtaawpL waaF maiF meeM jeungM nangF lohngM | He answered that there was no one so I sat down. |
| ผมยิ้มทักทายคนที่เหลือแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง phohmR yimH thakH thaaiM khohnM theeF leuuaR laaeoH maawngM aawkL bpaiM naawkF naaF dtaangL | I smiled to the other occupants to say “Hello” and then looked outside the window. |
| มองเห็นอาคารบ้านเรือนและวิถีชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่ริมทางรถไฟ maawngM henR aaM khaanM baanF reuuanM laeH wiH theeR cheeM witH khaawngR phuuF khohnM theeF aaM saiR yuuL rimM thaangM rohtH faiM | [I] saw homes and dwellilngs and [visualized] the ways of life of the people who lived along the railroad tracks. |
| รถไฟวิ่งไกลจากตัวเมืองออกไปทุกที จนในที่สุดภาพของท้องทุ่งและต้นไม้สีเขียวได้เข้ามาแทนที่ rohtH faiM wingF glaiM jaakL dtuaaM meuuangM aawkL bpaiM thookH theeM johnM naiM theeF sootL phaapF khaawngR thaawngH thoongF laeH dtohnF maaiH seeR khiaaoR daiF khaoF maaM thaaenM theeF | The railroad [tracks] always ran far from the urban areas, so at last the images of rice fields and green trees replaced [the view of habitation]. |
| แสงแดดตอนบ่ายฤดูหนาวดูสบายตา saaengR daaetL dtaawnM baaiL reuH duuM naaoR duuM saL baaiM dtaaM | The mid-afternoon winter sunlight was very pleasing to the eye. |
| มองสูงขึ้นไปเหนือช่องหน้าต่าง เห็นผีเสื้อตัวหนึ่งเกาะนิ่งอยู่บนผนัง maawngM suungR kheunF bpaiM neuuaR chaawngF naaF dtaangL henR pheeR seuuaF dtuaaM neungL gawL ningF yuuL bohnM phaL nangR | Looking up over the open window, [we] could see a butterfly clinging to the wall without moving. |
| แปลก ๆ ที่เห็นมันเพราะคิดว่าผิดที่ bplaaekL bplaaekL theeF henR manM phrawH khitH waaF phitL theeF | It seemed very strange to see it because we thought [it] was in the wrong place. |
| ตัวมันเล็กเท่านิ้วก้อยข้อปลายสีน้ำตาลเหมือนเปลือกไม้แห้ง dtuaaM manM lekH thaoF niuH gaawyF khaawF bplaaiM seeR namH dtaanM meuuanR bpleuuakL maaiH haaengF | Its body was very small, about the size of that last phalanx of your little finger; it was brown like dry tree bark. |
| "สวยนะครับ ดูเรียบ แต่สวยดี" ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามพูดขึ้น suayR naH khrapH duuM riiapF dtaaeL suayR deeM phuuF chaaiM theeF nangF yuuL dtrohngM khaamF phuutF kheunF | “Isn’t it beautiful; it looks so smooth, but it is very beautiful,” the man who sat across from us said. |
| เขาคงเห็นผมมองดูผีเสื้อตัวนี้อยู่นาน ผมตอบว่าเห็นด้วย khaoR khohngM henR phohmR maawngM duuM pheeR seuuaF dtuaaM neeH yuuL naanM phohmR dtaawpL waaF henR duayF | He likely saw me looking at this butterfly for a long time; I told him that I agreed with [him]. |
| ผู้ชายคนนั้นชวนคุย เขาเล่าว่าตอนเป็นเด็กสนใจเรื่องแมลงมาก phuuF chaaiM khohnM nanH chuaanM khuyM khaoR laoF waaF dtaawnM bpenM dekL sohnR jaiM reuuangF maH laaengM maakF | The man continued the conversation. He said that when he was a child he was very interested in bugs. |
| จะเรียกว่าหลงใหลเลยก็ว่าได้ jaL riiakF waaF lohngR laiR leeuyM gaawF waaF daiF | You could even say that he was absolutely crazy about them. |
| ชั้นหนังสือในห้องของเขาเต็มไปด้วยหนังสือที่เกี่ยวกับแมลงชนิดต่าง ๆ chanH nangR seuuR naiM haawngF khaawngR khaoR dtemM bpaiM duayF nangR seuuR theeF giaaoL gapL maH laaengM chaH nitH dtaangL dtaangL | A whole bookcase in his room was full of books about various kinds of bugs. |
| เขาเล่าถึงวงจรชีวิตของผีเสื้อ หรือก็คือช่วงชีวิตทั้งหมดของมัน เริ่มจากตัวเมียวางไข่ khaoR laoF theungR wohngM jaawnM cheeM witH khaawngR pheeR seuuaF reuuR gaawF kheuuM chuaangF cheeM witH thangH mohtL khaawngR manM reermF jaakL dtuaaM miiaM waangM khaiL | He told us about the lifecycle of the butterfly, that is, all of the stages of its life starting from when the female lays her eggs. |
| หลังจากนั้นประมาณเจ็ดวันจึงฟักเป็นตัวตัวหนอน langR jaakL nanH bpraL maanM jetL wanM jeungM fakH bpenM dtuaaM dtuaaM naawnR | Seven days after that, [the egg] hatches out to become a worm. |
| สองอาทิตย์ถัดมาตัวตัวหนอนเปลี่ยนเป็นดักแด้ และต่อมาไม่นานจึงกลายเป็นตัวเต็มวัยอย่างที่เราเห็น ซึ่งจะใช้ชีวิตต่อไปได้อีกประมาณยี่สิบวัน saawngR aaM thitH thatL maaM dtuaaM dtuaaM naawnR bpliianL bpenM dakL daaeF laeH dtaawL maaM maiF naanM jeungM glaaiM bpenM dtuaaM dtemM waiM yaangL theeF raoM henR seungF jaL chaiH cheeM witH dtaawL bpaiM daiF eekL bpraL maanM yeeF sipL wanM | Two weeks later, the worm changes to become a pupa and soon thereafter, it becomes the complete animal that we see. [That animal] will live about twenty days. |
| ในช่วงนี้พวกมันจะจับคู่ผสมพันธุ์แล้ววางไข่ naiM chuaangF neeH phuaakF manM jaL japL khuuF phaL sohmR phanM laaeoH waangM khaiL | During this stage, they will mate and lay eggs. |
| วงจรชีวิตก็จะเริ่มใหม่อีกครั้งเป็นวัฏจักร wohngM jaawnM cheeM witH gaawF jaL reermF maiL eekL khrangH bpenM watH dtaL jakL | The circuit of life begins yet again – this is the lifecycle [of the butterfly]. |
| "รวมเวลาทั้งหมดก็ประมาณห้าสิบวัน" ผู้ชายสรุป ruaamM waehM laaM thangH mohtL gaawF bpraL maanM haaF sipL wanM phuuF chaaiM saL roopL | “Altogether the process takes about 50 days.” The man said. |
| เด็กหนุ่มข้าง ๆ ผมออกความเห็นว่า ผีเสื้อถึงแม้จะสวยงามแต่อายุมันแสนสั้นทำให้เรียนรู้สิ่งรอบตัวได้น้อยตามไปด้วยผิดกับคนเราที่มีโอกาสมากกว่า dekL noomL khaangF khaangF phohmR aawkL khwaamM henR waaF pheeR seuuaF theungR maaeH jaL suayR ngaamM dtaaeL aaM yooH manM saaenR sanF thamM haiF riianM ruuH singL raawpF dtuaaM daiF naawyH dtaamM bpaiM duayF phitL gapL khohnM raoM theeF meeM o:hM gaatL maakF gwaaL | The young man next to me expressed the idea that, “A butterfly is beautiful indeed, but its lifespan is very short. [This limited lifespan] allows it to learn only a small amount about the world around it. This is different from humans who have a greater opportunity [to learn]. |
| เขายอมรับว่าผีเสื้อมีประโยชน์ในระบบนิเวศวิทยา khaoR yaawmM rapH waaF pheeR seuuaF meeM bpraL yo:htL naiM raH bohpL niH waehtF witH thaH yaaM | He acknowledged that butterflies have a beneficial ecological niche. |
| แต่บทบาทของมันถูกวางไว้แล้วอย่างตายตัว dtaaeL bohtL baatL khaawngR manM thuukL waangM waiH laaeoH yaangL dtaaiM dtuaaM | However, their [ecological] role has been unalterably fixed. |
| เมื่อเทียบกับคนจะเห็นว่าไม่เหมือนกัน meuuaF thiiapF gapL khohnM jaL henR waaF maiF meuuanR ganM | When compared to human beings, you can see that they are not the same. |
| พวกเราต่างมีเป้าหมายชีวิตที่หลากหลายแตกต่างกันไปตามความต้องการของตน phuaakF raoM dtaangL meeM bpaoF maaiR cheeM witH theeF laakL laaiR dtaaekL dtaangL ganM bpaiM dtaamM khwaamM dtawngF gaanM khaawngR dtohnM | Each of us has a different goal in life [and those goals] are many and varied, depending the desires of each of us. |
| เป้าหมายสูงสุดของผีเสื้อมีเพียงอย่างเดียวคือการแพร่พันธุ์ให้ได้มากที่สุด และพวกมันก็มีข้อจำกัดหลายอย่าง bpaoF maaiR suungR sootL khaawngR pheeR seuuaF meeM phiiangM yaangL diaaoM kheuuM gaanM phraaeF phanM haiF daiF maakF theeF sootL laeH phuaakF manM gaawF meeM khaawF jamM gatL laaiR yaangL | The butterfly has only a single goal [in its life] and that is to reproduce itself as much as possible and they are beset by many limitations. |
| "สมมุติว่ามันบินเต็มที่ได้วันละสามสิบกิโลเมตร มันก็บินได้ไกลที่สุดไม่เกินหกร้อยกิโลเมตร sohmR mootH waaF manM binM dtemM theeF daiF wanM laH saamR sipL giL lo:hM metH manM gaawF binM daiF glaiM theeF sootL maiF geernM hohkL raawyH giL lo:hM metH | “Suppose it was able to fly at the most thirty kilometers per day; it would be able to fly no more than 600 kilometers [in its lifetime].” |
| ถ้ามันเริ่มบินจากกรุงเทพฯ บินยังไงก็ไปไม่ถึงสุราษฎร์ธานี" เด็กหนุ่มออกความเห็น thaaF manM reermF binM jaakL groongM thaehpF binM yangM ngaiM gaawF bpaiM maiF theungR sooL raatF thaaM neeM dekL noomL aawkL khwaamM henR | If it began its flight in Bangkok, in no event could it even reach Surathani,” the young man opined. |
| ผู้ชายยิ้มแต่ไม่พูดอะไร phuuF chaaiM yimH dtaaeL maiF phuutF aL raiM | The man smiled but did not say anything. |
| เงียบกันไปพักหนึ่งได้ยินเสียงคนแก่ที่นอนอยู่ไอขึ้น ngiiapF ganM bpaiM phakH neungL daiF yinM siiangR khohnM gaaeL theeF naawnM yuuL aiM kheunF | We were all quiet for a time when we heard coughing from the old man who had been sleeping. |
| ผู้ชายเล่าให้ฟังว่าเขารู้จักคนแก่คนนี้เพราะบ้านอยู่ใกล้กัน phuuF chaaiM laoF haiF fangM waaF khaoR ruuH jakL khohnM gaaeL khohnM neeH phrawH baanF yuuL glaiF ganM | The man said that he knew the old man because their homes were close to each other. |
| ปกติแกจะเก็บตัวไม่ค่อยสุงสิงกับใคร bpaL gaL dtiL gaaeM jaL gepL dtuaaM maiF khaawyF soongR singR gapL khraiM | He is usually withdrawn and did not socialize with others. |
| ดู ๆไปก็น่าสงสาร duuM bpaiM gaawF naaF sohngR saanR | Looking at him, [we] were moved to pity. |
| ช่วงนี้สุขภาพไม่แข็งแรงเห็นว่าเข้าออกโรงพยาบาลบ่อย ๆ chuaangF neeH sookL khaL phaapF maiF khaengR raaengM henR waaF khaoF aawkL ro:hngM phaH yaaM baanM baawyL baawyL | During this time, he was in poor health; it seemed that he was in and out of the hospital all the time. |
| ตอนบ่ายได้คุยกันระหว่างรอรถไฟที่หัวลำโพงทำให้รู้ว่าแกกำลังไปหาภรรยาที่แยกทางกันเมื่อหลายสิบปีก่อน dtaawnM baaiL daiF khuyM ganM raH waangL raawM rohtH faiM theeF huaaR lamM pho:hngM thamM haiF ruuH waaF gaaeM gamM langM bpaiM haaR phanM raH yaaM theeF yaaekF thaangM ganM meuuaF laaiR sipL bpeeM gaawnL | This afternoon, we spoke with each other while waiting for the train at Hua Lampong, so I knew that he was going to visit his wife whom he was separated from many decades ago. |
| แปลกใจที่เห็นแกเลือกขึ้นรถไฟแทนที่จะเดินทางด้วยวิธีอื่น bplaaekL jaiM theeF henR gaaeM leuuakF kheunF rohtH faiM thaaenM theeF jaL deernM thaangM duayF wiH theeM euunL | [I] was surprised to see that he chose to travel by train, rather than go by other means. |
| "อาจมีความหลังอะไรซักอย่างเกี่ยวกับรถไฟก็ได้" ผู้ชายคาด aatL meeM khwaamM langR aL raiM sakH yaangL giaaoL gapL rohtH faiM gaawF daiF phuuF chaaiM khaatF | “Perhaps [he] has some past history with trains,” the man guessed. |
| "ฉันชอบเดินทางด้วยรถไฟนะ ชอบดูผู้คน รู้สึกว่ารถไฟไม่บีบให้ชีวิตต้องหยุดนิ่ง" คนท้องร่วมวงสนทนา chanR chaawpF deernM thaangM duayF rohtH faiM naH chaawpF duuM phuuF khohnM ruuH seukL waaF rohtH faiM maiF beepL haiF cheeM witH dtawngF yootL ningF khohnM thaawngH ruaamF wohngM sohnR thaH naaM | “I like travelling by train; I like to watch people. I feel that trains do not force my life to stand still,” the pregnant woman said, joining the conversation. |
| พอดีมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุราว ๆ หกเจ็ดขวบวิ่งเข้ามาในตู้ phaawM deeM meeM dekL phuuF chaaiM khohnM neungL aaM yooH raaoM raaoM hohkL jetL khuaapL wingF khaoF maaM naiM dtuuF | Just then, a boy about six or seven years-old, ran into our railcar. |
| เด็กหยุดใกล้ ๆพวกเราแล้วหันไปตะโกนเรียกแม่ให้รีบเดิน dekL yootL glaiF glaiF phuaakF raoM laaeoH hanR bpaiM dtaL go:hnM riiakF maaeF haiF reepF deernM | The child stopped near us, then turned around and yelled back to his mother to hurry up. |
| น้ำเสียงที่ตื่นเต้นทำให้เดาได้ว่าเด็กคงขึ้นรถไฟเป็นครั้งแรก namH siiangR theeF dteuunL dtenF thamM haiF daoM daiF waaF dekL khohngM kheunF rohtH faiM bpenM khrangH raaekF | His excited tone of voice allowed us to figure out that this was his first time riding the train. |
| แม่ของเด็กเดินตามมาถึง แล้วจูงมือพากันเดินต่อไป maaeF khaawngR dekL deernM dtaamM maaM theungR laaeoH juungM meuuM phaaM ganM deernM dtaawL bpaiM | [His] mother came along, grabbed his hand, and they walked on together. |
| คนท้องมองตามสองแม่ลูก เธอเอามือลูบที่ท้องเบา ๆ ด้วยความรัก khohnM thaawngH maawngM dtaamM saawngR maaeF luukF thuuhrM aoM meuuM luupF theeF thaawngH baoM baoM duayF khwaamM rakH | The pregnant woman cast her gaze after the mother and son; she gently rubbed her belly with great affection. |
| เห็นเธอยิ้มแต่แววตาแฝงไปด้วยความเศร้า henR thuuhrM yimH dtaaeL waaeoM dtaaM faaengR bpaiM duayF khwaamM saoF | [I] saw her smile, but her expression concealed an underlying sadness. |
| ผมไม่ใช่คนเดียวที่เห็นสิ่งเหล่านี้ ผู้ชายข้าง ๆ ก็มองดูเธอด้วยความห่วงใย phohmR maiF chaiF khohnM diaaoM theeF henR singL laoL neeH phuuF chaaiM khaangF khaangF gaawF maawngM duuM thuuhrM duayF khwaamM huaangL yaiM | I was not the only one who saw this; the man sitting beside her watched her with some concern. |
| คนท้องเล่าว่านี่เป็นลูกคนแรกของเธอ khohnM thaawngH laoF waaF neeF bpenM luukF khohnM raaekF khaawngR thuuhrM | The pregnant woman said that this would be her first baby. |
| ผลตรวจอัลตร้าซาวด์เพิ่งออกมาว่าเป็นเด็กผู้ชาย phohnR dtruaatL anM dtraaF saaoM pheerngF aawkL maaM waaF bpenM dekL phuuF chaaiM | The ultrasound scan had just come out and showed that the baby would be a boy. |
| บางครั้งด้วยความเป็นท้องแรกก็อดคิดกังวลไปต่าง ๆ นานาไม่ได้ คิดว่าอนาคตเขาจะเป็น อย่างไร baangM khrangH duayF khwaamM bpenM thaawngH raaekF gaawF ohtL khitH gangM wohnM bpaiM dtaangL dtaangL naaM naaM maiF daiF khitH waaF aL naaM khohtH khaoR jaL bpenM yaangL raiM | Sometimes with the first pregnancy, [the mother] can’t help but worry about what the future will hold. |
| ตัวเธอเองขอแค่ให้เด็กเป็นคนดี และถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากให้ลูกโตขึ้นแล้วต้องทำงานหนักเหมือนพ่อ dtuaaM thuuhrM aehngM khaawR khaaeF haiF dekL bpenM khohnM deeM laeH thaaF bpenM bpaiM daiF gaawF maiF yaakL haiF luukF dto:hM kheunF laaeoH dtawngF thamM ngaanM nakL meuuanR phaawF | She herself hopes that the child will become a good person, and, if possible, she wishes that when her child grows up he or she would not have to work as hard as his father had to. |
| เธอเล่าถึงสามีว่ารู้จักกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย thuuhrM laoF theungR saaR meeM waaF ruuH jakL ganM maaM dtangF dtaaeL riianM maH haaR witH thaH yaaM laiM | She told us about her husband and that they had known each other since they were at the university. |
| พอเรียนจบไม่กี่ปีทั้งสองก็แต่งงานกัน phaawM riianM johpL maiF geeL bpeeM thangH saawngR gaawF dtaengL ngaanM ganM | Just a few years after they completed their studies, they got married. |
| สามีทุ่มเทให้กับงานมาก saaR meeM thoomF thaehM haiF gapL ngaanM maakF | Her husband was very devoted to his work. |
| ตอนนี้เขาต้องเดินทางบ่อยเพราะรับผิดชอบงานในหลายจังหวัด dtaawnM neeH khaoR dtawngF deernM thaangM baawyL phrawH rapH phitL chaawpF ngaanM naiM laaiR jangM watL | Currently he had to travel around a lot because he was responsible for the work in many provinces. |
| ตัวเธอจะเดินทางไปทำธุระแต่ละทีก็ค่อนข้างลำบาก dtuaaM thuuhrM jaL deernM thaangM bpaiM thamM thooH raH dtaaeL laH theeM gaawF khaawnF khaangF lamM baakL | For herself, each and every business trip was rather difficult. |
| ต้องอาศัยเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนคอยช่วย dtawngF aaM saiR pheuuanF saL nitL theeF khohpH ganM maaM dtangF dtaaeL saL maiR riianM khaawyM chuayF | [She] had to rely on her close friend whom she knew since she was in school for assistance. |
| เธอหันมายิ้มให้ชายที่นั่งข้าง ๆ thuuhrM hanR maaM yimH haiF chaaiM theeF nangF khaangF khaangF | She turned and smiled at the man who was sitting next to her. |
| "ก็ทำงานที่เดียวกัน แถมบ้านอยู่ใกล้กันอีก ก็เลยโชคร้ายไป" ผู้ชายพูดยิ้ม gaawF thamM ngaanM theeF diaaoM ganM thaaemR baanF yuuL glaiF ganM eekL gaawF leeuyM cho:hkF raaiH bpaiM phuuF chaaiM phuutF yimH | “Well, we worked in the same place. Furthermore, our homes were close to each other so we had really bad luck,” the man said smiling. |
| คนทั้งคู่ลงที่หัวหิน ผมไปนั่งแทนที่พวกเขา khohnM thangH khuuF lohngM theeF huaaR hinR phohmR bpaiM nangF thaaenM theeF phuaakF khaoR | Both of them got off [the train] at Hua Hin; I went to sit down where they sat before. |
| ได้ยินเสียงคนแก่ไอเป็นระยะ daiF yinM siiangR khohnM gaaeL aiM bpenM raH yaH | From time to time I heard the sound of the old man coughing. |
| มองดูที่ผนังเห็นผีเสื้อยังเกาะอยู่ที่เดิม maawngM duuM theeF phaL nangR henR pheeR seuuaF yangM gawL yuuL theeF deermM | I looked at the wall and saw that the butterfly was still clinging to the same place. |
| ตอนนี้เป็นช่วงหัวค่ำ dtaawnM neeH bpenM chuaangF huaaR khamF | It was now evening. |
| แม่ค้าตะโกนขายอาหาร บางเจ้าก็เดินขึ้นมาขายบนรถไฟ maaeF khaaH dtaL go:hnM khaaiR aaM haanR baangM jaoF gaawF deernM kheunF maaM khaaiR bohnM rohtH faiM | The lady food-hawkers were hollering out their offerings; some of them got onto the train to sell [their food]. |
| ผมและเด็กหนุ่มซื้อกระเพาะปลากันคนละถ้วย phohmR laeH dekL noomL seuuH graL phawH bplaaM ganM khohnM laH thuayF | The young man and I each bought a bowl of fish maw soup. |
| ระหว่างที่ทานนั้นเด็กหนุ่มได้เล่าเรื่องราวชีวิตของเขาให้ฟัง raH waangL theeF thaanM nanH dekL noomL daiF laoF reuuangF raaoM cheeM witH khaawngR khaoR haiF fangM | While [we] were eating, the young man told me the story of his life. |
| เขาเล่าว่าเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ตอนมัธยมต้น khaoR laoF waaF khaoF maaM riianM theeF groongM thaehpF dtaawnM matH thaH yohmM dtohnF | He told me that he came to Bangkok to study his lower secondary years. |
| ตอนแรกก็มาอาศัยอยู่กับญาติแถว ๆ ท่าพระจันทร์ dtaawnM raaekF gaawF maaM aaM saiR yuuL gapL yaatF thaaeoR thaaeoR thaapF raH janM thaH | At first he came to live with his relatives near Tha Prachan. |
| พอขึ้นมัธยมปลายถึงได้ออกมาอยู่ห้องเช่ากับเพื่อน phaawM kheunF matH thaH yohmM bplaaiM theungR daiF aawkL maaM yuuL haawngF chaoF gapL pheuuanF | Once he reached upper-level secondary school, he left to go live with his friends in an apartment. |
| "ไม่ไหวครับ มันอึดอัด เลยตัดสินใจออกมาอยู่ข้างนอก แล้วทำงานหาเงินไปด้วย" เขาเล่าอดีตให้ฟัง maiF waiR khrapH manM eutL atL leeuyM dtatL sinR jaiM aawkL maaM yuuL khaangF naawkF laaeoH thamM ngaanM haaR ngernM bpaiM duayF khaoR laoF aL deetL haiF fangM | “[I] couldn’t stand it; it felt uncomfortable. So I decided to live outside and to find work to do,” as he related the past to me. |
| เด็กหนุ่มเล่าต่อไปว่าไม่ค่อยได้กลับบ้าน dekL noomL laoF dtaawL bpaiM waaF maiF khaawyF daiF glapL baanF | The young man continued by saying that he rarely went home. |
| ตอนอยู่มัธยมเด็กคนอื่นจะพากันกลับบ้านช่วงปิดเทอม แต่เขาต้องทำงานเก็บเงินไว้ใช้ในเทอมต่อไป dtaawnM yuuL matH thaH yohmM dekL khohnM euunL jaL phaaM ganM glapL baanF chuaangF bpitL theermM dtaaeL khaoR dtawngF thamM ngaanM gepL ngernM waiH chaiH naiM theermM dtaawL bpaiM | While they were studying in secondary school, the other students would go home during term breaks, but he would have to work to have enough money for the next term. |
| น้อยครั้งที่ขอเงินจากที่บ้าน naawyH khrangH theeF khaawR ngernM jaakL theeF baanF | There were very few times that he asked his family for money. |
| ตอนนี้เขาเรียนมหาวิทยาลัยแล้วโชคดีได้ทุนการศึกษา dtaawnM neeH khaoR riianM maH haaR witH thaH yaaM laiM laaeoH cho:hkF deeM daiF thoonM gaanM seukL saaR | Currently he had been attending the university and was lucky that he had received a scholarship [to study there]. |
| แต่ช่วงปิดเทอมเขาก็ยังทำงานพิเศษ หรือไม่ก็ช่วยงานอาจารย์ dtaaeL chuaangF bpitL theermM khaoR gaawF yangM thamM ngaanM phiH saehtL reuuR maiF gaawF chuayF ngaanM aaM jaanM | But, during school terms breaks he still worked on special jobs, or, if he could not find work, he helped out his professors. |
| ตอนนี้ก็เกือบสามปีแล้วที่ไม่ได้กลับบ้าน dtaawnM neeH gaawF geuuapL saamR bpeeM laaeoH theeF maiF daiF glapL baanF | So, for almost three consecutive years he has not returned home. |
| "ที่ผมทำงานช่วงปิดเทอมคงเป็นเพราะไม่อยากกลับบ้านมากกว่า" เขาพูด theeF phohmR thamM ngaanM chuaangF bpitL theermM khohngM bpenM phrawH maiF yaakL glapL baanF maakF gwaaL khaoR phuutF | “The reason that I work during term breaks is probably because I’d rather not go home,” he said. |
| เด็กหนุ่มบอกว่าเขากำลังจะไปเที่ยวที่มาเลเซียกับแฟนและเพื่อนสนิทอีกคน dekL noomL baawkL waaF khaoR gamM langM jaL bpaiM thiaaoF theeF maaM laehM siiaM gapL faaenM laeH pheuuanF saL nitL eekL khohnM | The young man told me that he was on the way to tour Malaysia with his girlfriend and a close friend. |
| ตอนนี้เขาสอบเสร็จแล้วจึงเดินทางมาก่อน ส่วนสองคนนั้นถ้าสอบเสร็จก็จะตามมาทีหลัง dtaawnM neeH khaoR saawpL setL laaeoH jeungM deernM thaangM maaM gaawnL suaanL saawngR khohnM nanH thaaF saawpL setL gaawF jaL dtaamM maaM theeM langR | He has now completed his examinations so he is on his way back home; as for the other two, when they have finished their exams, they will follow him later. |
| "ผมคิดว่าจะไปนอนบ้านเพื่อนที่รู้จักกัน หรือไม่ก็กลับไปอยู่บ้านสักสองสามวัน" เขาบอก phohmR khitH waaF jaL bpaiM naawnM baanF pheuuanF theeF ruuH jakL ganM reuuR maiF gaawF glapL bpaiM yuuL baanF sakL saawngR saamR wanM khaoR baawkL | “I think I will stay over my friend’s house, or if not, I will stay at home only two or three days,” he said. |
| เขาเล่าชีวิตวัยเรียนที่มหาวิทยาลัยให้ฟัง khaoR laoF cheeM witH waiM riianM theeF maH haaR witH thaH yaaM laiM haiF fangM | He told me about his life studying at the university. |
| เขาบอกว่าชอบสาขาที่กำลังเรียนอยู่ khaoR baawkL waaF chaawpF saaR khaaR theeF gamM langM riianM yuuL | He told me that he liked the department where he was doing his studies. |
| ถึงจะเรียนหนักแต่ก็สนุกกับมัน theungR jaL riianM nakL dtaaeL gaawF saL nookL gapL manM | Even though he studies hard, he enjoys [his studies]. |
| ในตอนที่เลือกเรียนสาขานี้แม่ไม่ค่อยเห็นด้วยนัก แต่จนแล้วจนรอดเขาก็สอบได้และเข้าเรียนที่คณะนี้ naiM dtaawnM theeF leuuakF riianM saaR khaaR neeH maaeF maiF khaawyF henR duayF nakH dtaaeL johnM laaeoH johnM raawtF khaoR gaawF saawpL daiF laeH khaoF riianM theeF khaH naH neeH | When he elected to study in this field, his mother did not really agree with him; but finally he was able to pass the entrance exam and begin his studies in this faculty. |
| "เทอมหน้าก็ต้องไปฝึกงานแล้วได้ยินมาว่าบริษัทที่ผมจะไปอยู่เขาฝึกกันหนักน่าดู" เด็กหนุ่มพูด theermM naaF gaawF dtawngF bpaiM feukL ngaanM laaeoH daiF yinM maaM waaF baawM riH satL theeF phohmR jaL bpaiM yuuL khaoR feukL ganM nakL naaF duuM dekL noomL phuutF | “This upcoming term I will begin my internship; I’ve heard that the company where I will be working really puts [the trainees] through their paces,” the young man said. |
| เขาเล่าต่อไปถึงแผนในอนาคตว่า ถ้าตอนฝึกงานไม่มีปัญหาอะไรก็น่าจะมีโอกาสเข้าทำงานในบริษัทนี้ khaoR laoF dtaawL bpaiM theungR phaaenR naiM aL naaM khohtH waaF thaaF dtaawnM feukL ngaanM maiF meeM bpanM haaR aL raiM gaawF naaF jaL meeM o:hM gaatL khaoF thamM ngaanM naiM baawM riH satL neeH | He told us more about his plans for the future. If he does not have any problems while he is in training, he will have a chance to get work at this company. |
| รุ่นพี่ที่คณะหลายคนก็เริ่มจากการฝึกงาน roonF pheeF theeF khaH naH laaiR khohnM gaawF reermF jaakL gaanM feukL ngaanM | Many of the upper classmen who graduated from his faculty started their careers at the place they interned. |
| "ผมอยากมีหน้าที่การงานมั่นคง มีครอบครัวเล็ก ๆอยู่กันอย่างมีความสุข เขาพูด phohmR yaakL meeM naaF theeF gaanM ngaanM manF khohngM meeM khraawpF khruaaM lekH lekH yuuL ganM yaangL meeM khwaamM sookL khaoR phuutF | “I want to find a job where I build a career, have a small family, and live happily,” he said. |
| เวลาผ่านไปตอนนี้เป็นช่วงดึกแล้ว waehM laaM phaanL bpaiM dtaawnM neeH bpenM chuaangF deukL laaeoH | The time went by; it was already late at night. |
| นอกหน้าต่างมืดสลัว naawkF naaF dtaangL meuutF saL luaaR | It was already dark outside the window. |
| จะมีบ้างบางครั้งที่เห็นแสงไฟจากบ้านเรือนหรือไม่ก็จากเสาไฟตามถนน jaL meeM baangF baangM khrangH theeF henR saaengR faiM jaakL baanF reuuanM reuuR maiF gaawF jaakL saoR faiM dtaamM thaL nohnR | The only thing you could see was the occasional light from the windows of houses or light from streetlamps along the road. |
| คนบนรถไฟเริ่มนอนพักผ่อนไม่มีเสียงพูดคุย khohnM bohnM rohtH faiM reermF naawnM phakH phaawnL maiF meeM siiangR phuutF khuyM | People on the train began to relax and fall asleep; conversations ceased. |
| นาน ๆ ทีถึงยินเสียงคนแก่ไอ naanM naanM theeM theungR yinM siiangR khohnM gaaeL aiM | Every once in a while we could hear the old man cough. |
| บางครั้งคนที่นั่งหลับอยู่ก็ตื่นขึ้นมาเหยียดขาคลายความเมื่อยล้า baangM khrangH khohnM theeF nangF lapL yuuL gaawF dteuunL kheunF maaM yiiatL khaaR khlaaiM khwaamM meuuayF laaH | Sometimes a person who had been sitting down asleep woke up and stretch their stiff and cramped legs. |
| มีไม่กี่คนที่ลุกไปสูบบุหรี่ meeM maiF geeL khohnM theeF lookH bpaiM suupL booL reeL | Just a few people got up to smoke. |
| ผมนั่งมองผีเสื้อ เห็นมันค่อย ๆ ไต่สูงขึ้นจนเกือบถึงที่วางกระเป๋า phohmR nangF maawngM pheeR seuuaF henR manM khaawyF khaawyF dtaiL suungR kheunF johnM geuuapL theungR theeF waangM graL bpaoR | I sat and watched the butterfly slowly climb up until it reached the luggage rack. |
| อาจเป็นเพราะต้องการหลบลมเย็นที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างหรือไม่ก็เพราะต้องการขยับเข้าใกล้แสงไฟ aatL bpenM phrawH dtawngF gaanM lohpL lohmM yenM theeF phatH khaoF maaM thaangM naaF dtaangL reuuR maiF gaawF phrawH dtawngF gaanM khaL yapL khaoF glaiF saaengR faiM | Perhaps it was because it wanted to get away from the cool breeze that was blowing in from the window or because it wanted to move closer to the light. |
| รถไฟผ่านอำเภอไชยาตอนตีหนึ่งกว่า ๆ rohtH faiM phaanL amM phuuhrM chaiM yaaM dtaawnM dteeM neungL gwaaL | The train passed Chaya District at a little after 1:00 am. |
| ผมเดินไปเข้าห้องน้ำที่ท้ายตู้ เห็นคนแก่นอนหลับสนิท phohmR deernM bpaiM khaoF haawngF naamH theeF thaaiH dtuuF henR khohnM gaaeL naawnM lapL saL nitL | I went to go to the bathroom at the end of the railcar and saw the old man sleeping soundly. |
| เดินต่อไปพบว่ามีคนกำลังใช้ห้องน้ำอยู่ ผมจึงนั่งรอที่ม้านั่งใกล้ ๆ deernM dtaawL bpaiM phohpH waaF meeM khohnM gamM langM chaiH haawngF naamH yuuL phohmR jeungM nangF raawM theeF maaH nangF glaiF glaiF | [I] walked on further and saw that someone was already using the bathroom; I therefore sat down on a bench nearby and waited. |
| ข้างหน้าผมมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ khaangF naaF phohmR meeM phuuF chaaiM khohnM neungL nangF yuuL | A man was sitting in front of me. |
| เขากำลังก้มหน้าทำงาน khaoR gamM langM gohmF naaF thamM ngaanM | He had his head down [concentrating] on his work. |
| สักพักเครื่องคอมพิวเตอร์ก็ดับไปเพราะแบตเตอรี่หมด sakL phakH khreuuangF khaawmM phiuM dtuuhrM gaawF dapL bpaiM phrawH baaetL dtuuhrM reeF mohtL | In a few minutes his computer shut down because it’s battery gave out. |
| เขาหัวเสียและสบถออกมาอย่างลืมตัว khaoR huaaR siiaR laeH saL bohtL aawkL maaM yaangL leuumM dtuaaM | He was a bit miffed and cursed inadvertently. |
| เมื่อเห็นผมมองอยู่เขาจึงรีบขอโทษ meuuaF henR phohmR maawngM yuuL khaoR jeungM reepF khaawR tho:htF | When [he] saw me watching him, he quickly apologized. |
| ผู้ชายคนนี้เล่าว่าขึ้นรถไฟที่ชุมพรเพราะมีโทรศัพท์ไปบอกว่างานที่สุราษฎร์ธานีมีปัญหา phuuF chaaiM khohnM neeH laoF waaF kheunF rohtH faiM theeF choomM phaawnM phrawH meeM tho:hM raH sapL bpaiM baawkL waaF ngaanM theeF sooL raatF thaaM neeM meeM bpanM haaR | The man told me that he got on the train at Chumporn because he received a phone call telling him that his business in Surathani was having a problem. |
| ตอนแรกตั้งว่าจะเดินทางด้วยรถทัวร์แต่รถหมดแล้ว dtaawnM raaekF dtangF waaF jaL deernM thaangM duayF rohtH thuaaM dtaaeL rohtH mohtL laaeoH | At first he decided to travel by inter-provincial bus, but all the busses had left already. |
| จะขับรถมาเองเขาก็อยากทำงานไปด้วยระหว่างทาง jaL khapL rohtH maaM aehngM khaoR gaawF yaakL thamM ngaanM bpaiM duayF raH waangL thaangM | [He] would have driven his own car, but he wanted to work while he was travelling. |
| เขาเลยหอบเอกสารขึ้นมาทำที่บนรถไฟ khaoR leeuyM haawpL aehkL gaL saanR kheunF maaM thamM theeF bohnM rohtH faiM | So, he carried his papers and documents on the train where he could work. |
| คนหนุ่มเล่าว่างานที่ทำกำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ khohnM noomL laoF waaF ngaanM theeF thamM gamM langM yuuL naiM chuaangF huaaR liaaoH huaaR dtaawL | The young man told me that the work he was doing was at a critical juncture. |
| ถ้าสำเร็จเขาจะก้าวหน้าในหน้าที่การงาน thaaF samR retL khaoR jaL gaaoF naaF naiM naaF theeF gaanM ngaanM | If he was successful, he would be promoted to have greater responsibilities at work. |
| แต่ช่วงนี้เหมือนทุกอย่างมันสุมเข้ามา ทั้งเรื่องงานทั้งเรื่องครอบครัว dtaaeL chuaangF neeH meuuanR thookH yaangL manM soomR khaoF maaM thangH reuuangF ngaanM thangH reuuangF khraawpF khruaaM | But, during this time it seemed as if everything happened at once [with] both work and family matters. |
| ก่อนออกมาก็เพิ่งทะเลาะกับภรรยาในเรื่องเดิม ๆ gaawnL aawkL maaM gaawF pheerngF thaH lawH gapL phanM raH yaaM naiM reuuangF deermM | Just before he left home, he had a fight with his wife over all the old issues. |
| ถ้าอะไร ๆ เข้าที่เข้าทางแล้วคงจะไม่วุ่นวายอย่างนี้" เขาคาด thaaF aL raiM aL raiM khaoF theeF khaoF thaangM laaeoH khohngM jaL maiF woonF waaiM yaangL neeH khaoR khaatF | “If everything had gone as planned, things would not have been as confused as this,” he figured. |
| เขาเล่าถึงรุ่นพี่ที่เขาชื่นชมคนหนึ่งว่าเมื่อทำงานได้ผลดี khaoR laoF theungR roonF pheeF theeF khaoR cheuunF chohmM khohnM neungL waaF meuuaF thamM ngaanM daiF phohnR deeM | He told me about his older coworker whom he praised as someone who when given an assignment always got good results. |
| ทางบริษัทได้ส่งให้ไปช่วยงานที่สิงคโปร์ thaangM baawM riH satL daiF sohngL haiF bpaiM chuayF ngaanM theeF singR khaH bpo:hM | The company sent him to assist in a job in Singapore. |
| ตอนนี้มีตำแหน่งมั่นคงระดับผู้บริหาร dtaawnM neeH meeM dtamM naengL manF khohngM raH dapL phuuF baawM riH haanR | At this time there is permanent position at the executive level. |
| พอเล่ามาถึงตอนนี้ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ผมขอตัวไปทำธุระ phaawM laoF maaM theungR dtaawnM neeH bpraL dtuuM haawngF naamH gaawF bpeertL aawkL phohmR khaawR dtuaaM bpaiM thamM thooH raH | When his story reached the present time, the door of the restroom opened; I excused myself and went about my business there. |
| พอออกมาเห็นเขากำลังคุยโทรศัพท์ phaawM aawkL maaM henR khaoR gamM langM khuyM tho:hM raH sapL | When I came out, I saw him talking on the telephone. |
| เขาหันมายิ้มให้ ผมยิ้มตอบแล้วเดินจากมา khaoR hanR maaM yimH haiF phohmR yimH dtaawpL laaeoH deernM jaakL maaM | He turned to me and smiled; I smiled back at him and walked away. |
| คนแก่ยังคงนอนนิ่ง ผมนั่งลงที่เดิม khohnM gaaeL yangM khohngM naawnM ningF phohmR nangF lohngM theeF deermM | The old man was still fast asleep; I sat back down on my seat. |
| เด็กหนุ่มบอกว่าเขาดึงกระจกหน้าต่างขึ้นเพราะอากาศเริ่มหนาว dekL noomL baawkL waaF khaoR deungM graL johkL naaF dtaangL kheunF phrawH aaM gaatL reermF naaoR | The young man said that he pulled the window pane up because the weather was turning cold. |
| ผมมองไปที่ผนัง ผีเสื้อไม่อยู่ที่เดิมแล้ว phohmR maawngM bpaiM theeF phaL nangR pheeR seuuaF maiF yuuL theeF deermM laaeoH | I looked over at the wall; the butterfly was not where it was before. |
| คิดว่าคงตกใจบินหนีออกไปนอกหน้าต่าง khitH waaF khohngM dtohkL jaiM binM neeR aawkL bpaiM naawkF naaF dtaangL | [I] thought [it] might have been frightened and had flown out the window. |
| ผมเล่าเรื่องราวที่ได้ยินมาให้เด็กหนุ่มฟัง phohmR laoF reuuangF raaoM theeF daiF yinM maaM haiF dekL noomL fangM | I related the story I heard to the young man. |
| คุยกันสักพักเขาก็หลับตาพักผ่อนต่อ khuyM ganM sakL phakH khaoR gaawF lapL dtaaM phakH phaawnL dtaawL | After talking for just a little while, he closed his eyes and fell asleep again. |
| รถไฟผ่านจังหวัดสุราษฎร์ธานีมาแล้ว rohtH faiM phaanL jangM watL sooL raatF thaaM neeM maaM laaeoH | The train had passed Surathani province already. |
| ผมเอนตัวลงนอน ทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ แล้วหลับไป phohmR aehnM dtuaaM lohngM naawnM thohpH thuaanM reuuangF raaoM dtaangL dtaangL laaeoH lapL bpaiM | I lay back down and thought back on all the thing that had happened, then I fell asleep. |
| ตกใจตื่นขึ้นอีกทีที่สถานีชุมทางหาดใหญ่เพราะรถไฟถูกกระแทก dtohkL jaiM dteuunL kheunF eekL theeM theeF saL thaaR neeM choomM thaangM haatL yaiL phrawH rohtH faiM thuukL graL thaaekF | [I] was startled awake at the Haadyai Junction station because the train was jostled by a bump. |
| เจ้าหน้าที่ตัดตู้ด้านหน้าขบวนออกก่อนที่จะเดินทางต่อ jaoF naaF theeF dtatL dtuuF daanF naaF khaL buaanM aawkL gaawnL theeF jaL deernM thaangM dtaawL | [Railroad] workers uncoupled the front cars from the train which would continue on its journey. |
| เราอยู่ที่ตู้ท้ายจึงไม่ต้องย้ายที่ raoM yuuL theeF dtuuF thaaiH jeungM maiF dtawngF yaaiH theeF | We were in the last car on the train so we did not need to move [to another car]. |
| คนขึ้นใหม่ไม่มาก รถไฟจอดไม่นานก็เคลื่อนต่อไป khohnM kheunF maiL maiF maakF rohtH faiM jaawtL maiF naanM gaawF khleuuanF dtaawL bpaiM | Not many people got on the train; the train did not stop for very long before continuing [its journey]. |
| ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นต้นยางพาราเรียงเป็นแถว หญ้าเขียวชอุ่มพื้นดินชุ่มน้ำ phohmR maawngM aawkL bpaiM naawkF naaF dtaangL henR dtohnF yaangM phaaM raaM riiangM bpenM thaaeoR yaaF khiaaoR chaH oomL pheuunH dinM choomF naamH | I looked out the window and saw rows of large para-rubber trees and lush, verdant grass; the soil was moist. |
| คงเป็นเพราะหมอกในตอนเช้าหรือไม่ก็เพราะฝน khohngM bpenM phrawH maawkL naiM dtaawnM chaaoH reuuR maiF gaawF phrawH fohnR | [This] may have been because of the morning fog or because of the rain. |
| นกสีขาวบินไปเกาะที่กิ่งไม้ nohkH seeR khaaoR binM bpaiM gawL theeF gingL maaiH | A white bird flew by and alighted on a tree branch. |
| แม้แต่ต้นไม้ที่ยืนต้นตายยังดูกลมกลืนไปกับชีวิตโดยรอบ maaeH dtaaeL dtohnF maaiH theeF yeuunM dtohnF dtaaiM yangM duuM glohmM gleuunM bpaiM gapL cheeM witH dooyM raawpF | Even the dead trees left standing seemed to be in harmony with the life surrounding them. |
| อากาศเย็นสบาย aaM gaatL yenM saL baaiM | The air was cool and pleasant. |
| ถามตัวเองว่านานเท่าไรแล้วที่ไม่ได้สัมผัสธรรมชาติที่สวยงามแบบนี้ thaamR dtuaaM aehngM waaF naanM thaoF raiM laaeoH theeF maiF daiF samR phatL thamM maH chaatF theeF suayR ngaamM baaepL neeH | [I] asked myself how long had it been since I had been in touch with the beauty of nature like this. |
| เด็กหนุ่มก็กำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง เขากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง dekL noomL gaawF gamM langM maawngM aawkL bpaiM naawkF naaF dtaangL khaoR gamM langM khroonF khitH aL raiM baangM yaangL | The young man was also looking outside the window; he was pondering something. |
| บางครั้งก็ถอนหายใจเบา ๆ เขาเงียบอยู่นาน baangM khrangH gaawF thaawnR haaiR jaiM baoM baoM khaoR ngiiapF yuuL naanM | Sometimes [he] would sigh gently; he was quiet for a long time. |
| ผมหยิบขนมปังออกมาแล้วยื่นให้เขา phohmR yipL khaL nohmR bpangM aawkL maaM laaeoH yeuunF haiF khaoR | I took out a piece of bread and offered it to him. |
| เด็กหนุ่มขอบคุณแต่บอกว่ายังไม่หิว dekL noomL khaawpL khoonM dtaaeL baawkL waaF yangM maiF hiuR | The young man offered his thanks, but said that he wasn’t hungry yet. |
| ผมชวนเขาคุยได้สักพักแล้วเราต่างก็เงียบไป phohmR chuaanM khaoR khuyM daiF sakL phakH laaeoH raoM dtaangL gaawF ngiiapF bpaiM | I invited him to chat for a bit then we both fell silent. |
| แล้วเด็กหนุ่มก็เล่าเรื่องราวเหมือนต้องการระบายความในใจ laaeoH dekL noomL gaawF laoF reuuangF raaoM meuuanR dtawngF gaanM raH baaiM khwaamM naiM jaiM | And, then the young man told me his story as if he wanted to express what was on his mind. |
| เขาเล่าว่าพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เขาอายุยังไม่ถึงสิบขวบ khaoR laoF waaF phaawF gapL maaeF yaaekF thaangM ganM dtangF dtaaeL khaoR aaM yooH yangM maiF theungR sipL khuaapL | He told me that his father and mother split up when he was not even ten years old. |
| จำได้ว่าคืนหนึ่งสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกได้ยินพ่อกับแม่ทะเลาะกัน jamM daiF waaF kheuunM neungL saL doongF dteuunL kheunF maaM glaangM deukL daiF yinM phaawF gapL maaeF thaH lawH ganM | [He] remembered that one night he woke up suddenly in the middle of the night and heard his father and mother fighting with each other. |
| ไม่นานก็ได้ยินเสียงพ่อออกจากบ้านไป maiF naanM gaawF daiF yinM siiangR phaawF aawkL jaakL baanF bpaiM | A little while later he heard his father leave the house. |
| ครู่ใหญ่จึงมีเสียงสะอื้นของแม่ดังเบา ๆ มาจากห้องข้าง ๆ khruuF yaiL jeungM meeM siiangR saL euunF khaawngR maaeF dangM baoM baoM maaM jaakL haawngF khaangF khaangF | After a while the sound of him mother sobbing, sometimes softly, sometimes loudly, wafted to him from the room next door. |
| เขายกมือขึ้นอุดหู ไม่ได้ยินเสียงอีกต่อไป แต่หัวใจหนักอึ้ง khaoR yohkH meuuM kheunF ootL huuR maiF daiF yinM siiangR eekL dtaawL bpaiM dtaaeL huaaR jaiM nakL eungF | He put his hands over his ears to block out the sound; and he heard the sobs no more, but his heart was very heavy. |
| หลังจากนั้นไม่นานทั้งคู่ก็แยกทางกัน ตัวเด็กหนุ่มอยู่กับแม่จนกระทั่งเข้าไปเรียนที่กรุงเทพฯ langR jaakL nanH maiF naanM thangH khuuF gaawF yaaekF thaangM ganM dtuaaM dekL noomL yuuL gapL maaeF johnM graL thangF khaoF bpaiM riianM theeF groongM thaehpF | A little while later, the couple broke up; the young man went to live with his mother until he entered school in Bangkok. |
| เมื่อสามปีก่อนแม่ก็แต่งงานใหม่ meuuaF saamR bpeeM gaawnL maaeF gaawF dtaengL ngaanM maiL | Three years ago his mother got remarried. |
| เขากับพ่อไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว khaoR gapL phaawF maiF daiF juuhrM ganM naanM maakF laaeoH | He had not been in touch with his father for a long time already. |
| ครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกันก็ตอนงานศพย่าตอนนั้นเขาอยู่มัธยมต้น khrangH sootL thaaiH theeF daiF khuyM ganM gaawF dtaawnM ngaanM sohpL yaaF dtaawnM nanH khaoR yuuL matH thaH yohmM dtohnF | The last time they spoke was at his grandmother’s funeral; at that time [the young man] was in lower secondary school. |
| จำได้ว่าช่วยงานศพได้ไม่นานก็ต้องรีบขึ้นไปสอบที่กรุงเทพฯ jamM daiF waaF chuayF ngaanM sohpL daiF maiF naanM gaawF dtawngF reepF kheunF bpaiM saawpL theeF groongM thaehpF | [He] remembered that soon after the funeral, he had rush to go to take a test in Bangkok.[He] remembered that he helped with the funeral for only a brief period, then he had rush to go to take a test in Bangkok. |
| พอกลับมาอีกทีพ่อก็กลับไปทำงานแล้ว phaawM glapL maaM eekL theeM phaawF gaawF glapL bpaiM thamM ngaanM laaeoH | Once he returned, his father had already gone back to work. |
| คืนนั้นเขานั่งร้องไห้ทั้งคืน kheuunM nanH khaoR nangF raawngH haiF thangH kheuunM | That night he sat and cried all night long. |
| เฝ้าถามว่าทำไมสิ่งเหล่านี้จึงเกิดขึ้นกับตัวเอง faoF thaamR waaF thamM maiM singL laoL neeH jeungM geertL kheunF gapL dtuaaM aehngM | He kept asking himself over and over again why these things happened to him. |
| ความรู้สึกมากมายอัดแน่นอยู่ในหัว khwaamM ruuH seukL maakF maaiM atL naaenF yuuL naiM huaaR | All these feelings were compressed tightly in his head. |
| หลังจากคืนนั้นเขาก็ไม่ร้องไห้อีกเลย langR jaakL kheuunM nanH khaoR gaawF maiF raawngH haiF eekL leeuyM | After that night, he never cried again. |
| ถามว่าโกรธพ่อหรือเปล่า thaamR waaF gro:htL phaawF reuuR bplaaoL | [I] asked him if he was angry at his father. |
| ตัวเองก็ไม่รู้คำตอบเหมือนกัน รู้แต่ว่าไม่อยากเป็นเหมือนพ่อ dtuaaM aehngM gaawF maiF ruuH khamM dtaawpL meuuanR ganM ruuH dtaaeL waaF maiF yaakL bpenM meuuanR phaawF | He himself did not know the answer; he only knew that he did not want to be like his father. |
| แต่ที่น่าขันก็คือเขากำลังจะได้ฝึกงานในบริษัทที่พ่อทำงานอยู่ dtaaeL theeF naaF khanR gaawF kheuuM khaoR gamM langM jaL daiF feukL ngaanM naiM baawM riH satL theeF phaawF thamM ngaanM yuuL | But it was funny that he was about to intern at the same company where his father worked. |
| "บางทีชีวิตคนเรามันก็ซ้ำไปซ้ำมา จะเรียกว่าเป็นวงจรชีวิตก็คงได้" เด็กหนุ่มพูด baangM theeM cheeM witH khohnM raoM manM gaawF samH bpaiM samH maaM jaL riiakF waaF bpenM wohngM jaawnM cheeM witH gaawF khohngM daiF dekL noomL phuutF | “Sometimes in our lives things happen over and over again; we can probably call this ‘the cycle of life,’” the young may said. |
| เสียงหวูดรถไฟเตือนว่าจะถึงปลายทางแล้ว siiangR wuutL rohtH faiM dteuuanM waaF jaL theungR bplaaiM thaangM laaeoH | The train whistle sounded a warning us that the train was about to reach the end of the line. |
| เด็กหนุ่มมองออกไปนอกหน้าต่าง อาคารบ้านเรือนเริ่มหนาตา dekL noomL maawngM aawkL bpaiM naawkF naaF dtaangL aaM khaanM baanF reuuanM reermF naaR dtaaM | The young man looked out the window; the buildings and houses were becoming more frequent. |
| ไม่นานรถไฟก็เข้าจอดที่สถานี maiF naanM rohtH faiM gaawF khaoF jaawtL theeF saL thaaR neeM | In a little while the train arrived at the station and stopped. |
| ผู้โดยสารทยอยลงจากตู้ phuuF dooyM saanR thaH yaawyM lohngM jaakL dtuuF | The passengers one by one got off the train. |
| บางคนก็ส่งกระเป๋าออกไปทางหน้าต่างให้คนข้างนอกที่กำลังรอรับ baangM khohnM gaawF sohngL graL bpaoR aawkL bpaiM thaangM naaF dtaangL haiF khohnM khaangF naawkF theeF gamM langM raawM rapH | Some people pushed their bags out of the window as people outside were waiting to catch them. |
| เด็กหนุ่มยกกระเป๋าของเขาลงจากชั้นวาง dekL noomL yohkH graL bpaoR khaawngR khaoR lohngM jaakL chanH waangM | The young man brought his suitcase down from the overhead rack. |
| เห็นคนแก่ยังนอนอยู่จึงร้องปลุก แต่คนแก่ยังนอนหลับตา henR khohnM gaaeL yangM naawnM yuuL jeungM raawngH bplookL dtaaeL khohnM gaaeL yangM naawnM lapL dtaaM | [He] saw the old man still sleeping so he shouted at him to wake up, but the old man continued to sleep with his eyes closed. |
| "คุณตาครับ ถึงสถานีแล้ว" เด็กหนุ่มปลุกอีกครั้ง khoonM dtaaM khrapH theungR saL thaaR neeM laaeoH dekL noomL bplookL eekL khrangH | “Grandfather, we reached the station already,” the young man yelled to wake him up. |
| คนแก่ยังคงนอนนิ่ง khohnM gaaeL yangM khohngM naawnM ningF | The old man continued to sleep without moving. |
| ผมที่ยืนอยู่ใกล้กว่าก้มลงเขย่าที่แขนเบา ๆ phohmR theeF yeuunM yuuL glaiF gwaaL gohmF lohngM khaL yaoL theeF khaaenR baoM baoM | I, who was standing closer, bent down and shook his arm gently. |
| คนแก่ลืมตาแล้วงัวเงียลุกขึ้นนั่ง khohnM gaaeL leuumM dtaaM laaeoH nguaaM ngiiaM lookH kheunF nangF | The old man opened his eyes and drowsily sat up. |
| ผมบอกว่าถึงปลายทางแล้ว phohmR baawkL waaF theungR bplaaiM thaangM laaeoH | I told him that we had reached the end of the line. |
| เขาพยักหน้าขอบใจแล้วลุกขึ้นยืน khaoR phaH yakH naaF khaawpL jaiM laaeoH lookH kheunF yeuunM | He nodded [that he understood]; thanked us; and stood up. |
| พวกเราค่อย ๆ เดินตามคนข้างหน้าเพื่อลงจากรถไฟ phuaakF raoM khaawyF khaawyF deernM dtaamM khohnM khaangF naaF pheuuaF lohngM jaakL rohtH faiM | We all followed the person in front of us off the train. |
| พอลงมาแล้วผมเห็นผู้คนมากมายกำลังรอขึ้นรถไฟ phaawM lohngM maaM laaeoH phohmR henR phuuF khohnM maakF maaiM gamM langM raawM kheunF rohtH faiM | As I got off [the train] I saw a bunch of people waiting to get on. |
| ขบวนที่เรานั่งมานี้อีกไม่กี่นาทีก็จะกลายเป็นรถไฟเที่ยวกลับ พาคนกลุ่มใหม่เดินทางต่อไป khaL buaanM theeF raoM nangF maaM neeH eekL maiF geeL naaM theeM gaawF jaL glaaiM bpenM rohtH faiM thiaaoF glapL phaaM khohnM gloomL maiL deernM thaangM dtaawL bpaiM | In just a little while the train we arrived on would become the returning train bringing a new group of people on their journey. |
| เรายืนอยู่ที่ชานชาลา raoM yeuunM yuuL theeF chaanM chaaM laaM | We stood on the platform. |
| คนแก่เดินต่อไปทางหน้าสถานี khohnM gaaeL deernM dtaawL bpaiM thaangM naaF saL thaaR neeM | The old man walked toward the front of the train station. |
| ผมกับเด็กหนุ่มจับมือร่ำลา phohmR gapL dekL noomL japL meuuM ramF laaM | The young man and I shook hands “goodbye.” |
| ตอนที่เราจะแยกกันไปนั้นคนหนุ่มมองไปที่รถไฟแล้วนิ่งอยู่ dtaawnM theeF raoM jaL yaaekF ganM bpaiM nanH khohnM noomL maawngM bpaiM theeF rohtH faiM laaeoH ningF yuuL | When were about to go our separate ways, the young man looked back at the train and [stood] still. |
| ผมมองตามไปเห็นผีเสื้อสีน้ำตาลกำลังบินออกมาจากตู้ที่เรานั่ง phohmR maawngM dtaamM bpaiM henR pheeR seuuaF seeR namH dtaanM gamM langM binM aawkL maaM jaakL dtuuF theeF raoM nangF | I glanced back to where he was looking and saw the brown butterfly flying out of the railcar where we had been sitting. |
| มันคงหลบอยู่ที่ไหนสักแห่ง manM khohngM lohpL yuuL theeF naiR sakL haengL | It [would] probably fly away somewhere. |
| เรามองตามมัน ผีเสื้อบินไปเรื่อย ๆ ผ่านผู้คนที่กำลังเดินอยู่อย่างวุ่นวาย แล้วเกาะลงที่ป้ายสถานีรถไฟสุไหงโก-ลก raoM maawngM dtaamM manM pheeR seuuaF binM bpaiM reuuayF reuuayF phaanL phuuF khohnM theeF gamM langM deernM yuuL yaangL woonF waaiM laaeoH gawL lohngM theeF bpaaiF saL thaaR neeM rohtH faiM sooL ngaiR go:hM lohkH | Our eyes followed the butterfly as it flew on, passing the people who were chaotically walking by, as it alighted on the railroad sign which said “Sungai-kolok.”. |